محمد مهدی اسلامی- با تعجب پرسید ایشان کیست؟ حاج ابوالفضل حاجی حیدری را می‌گفت؛ هر مقام ارشد کشوری که برای نماز بر پیکر استاد عسکراولادی می‌آمد، بیش از همه او را احترام می‌کرد. حق داشت نشناسد، یک عمر از شهرت گریزان بود اما در میان مسئولان و موثرین نظام جایگاه وی شناخته شده بود و در دیدار دی‌ماهش با امام خامنه‌ای نیز مورد توجه ویژه قرار گرفت.
سالهای متمادی برای مصاحبه با او بسیار تلاش کرده بودم؛ عموما متواری از مصاحبه بود و نمی‌پذیرفت؛ اما آخرین بار دبیرکل حزب واسطه شد و به احترام ایشان پذیرفت، وقتی را برای مصاحبه درباره شهدای موتلفه اسلامی اختصاص دهد، همان که عکس یک شماره ۸۳۹ نشریه شد.
مرحوم ابوالفضل حاجی‌حیدری ده سال از دایی خویش، استاد عسکراولادی کوچک‌تر بود؛ اما همیشه نامش در کنار او بود. با هم در اطاعت از امام(ره)، به موتلفه اسلامی پیوستند و با هدایت شخصیت‌هایی همچون شهیدان آیت الله دکتر بهشتی و آیت الله مطهری، نهضت امام(ره) را با فعالیت‌های سیاسی همچون چاپ و توزیع اعلامیه یاری کردند. با تاسیس شاخه مسلحانه موتلفه اسلامی از اعضای شاخص آن شد و پس از اعدام انقلابی حسنعلی منصور در تاریخ ۲۰/۱۱/۱۳۴۳ دستگیر شد و یکی از سنگین‌ترین احکام را دریافت کرد: «حبس ابد»! این حکم به خوبی نشان‌دهنده میزان اثرگذاری او بود. در زندان هم در کنار استاد عسکراولادی بود و از فعالان موتلفه اسلامی. از همین رو هر دو به مشهد تبعید شدند. سرانجام در اثر اوج گرفتن مبارزات در ۱۴/۱۱/۱۳۵۵ به همراه شهید عراقی و استاد عسکراولادی آزاد شد و بار دیگر به صف مبارزان پیوست.
پس از پیروزی نهضت امام(ره) یکی از اصلی‌ترین اقداماتی که دنبال کرد به سامان رساندن وضعیت کمیته امداد امام خمینی به عنوان یکی از اعضای شورای مرکزی آن بود، تا آنجا که در اسفند ۱۳۶۶ که پس از نزدیک به یک دهه تلاش، او به اتفاق آقایان عسکراولادی، شفیق و نیری به محضر امام(ره) رسید، آن بزرگوار فرمودند: «کار شما قابل تقدیر است. من از شما تشکر می‌کنم... چون در عمل شما اخلاص است. کارتان بسیار با ارزش است. من در مواقع دعا به شما دعا می‌کنم.»
او در جمع‌های دیگری نیز توفیق شنیدن رضایت امام امت را داشت. آن‌گاه که جریانی سیاسی در تلاش برای کنار راندن یاران امام(ره) از عرصه مسئولیت‌ها بود، در ۱۲ دی‌ماه ۱۳۶۲بنیان‌گذار کبیر انقلاب، او و دیگر همرزمانش همچون مرحوم حاج سعید امانی، مرحوم شفیق، استاد عسکراولادی و... را با عناوینی همچون «شما در انقلاب سهم زیادی دارید» مورد توجه قرار دادند و با اشاره به فشارهایی که برایشان بود، فرمودند: «اگر بنا باشد کنار رویم من باید کنار روم. ولی همه وارد در میدانی شده‌ایم که اگر یک قدم عقب بنشینیم شکست می‌خوریم. البته این طور نیست که کسی بتواند به شما و امثال شما توهین کند. اگر در روزنامه‌ای یا در مجلس به شما توهین شد نباید از میدان به در بروید. اصلا برای خاطر از میدان در کردن عده‌ای متعهد، ناگواری‌هایی برایشان پیش می‌آورند. باید محکم در میدان بود. به اندازه‌ای که برای پیغمبر اکرم گرفتاری پیش آمد برای هیچ کس پیش نیامد، ولی ایشان تا آخر ایستادند و به تکلیفشان عمل کردند.» در همین دیدار بود که امام(ره) از این جمع خواست برای بیدار کردن مردم در راستای انتخاب مجلسی بهتر از مجلس اول تلاش کنند.
