اگر به دوران اصلاحات برگردیم و وضعیت فرهنگی‌ای را که در آن دوران گریبانگیر جامعه ما و آفت‌های متعددی را که به جامعه اسلامی وارد شد، بازنگری کنیم، متوجه می‌شویم به دلیل بی‌تفاوتی مسئولین و عدم توجه آن‌ها به هشدارهای مقام معظم رهبری بود. رهبر معظم انقلاب در آن دوره تعابیر مختلفی را مطرح کردند، نظیر شبیخون فرهنگی و تهاجم فرهنگی، تا اینکه نهایتاً تعبیر قتل عام فرهنگی را به کار بردند، یعنی این قدر هجمه سنگین بود و حیطه نفوذ دشمن در این عرصه باز شده بود که جامعه اسلامی دچار قتل عام فرهنگی شد که در اثر کوتاهی، غفلت و در برخی از موارد تعمد بعضی از مسئولین فرهنگی ما در آن دوران به وجود آمد.
در آن دوران دیدیم مقدسات اسلامی و آموزه‌های اصلی اسلامیمان زیر سئوال رفت. حتی راجع به وجود نازنین امام زمان «ارواحنا فداه» مطالب متعدد و در نشریات مختلف در باره سیدالشهدا، امام حسین (ع) و قیام آن حضرت و مواردی از این دست مطالبی مطرح شد که دشمن مقدسات دینی ما را توسط عناصر داخلی‌اش هدف قرار داده بود. قلم به دستانی که نشان دادند مزدور فرهنگ بیگانه و عوامل نفوذی جریان استحاله فرهنگی در داخل بودند، این اهداف را در کشور در عرصه رسانه‌ها و مطبوعات پیاده کردند.
آن دوران از نظر فرهنگی برای کشور دوران سیاهی بود و تمام دلسوزان انقلاب و متولیان دین در رأس آن‌ها مراجع عظام تقلید دغدغه‌های فراوانی داشتند و تذکرات زیادی می‌دادند. در نهایت دیدیم این اعتراضات به تحصن علما در مسجد اعظم انجامید که عده‌ای از مراجع فعلی در کنار طلابی که به وضع فرهنگی و به‌ویژه سیاست‌های فرهنگی در وزارت ارشاد اعتراض داشتند حضور یافتند.
چرا در حال حاضر با وجود این دولت افرادی نگران هستند آن پروژه‌های فرهنگی دو باره برگردد؟ مگر در دولت یازدهم چه اتفاقی افتاده است؟
متدینین و کسانی که در این نظام دل در گرو اسلام و انقلاب دارند، به درجه‌ای از بصیرت دست یافتند، به‌خصوص مردم ما تحت رهبری داهیانه مقام معظم رهبری، دیده‌بان بصیر انقلاب به‌گونه‌ای نیروهای انقلاب را پروراندند که این نیرو‌ها الان بسیار حساس و دقیق اوضاع را رصد می‌کنند و نخواهند گذاشت جامعه ما به دوران سیاه فرهنگی اصلاحات بازگردد. لذا حواس این نیروهای بصیر و هوشیار جمع است و عناصر نفوذی دشمن را خوب می‌شناسند. قلم به دستانی که در آن دوران، جولانی داشتند و سال‌هاست در کنجی خزیده‌اند، دیده می‌شود با فضاهای ایجادشده دارند از عزلتگاه‌هایشان سر بیرون می‌آورند. این نیرو‌ها، متدینین و جوانان بصیر ما و افسران جنگ نرمی که مقام معظم رهبری تربیت کرده‌اند، هوشیارند و می‌بینند علامت‌هایی به چشم می‌خورد و برخی از این عناصر در بخشی از عرصه‌های فرهنگی فرصت حضور پیدا و این دلواپسی‌ها و نگرانی‌ها را در حوزه فرهنگ ایجاد کرده‌اند.
در رأس همه این نگرانی‌ها نسبت به وضعیت فرهنگی نگرانی علما هم هست. نگرانی علمای دین را برخاسته از عِرق مذهبی، حساسیت دینی، وظیفه و رسالت اصلی روحانیت تلقی می‌کنیم. هشداری که علما، مراجع عظام تقلید و خبرگان دینی و مذهبی ما در مجلس خبرگان رهبری می‌دهند، برای ما جای سئوال، تردید و توجه ویژه ایجاد می‌کند. در بحث مطبوعات، رسانه‌ها و نشریات موجود در کیوسک‌های عرضه نشریات و مطبوعات و کتاب‌هایی که منتشر می‌شوند این اضطراب و نگرانی پدید می‌آید که نکند دو باره گرفتار دوران سیاه اصلاحات شویم.
