سازوکار رسیدن از 188 نامزد انتخابات مجلس به 30 نامزد چگونه بود؟ برخی مدعی وجود سهمیه‌بندی هستند، آیا درست است؟ توضحی از روندیی که منجر به ارائه و تهیه فهرست واحد اصولگرایان در تهران شد، ارائه می‌دهید؟
پس از تعیین کارگروه تعیین مصادیق فهرست، ابتدا تصمیم بر این شد که ما از همه تشکل‌های اصولگرا دعوت کنیم تا معیارهای یک نماینده اصولگرا را با نظر آنها تنظیم کنیم، این جلسه در محل مجموعه سرچشمه تشکیل شد و جلسه بعدی با دعوت از نامزدهای اصولگرا برگزار شد و حدود 190 نفر در آن جلسه شرکت و زندگی‌نامه خود را عرضه کردند و همین طور میثاق‌نامه‌ای امضا شد که آنها در آن میثاق‌نامه اعتماد خود را به سازوکار رسیدن به فهرست واحد اعلام کردند و قول همکاری برای رسیدن به وحدت دادند.
همچنین یک نظرسنجی هم به موازات این جلسات از جامعه انجام شد و بعد از آن در کارگروه، ملاحظات مهمی که باید در تنظیم فهرست رعایت شود را تدوین کردیم همچون شایستگی، صلاحیت، رأی‌آوری و تخصص ضمن اینکه ضوابطی نیز برای کل فهرست در نظر گرفتیم. یکی از این ضوابط این بود که فهرست باید از نظر اقتصادی قوی باشد چون معتقدیم مشکل اصلی مردم و کشور موضوع اقتصادی است.
دومین موضوع استفاده از قشرهایی مانند روحانیت و زنان بود که باید در فهرست حضور داشته باشند. استفاده از افراد باتجربه در کنار نیروهای جوان و ایجاد نوآوری هم از دیگر ویژگی‌هایی بود که در نظر گرفته شد. ما این ملاحظات را تدوین و براساس آن ارزش‌هایی که برای تک تک نمایندگان مورد نیاز بود (صلاحیت‌هایی که از تشکل‌ها نظرخواهی کرده بودیم) شروع به رأی‌گیری کردیم.
ابتدا از 190 نفر به 129 نفر و سپس به 77، 54، 45 نفر و در نهایت به 30 نفر دست یافتیم، این روند برای دستیابی به فهرست 30 نفره دنبال شد و ما از روز اول بنا را بر سهم‌دهی و سهم‌خواهی نگذاشتیم؛ چراکه بنای ما شایستگی‌های افراد بود. بعضی از افراد را نمی‌شناختیم؛ ولی وقتی شرح حال آنها را ملاحظه کردیم نظرمان جلب شد. 15 نفر از این نامزدهای اصولگرا را در یک مرحله دعوت و افراد کارگروه با آنها مصاحبه کردند و ما از میان آنان بعضی‌ها را انتخاب و در لیست قرار دادیم بدون اینکه از جانب تشکلی به عنوان سهم معرفی شده باشند.
مثل آقای عامری، عبدالملکی و قریشی البته ممکن است آنها در بین تشکل‌های اصولگرا به یک سمتی گرایش بیشتری داشته باشند؛ ولی ما براین اساس انتخاب نکردیم و مجموعا فهرست تهیه‌شده با توجه به همه ملاحظاتی که باید رعایت می‌شد، تهیه شد و به نظر بنده فهرست خوبی است و در آن افراد باتجربه دیده می‌شوند.
15 نفر از نامزدهای فهرست اصولگرایان از بین کسانی انتخاب شدند که صاحب مسئولیت در سطح بالای نظام بودند، از رئیس قوه و معاون رئیس‌جمهور گرفته تا وزیر کابینه و عضو هیئت رئیسه مجلس در فهرست حضور دارند؛ افراد باتجربه‌ای هستند که غیراز تجربه تخصص هم دارند و علاوه بر تجربه و تخصص، از تعهد هم برخوردار و همه آنها به پاکی، پاکدستی و قرارداشتن در مسیر انقلاب شناخته شده هستند.
پایبندی حاضران در ائتلاف بر وحدت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و آیا راهکاری برای ممانعت از تشکیل لیست‌های موازی پیش‌بینی شده است؟
نظر شورای ائتلاف این است که «افرادی که در فهرست اصولگرایان برای تهران انتخاب شده‌اند در فهرست‌های سیاسی دیگر نباشند. البته فهرست‌های انتخاباتی متنوع و بعضی صنفی است و حتی خیلی اوقات بدون اطلاع فرد، یک عده اسم او را منتشر و از آن حمایت می‌کنند، بعضی ممکن است اسم چند نفر را بیاورند و از آن چند نفر حمایت کنند. ما با این نوع کارها مخالف نیستیم و جلوی این اقدامات را نمی‌توانیم بگیریم، مضر نمی‌دانیم؛ بلکه مفید می‌دانیم.تأکید بر حمایت از 30 نفر است؛ ولی اگر یک عده آمدند و از چند نفر تبلیغ کردند مفید است.
