تصاویر منتشر شده این روزهای پلیس فرانسه نشان از برخورد خشونت بار پلیس با معترضان دارد. در یکی از این تصاویر پلیس به طرز وحشیانه ای به یک زن که حتی در جمع معترضان هم نیست حمله می کند و با خشونت گلویش را می گیرد و او را بر روی زمین پرت می‌کند!
پلیس فرانسه حتی در سومین روز اعتصابات این کشور، دبیرستان‌های پاریس را با گاز اشک‌آور مورد هجوم قرار می دهد و حداقل ۱۴ دانش آموز را دستگیر می کند
نکته ی جالب ماجرا اینجاست که اعتراضات مردم فرانسه و خشونت پلیس در برخورد با آنها، در رسانه های اصلاح طلب و رسانه های خارجی فارسی زبان به صورت کامل سانسور می شود و هیچ سلبریتی چه در ایران و چه در خارج از کشور به این خشونت ها واکنش نشان نمی دهد.
رسانه هایی که در روزهای اخیر به خاطر درگذشت یک دختر جوان، به بهانه ی دفاع از حقوق زنان در ایران غوغا به راه انداخته و سعی کردند با عملیات های رسانه ای، کشور را دچار التهاب، آشوب و ناامنی کنند، اما در مقابل خشونت های روی داده در فرانسه هیچ واکنشی نشان نمی دهند و دل‌شان به حال زنان و دانش آموزان فرانسوی نمی‌سوزد، انگار از نظر اینها زنان فرانسوی و فرزندان آنها حق‌شان است که دستگیر شوند، کتک بخورند، آزار ببینند و حتی کشته شوند!
این اتفاق تنها آشکار شدن قسمت کوچکی از عناد رسانه های فارسی زبان و برخی از تندرو های اصلاح طلب با انقلاب است، افرادی که به صورت تمام قد از دولت‌هایی که ناقضان اصلی حقوق بشر در جهان هستند و در تضییع حقوق زنان نیز رکورددار بوده حمایت می کنند اما به محض کوچکترین اتفاق در ایران دم از حقوق بشر زده و پرچم دفاع از حقوق زنان را در دست می گیرند
*********************
مسیح علینژاد که فعالیت‌های تحریم‌طلبانه زیادی علیه ایران داشته، اخیرا طی دادخواستی به فیفا، خواستار «اخراج» تیم ملی فوتبال ایران از جام‌جهانی شده است! او در دادخواست، جام جهانی را «جشن همبستگی و صلح بین‌المللی» خوانده و خواستار حذف مردم ایران از آن شده است.
در همین راستا روزنامه اعتماد در گزارشی با تیتر "حذف ایران از جام‌جهانی تهدید توخالی یا احتمال ممکن؟ "نوشته است: " بعد از اینکه رسانه‌های غربی گزارش دادند ایران به روسیه پهپاد انتحاری یا به قول خارجی‌ها «کامیکازه» می‌فروشد تا این کشور در جنگ مقابل اوکراین استفاده کند، بحث‌هایی در مورد تحریم ایران مطرح شد. تصور مردم ایران از تحریم‌ها مثل همیشه تحریم‌های اقتصادی یا افراد بود و کسی فکرش را نمی‌کرد به یک باره پای تیم ملی فوتبال به این مساله باز شود... اما برای نخستین‌بار پای فوتبال ایران به صورت رسمی در جنگ روسیه با اوکراین باز شد... آیا ایران ممکن است از جام جهانی کنار گذاشته شود؟ این سوالی است که این روزها در بین اهالی فوتبال دهان به دهان می‌چرخد... برخی می‌گویند این‌بار ماجرا کاملاً متفاوت است و چراکه نه؟ مگر ندیدید روسیه چطور حذف شد؟"
حساب کسانی چون مسیح علینژاد کاملا مشخص است که بر اساس دستور سران استکبار می نویسند و کارویژه شان تحت فشار قرار دادن ایران و به خیال خودشان براندازی انقلاب با هر شیوه و روشی است، اما نکته قابل تأمل و البته قابل تأسف ، همصدایی رسانه های اصلاح طلب با این افراد است.
به راستی هم صدایی رسانه ی اصلاح طلب با فردی همچون مسیح علینژاد که بارها ثابت شده سر در آخور وزارت خارجه امریکا دارد چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد؟
فردی که وقتی مجری برنامه «هاردتاک» در بخش جهانی بی‌بی‌سی از او پرسد:« آیا برایت مهم نیست که ایرانی‌ها بگویند مهره امریکا هستی؟» و علینژاد وقیحانه پاسخ داد: "برای من مهم نیست که از چه کسی پول می‌گیرم!"
همراهی اصلاح طلبان با این فرد را تنها می توان هم راستا با تکمیل پازل دشمن در ایجاد یاس، نا امیدی و... تفسیر کرد.
جالب اینجاست که رسانه‌های جریان به‌ظاهر اصلاح‌طلب پیش از این بارها مدعی شده بودند که «ورزش سیاسی نیست» و نباید مسابقات ورزشی را با عینک سیاسی ببینیم، حال چه شده که برای رسیدن به اهداف سیاسی خود (که متاسفانه در راستای جریان های برانداز نیز هست) به حمایت از اهرم فشارهایی نظیر ورزش روی آورده اند؟