به نظر شما حواس مسئولان دولتی هست که دارند چه کار می‌کنند یا این موارد سهوی هستند؟
به نظر من علت اصلی این نگرانی‌ها این است که مسئولین دولتی در حوزه فرهنگ، به‌ویژه وزارت ارشاد و در رأس آن‌ها وزیر ارشاد می‌بایست با صراحت موضع بگیرد و برخورد کند. وزیر محترم ارشاد در دورانی در کشور حضور نداشتند و در عین حال طلبه و پرورش‌یافته حوزه علمیه هستند که در این عرصه قرار گرفتند و سابقه خوبی هم در مبارزات دارند، اما با فاصله گرفتن ایشان از تحولات سیاسی و فرهنگی کشور در دورانی کهوی مسئولیت‌هایی در وزارت خارجه به عنوان سفیر در کشورهای مختلف حضور داشتند، لازم است حالا که وارد وزارت ارشاد شده‌اند و با توجه به حساسیت‌ها می‌خواهند خدمتی انجام دهند و نقشه‌های آلوده دشمن در فضای فرهنگی کشور را خنثی سازند، باید از نیروهای متدین، انقلابی، آگاه و هوشیار نسبت به جریان‌های مخرب فرهنگی استفاده کنند.
شاید آدم‌های خوبی در رأس معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد قرار گرفته باشند، اما اطلاع کافی از جریان‌های مخرب فرهنگی که با اهداف خاصی دارند فعالیت می‌کنند نداشته باشند. راهش هم این است که از مشاورین انقلابی و حزب‌اللهی استفاده کند. ما در عرصه فرهنگ نیروهای متدین و معتقد به انقلاب، نظام و آرمان‌های امام و رهبری داریم که طی این چند سال تربیت یافته‌اند. ایشان می‌تواند از این نیرو‌ها بهره ببرد و این دغدغه‌ها را کم کند. از طرف دیگر روی پیشانی برخی از عناصر ارتباط با فتنه، استحاله فرهنگی و تفکرات التقاطی حک شده است و نباید به اینهایی که مشخص، روشن و واضح هستند اجازه بدهد در هیچ یک از عرصه‌های فرهنگی کشور فرصت جولان پیدا کنند.
به نظرم می‌رسد اگر ایشان تعامل بهتری با علما و مراجع ما برقرار کنند، توصیه‌های آن‌ها می‌تواند برایشان بسیار راهگشا باشد. جناب آقای جنتی را جزو نیروهای انقلاب می‌دانیم، ولی توصیه می‌کنیم از مشاورین قوی‌تر و ارتباط گسترده‌تر با علما و مراجع بهره ببرد تا بتواند از این بار مسئولیت با کارنامه قبولی بیرون بیاید.
نقش نیروهای مؤمن و انقلابی، به‌خصوص جوانان مؤمن و انقلابی در بخش فرهنگ چیست و در چه قسمت‌هایی از آن باید حواسشان بیشتر جمع باشد؟
قطعاً تعبیر افسران جنگ نرمی که مقام معظم رهبری به جوانان انقلابی ما داده‌اند، به این معناست که باید بچه‌های مؤمن و انقلابی، به‌ویژه دانشجویان و طلاب جوان ما بسیار هوشیار باشند و اوضاع فرهنگی کشور را رصد کنند، خصوصاً طلاب ما در مقاطع مختلف و مناسبت‌های تبلیغی طی سفرهای مختلفی در سطح کشور پخش می‌شوند؛ انتقال به موقع اطلاعات در زمینه فرهنگی به مراجع تصمیم‌گیری در این خصوص و ترویج فرهنگ اصیل و ناب اسلامی و انقلابی در میان جوانان میهن اسلامی ما از جمله رسالت‌های اینهاست. همچنین طلاب و دانشجویان انقلابی ما بایستی در زمینه جهت‌گیری‌های فرهنگی و سیاست‌های کلی فرهنگی که دولت ترسیم می‌کنند، حساس باشند. اگر انحراف یا کوتاهی می‌بینند و جایی لازم است تذکر بدهند این کار را بکنند، به هر حال نقد دلسوزانه و مشفقانه همیشه مورد عنایت خواهد بود. در باره این مسئله جوانان انقلابی باید هوشیار باشند که خدای نکرده در موضع انفعالی قرار نگیرند. اگر دنبال این هستیم که مشکلات فرهنگی جامعه را برطرف کنیم باید از راه اخلاقی و فرهنگ اصیل اسلامی وارد شویم و برادرانه و مشفقانه نواقص و احتمالاتی را که می‌بینیم تذکر بدهیم، قطعاً نقد دلسوزانه جای خودش را باز خواهد کرد و اگر در جایی دیدیم این نقدهای مشفقانه و توصیه‌های بزرگان، به‌ویژه علما خدای نکرده مؤثر واقع نمی‌شود و برخی بخواهند توصیه‌ها و دغدغه‌ها را پشت گوش بیندازند، آن موقع بایستی حرکت‌های مهم‌تر و اعتراضات سنگین‌تری را شروع کرد. این عرصه، عرصه شوخی و مدارا نیست که بخواهیم با برخی مدارا کنیم. همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند فرهنگ مثل هوا می‌ماند. وقتی به جایی رسیدیم که برخی نمی‌خواهند، گوششان بدهکار نیست و به تذکرات و دغدغه‌ها پاسخ مثبت نمی‌دهند و اشکالات را برطرف نمی‌کنند، دیگر جای مسامحه نیست که اجازه بدهیم هوای فرهنگی کشور که نیاز همه و موجب سلامت جامعه‌مان می‌شود، دچار دگرگونی، آسیب، بحران و آلودگی شود.
