- اول، خانواده: وقتى پدر یا مادر یا هردو در خانواده‌اى، گرفتار ناهنجارى‌اند فرزندان آنها کم و بیش بدان آلوده مى‌شوند؛ انسان‌هاى درست را باید در خانواده‌هاى منظم و معتقد و پایبند به اصول جستجو کرد و تکثیر نسل فارغ از این اصل به مفهوم غلبه کمیت بر کیفیت است و حتى ممکن است خسارت بار شود.
- دوم، محیط تربیتى و آموزشى که پیش از دبستان آغاز مى‌شود و در آنجا آموزگاران و مربیان ضمن دربرداشتن قابلیت‌هاى انتقال معلومات و سوادآموزی، باید توانایى تخصصى تشخیص استعدادها را داشته باشند؛ به‌علاوه اساسا در دوران ابتدایى است که کودکان با مسائل سبک زندگى باید آشنا شوند و نسبت بدان عملا ممارست نمایند و در آن مدت استعداد آنها نیز به‌ویژه برمبناى آزمون‌هاى علمى، شناسایى شود و هر سال آن شناسایى تا انتهاى دوره ابتدایى اصلاح و تکمیل گردد. در دوران راهنمایى، همان طور که از نامش پیداست، نوجوانان به سمت راه‌هایى هدایت شوند که امکان بعدى شکوفایى استعدادشان را در دبیرستان فراهم آورد. در دوران تحصیلات دانشگاهى تعمیق بارورى استعداد و آغاز نتیجه‌گیرى عملى از آن با فرصت‌هایى نظیر کارآموزى و شناخت مسئله و راه حل یابى متعهدانه در قالب پایان‌نامه‌ها صورت گیرد.
- سوم، محیط اجتماعى که جلوه‌گاه واقعیت‌هاى زندگی حرفه‌اى است. در آنجا است که مسائل مختلف فرهنگى و اقتصادى و سیاسى.... نمود می‌یابد و افراد با استعدادهاى شکوفای خود به مصاف آنها مى‌روند و تجربه می‌اندوزند و بر مبناى شناختى که از استعدادهاى آنها وجود دارد و سپس علایق و آموزش‌ها و تجربه‌هاى حرفه‌اى که مدارج آن مرتبا طى شده، ارتقا پیدا می‌کنند و مراتب ترقى را طى می‌نمایند و به فراخور قابلیت‌ها و توانایی‌هاى خود، خواه بر مبناى انتصاب و خواه بر مبناى انتخابى که از جمله متعاقب احراز صلاحیت دقیق علمى است، بر مسند سمت‌هاى مدیریتى نظام قرار مى‌گیرند.
شرط لازم پیشرفت در پایبندی به الزامات شایسته‌سالاری است. به‌ویژه در الگوی پیشرفت اسلامی. امروز که دو نسل از دوران پیروزى انقلاب شکوهمند ما گذشته است، به دلایل مختلف ناشى از: شرایط انقلاب و شرایط جنگ و برخی انحرافات سیاسى دولت‌هاى پس از جنگ و به‌ویژه فرصت نیافتن براى تحقق شایسته‌سالارى على رغم اعتقاد به ضرورت آن، ارکان شایسته سالارى مستقر نشده و فرهنگ آن در جامعه رسوخ نیافته است و هنوز مردم براى اشتغال به دنبال توصیه بازى و راه‌هاى انحرافى‌اند؛ حتى در سطوح عالى، گاهی شاهد بسنده‌کردن به شرط لازم به جاى جستجوى تحقق شرط کافى بوده‌ایم.
امروز براى جبران مافات و جلوگیرى از آثار زیان‌بار تأخیر در استقرار نظام شایسته‌سالارى؛ بدون تأخیر بیشتر، باید رودربایستی‌ها کنار گذاشته شود و تصمیم‌گیرى براى انتخاب مدیران در کل و مدیران ارشد به طور خاص، برمبناى زندگینامه واقعى افراد که حاوى اطلاعات خانوادگى و شخصیتى و آموزشى و تجربى و شغلى او باشد انجام گیرد. حکم مدیریت باید بیانگر توجه دقیق به چنان زندگینامه‌اى باشد.
- اهتمام و تشویق به تشکیل خانواده به عنوان کانون اصلى شکل‌دهنده جامعه ما، بر مبناى ارزش‌هاى اسلامى، مصروف شود.
- به موضوع شناسایى استعداد و مهیاسازى شرایط شکوفایى آن از دبستان دقت ورزیده شود و منزه‌ترین افراد متخصص براى پایه‌هاى نخستین آموزش و پرورش انتخاب شوند و معیشت آنها به نحو آبرومندانه تأمین شود.
- به مثلث پویاى آموزش – اشتغال – زندگى که در چارچوب ارکان شایسته‌سالاری، کلید رمز موفقیت است جامه عمل پوشانده شود: آموزش براى اشتغال متناسب با استعداد، اشتغال براى پیشرفت مادی و معنوی در زندگى اجتماعى، زندگى براى آموزش و افزایش آگاهى و مقابله با جلوات جهل و در نتیجه طی مراحل کمال و آدم‌شدن.
