اما واقعیت آن است که بسیاری از عوامل موفقیت مادی نیستند و برخی با تلاش کردن‌های بسیار باز راه به جایی نمی‌برند و برخی دیگر برای آن‌ها بسترهای موفقیت به راحتی فراهم می‌شود. مردم اسم این علل و اسباب موفقیت را که‌گاه غیر مادی است شانس می‌نامند و با تعبیر اینکه شخص خوش شانس یا بد شانس است علل غیر قابل پیش بینی موفقیت افراد را تحلیل و بررسی می‌کنند.

آنچه حقیقت دارد آن است که عاملی به اسم شانس و تصادف وجود ندارد؛ بلکه می‌توان از آن به عنوان مصلحت و یا بازگشت کارهای نیک و بدی که در گذشته انجام داداه‌ایم یاد کرد. از جمله علل غیر مادی در کسب موفقیت رضایت پدر و مادر است. نوجوانان و جوانان زمانی که برنا می‌شوند و سن بلوغ را پشت سر می‌گذارند فراموش می‌کنند که احترام به والدین و کسب رضایت آنان جزو وظایف دینی و اخلاقی هر فرد مومنی است تا آنجا که رابطه مستقیمی با موفقیت و عاقبت به خیری افراد دارد. بسیاری از گره‌هایی که در زندگی ما وجود دارد و در اصطلاح با در بسته مواجهه شده است با دعای خیر پدر و مادر و رضایت آنان قابل حل است.

 امام صادق (ع) نقل کرده‌اند که رسول خدا (ص) فرمود است: «چهار کس هستند که دعاى آن‌ها برگشت ندارد تا آنکه درهاى آسمان باز شوند و به عرش برسند: دعاى‏ پدر براى فرزند خود، نفرین مظلوم به کسى که به او ستم کرده است، عمره‏کننده تا به وطن برگردد، و روزه‏دار تا وقتى افطار کند.» (۱)

دعای پدر و مادر برای فرزند از جمله علل غیر مادی است که سبب موفقیت جوانان در تمام شئون زندگی می‌شود، اما متاسفانه برخی جوانان به این مفهوم مهم بی‌توجه هستند و با تند خویی نه تنها از دعای خیر والدین خویش بی‌بهره می‌مانند، بلکه متاسفانه مورد خشم آنان نیز واقع می‌شوند. در احادیث اهل بیت تاکید به سزایی بر احترام به والدین و دوری کردن از خشم و نفرین آن هاشده است تا آنجا که امام صادق (ع) می‌فرماید: «بپرهیزید از نفرین پدر که از شمشیر برنده‌تر است.» (۲)

سوال اصلی این است که چرا ما جوانان احترام کافی و شایسته‌ای برای والدین خود قائل نیستیم؟ در هنگام ناراحتی و عصبانیت به راحتی رفتارهای خشن و نامناسب نشان می‌دهیم و متاسفانه‌گاه در افکار خود رویه و روش آنان در گذشته را به بوته نقد می‌کشیم و خود را محق می‌دانیم و بنابر این احساس حقی که در خود ایجاد کرده‌ایم رفتاری کاملا طلبکارانه و به دور از انصاف داریم؟

گاه این ذهنیت طلبکارانه از والدین سبب می‌شود تا رفتارهای ناپسند ما نسبت به والدین چنان شیوع پیدا کند و دامنه دارد شود که تبدیل به عادت می‌شود تا آنجا که مادر و پدر در زندگی نقش و جایگاهی کمتر از اساتید، دوستان، غریبه‌ها پیدا می‌کنند و به خود اجازه می‌دهیم با بی‌توجهی تام در کنار آن‌ها زندگی کنیم.

واقعیت آن است که بسیاری از ما با جایگاه واقعی والدین و ارزش آنها نه تنها آشنا نیستیم بلکه خیلی مواقع به علت غفلت و روزمرگی آن را از یاد می‌بریم. محال است که فردی ادعای دینداری و محب اهل بیت بودن را داشته باشد اما نسبت به والدین خود با بی‌احترامی و بی‌توجهی رفتار کند؛ چرا که اهل بیت افرادی که را حق والدین خویش را پایمال می‌کردند به شدت مورد عتاب قرار می‌دادند.

 جایگاه والدین در قرآن و احادیث اهل بیت بسیار والا و قابل تامل است و محبت و جلب رضایت آنان تاثیر شگرفی در عاقبت به خیری و جلب محبت ائمه معصومین دارد. بنابراین از جنبه عقلی بهترین و اولین گام برای حرکت در مسیر کسب رضایت والدین آن است که نسبت به عظمت جایگاه آنان در دین معرفت پیدا کنیم.