حضرت امام(ره) در اردیبهشت سال ۱۳۶۶ در شرایطی که او و دیگر همرزمانش در موتلفه اسلامی مورد حملات شدید برخی افراطیون بودند، حتی به صورت مکتوب با عباراتی همچون «شما آقایان از انقلابیون اول نهضت اسلامی بوده‌اید. زندان‌ها کشیده‌اید و زجر‌ها دیده‌اید.» از آن‌ها دلجویی کردند و زمانی که دولت وقت در تلاش برای مقابله با صندوق‌های قرض‌الحسنه برآمد، امام(ره) در پاسخ به او و دیگر بزرگان همچون استاد حاج حبیب الله عسکراولادی، مرحوم حاج سعید امانی، حاج محسن لبانی، حاج سید اصغر رخ صفت، مرحوم حاج حبیب الله شفیق که از شاخص‌ترین مسئولان صندوق‌های قرض‌الحسنه بودند، مرقوم کردند که: «با تشکر از زحمات آقایان محترم، باید سعی کرد که این سنت حسنه در بین مسلمانان جایگاه اصلی خود را پیدا کند؛ و تمام تلاش را نمود تا «قرض‌الحسنه» به عنوان یکی از ستون‌های اقتصاد اسلامی، حتی در خانواده‌ها، به صورت کامل جریان یابد. امیدوارم نظام جمهوری اسلامی و تمامی صندوق‌ها، تعاونی‌ها و سازمان‌ها و موسساتی که در این امر مبارک زحمت می‌کشند، موفقیت بیشتری کسب نمایند. من به تمام مسئولین و آنهایی که به اسلام خدمت می‌کنند دعا می‌نمایم.»
او پس از امام(ره) نیز مفتخر به توجهات ویژه مقام معظم رهبری شد و به عنوان «فردی مورد وثوق» با حکم ایشان در شورای مرکزی کمیته امداد امام خمینی تداوم حضور داشت و آخرین پست وی ریاست شورای مرکزی این نهاد خدوم بود. عملکرد او و دیگر همکارانش آنچنان مورد رضایت مقام معظم رهبری بود که در جمع شورای مرکزی آن فرمودند: «شاید بشود گفت کمیته امداد یک دستگاه نمونه است... این حاکى از حسن نیت و سلامت کار شما برادران عزیز است؛ که البته جز این هم انتظارى نیست. آقایانى که سال‌هاى متمادى است که من آن‌ها را در خط درست و راه خدا شناخته‌ام و کارشان را از نزدیک دیده‌ام، طبعا همین انتظار هم از آن‌ها هست. خداوند ان‌شاءاللَّه به شما‌ها توفیق بدهد و بتوانید هرچه بیشتر کار را پیش ببرید... بنده از اینکه کمیته امداد هست و این‌طور خوب کار مى‌کند و در رأسش شما آقایانى هستید که بحمداللَّه همیشه در همین فکر‌ها و در همین کار‌ها و در همین راه‌ها بوده‌اید، حقیقتا خوشحالم. اثر کار هم پیداست؛ اگر شما‌ها نبودید، لابد معلوم نبود که این‌طور بشود؛ بحمداللَّه حالا خیلى خوب است.»
آخرین مهر تایید بر صدق و صبر و مبارزه و رنج‌هایش در پیام امامت امت، مهر امضای رضایت ولی فقیه از پرونده پر بارش بود، پایان نیکی که آفاتی همچون غرور و حب جاه و مقام نتوانست بر آن رسوخ کند و ابطالی باشد بر دیدگاه کسانی که با ریزش چند تن از خواص، ادعاهای ناصوابی درباره همه مجاهدان نهضت امام خمینی(ره) دارند.