آن چیزی که منع کردیم حضور در فهرست سیاسی رقیب است به این علت که اگر بعضی از افراد در فهرست 30 نفره اصولگرایان بخواهند در فهرست‌های سیاسی دیگر نیز حضور داشته باشند مردم گیج می‌شوند و ممکن است آرا درهم و برهم شود به این جهت ما براین نکته اصرار داریم و تاکنون هم تمایلی که حکایت از مخالفت با این برنامه باشد از جانب 30 نفر دیده نشده است.
سؤال دیگری که می‌توان پیرامون فهرست اصولگرایان مطرح کرد «حضور تعدادی از چهره‌های ناشناخته است» درحالی شاهد حضور این افراد در فهرست ائتلاف اصولگرایان هستیم که عناصر شناخته‌شده در بیرون فهرست قرار گرفتند، حضور نیروهای ناشناخته برچه اساس بود؟
هر کارخانه‌ای در سه مرحله مواد و محصولات خود را تأمین می‌کند. یک دسته کالاهایی که ساخته شده و وارد بازار شده است، دسته دیگر کالاهایی که داخل کارخانه ساخته می‌شود و دسته دیگر نیز مربوط به مواد خام و محصولاتی است که در آینده وارد کارخانه می‌شود.
در عالم سیاست هم چنین نگاهی باید اعمال شود، ما به رویش‌های انقلاب احترام می‌گذاریم و نسل جوانی که وارد صحنه شده‌اند افردادی با استعداد، با ایمان و انقلابی هستند نباید آنها فراموش شوند از این رو ما سعی کردیم در فهرست 30 نفره چهره‌های جوان را مطرح و از ظرفیت اصولگرایی برای ورود آنان به مجلس استفاده کنیم. این مسیر همیشه مورد توجه قرار می‌گرفت و این نوبت با عنایت خاص تعداد بیشتری را در فهرست قرار دادیم تا دوستان جوان این انتقاد را مطرح نکنند که باز کرسی‌های مجلس را یک عده بین خود تقسیم کردند و به هیچ‌کس دیگر راه ندادند و سراغ جوانان نیامدند.
البته شاید این انتقاد به خود بنده از همه بیشتر وارد باشد؛ ولی نظر کارگروه و شورا این بود، بنده و بعضی از دوستان که در دوره‌های قبل در مجلس بودیم در این فهرست حضور داشته باشیم تا حضور ما به حافظه سیاسی، تاریخی مردم کمک کند برای اینکه بتوانند هویت لیست‌ها را تشخیص دهند؛ ولی سعی هم کردیم چهره‌های جدید نیز اضافه شوند.
آقای دکتر، جنابعالی در ادوار گذشته در سامانه وحدت اصولگرایان حضور داشتید، تفاوت شورای ائتلاف اصولگرایان با سازوکارهای گذشته چیست؟ و اهمیت وحدت و ائتلاف در مقطع کنونی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اهمیت شورای مرکزی ائتلاف اصولگرایان از این حیث مورد توجه قرار می‌گیرد که اصولگرایان در 10 سال گذشته (از سال 84 به بعد)خیلی صدمه دیدند و در دورن اردوگاه اصولگرایان انشعابات مختلفی ایجاد شد و بعضا اختلاف سلیقه در حدی بالا گرفت که رودرروی هم ایستادند. شاید شش ماه پیش بسیاری اعتقاد داشتند که محال است اصولگرایان در انتخابات مجلس دهم به وحدت دست یابند و رقبای ما هم خیلی امیدوار بودند تا ما به وحدت نرسیم؛ ولی تجربه چند انتخابات اخیر به‌خصوص انتخابات ریاست جمهوری سبب شد که دوستان اختلاف سلیقه‌ها را کنار بگذارند و متحد شوند، سهم‌خواهی نکنند و هرکس از جایی که ایستاده بود یک قدم به طرف مقابل جلو آمد، طرف مقابل هم یک قدم به سمت او آمد این قدم‌ها را اینقدر برداشتند که دست‌هایشان به هم رسید و دست به دست هم گذاشتند و به این فهرست (فهرست ائتلاف اصولگرایان) رسیدند.
نقش احزاب در سازوکار وحدت چگونه بود؟
مؤتلفه از قدیمی‌ترین احزاب شناخته می‌شود و حضورش طبیعی است. تشکل‌ها، احزاب و جمعیت‌های دیگری هم همانند ایثارگران، رهپویان و جبهه پایداری حضور داشتند. علاوه بر این بعضی شخصیت‌ها مثل آیت‌الله موحدی کرمانی هم حضور و هم سرپرستی کردند. جامعه روحانیت حضور داشت، بعضی افراد عضو بودند و نماینده خود را معرفی کردند بعضی‌ها مثل آقای لاریجانی نماینده نفرستادند؛ ولی مخالفتی هم نکردند و به طور کلی اعلام کردند: از سازوکاری که به وسیله روحانیت هدایت شود حمایت می‌کنند همین مقدار هم برای ما کافی بود و مجموعا وحدت خوبی حاصل شد که این وحدت را از عنایت حضرت حق می‌دانیم و امیدواریم این عنایت ادامه پیدا کند.
