دشمن به دلایل مختلف منافعش را از دست داده است و حالا به انحای گوناگون میکوشد وارد کشور ما شود. اینکه با دستکش مخملی که زیر آن یک دست آهنی است جلو آمده واقعیت است، چون منافعش از بین رفته و اگر امروز پشت میز مذاکره نشسته یکی از دلایلش این است که دیده نقشههایش برای ایران با توجه به تمام مشکلاتی که برای کشور ما به وجود آورده، نظیر جنگ روانی، توطئه و... هیچکدام به سرانجام نرسیده است. آخرین حربهاش تحریمها بود که دید دست زیر را دارد و موفق نیست. درباره مسائل جنگ، سلاحهای کشتار جمعی، تروریست و حقوق بشر به هر نحوی سعی میکرد وارد شود؛ ولی هیچ توفیقی پیدا نکرد. در مورد برجام فکر میکند اگر به طرف توافق برود، کمکم همه چیز عادی میشود. ما همچنان آمریکا را یک کشور متجاوز میدانیم که در هر گوشه دنیا حقوقی از انسانها را زائل میشود، بخشی از این تضییع حقوق به آمریکا برمیگردد. هر جا جنگ و کشتار هست، آمریکا از مسببینش است، پس سبعیت آمریکا از بین نرفته است. مذاکره ما راجعبه هستهای و برداشتن تحریمهاست و لاغیر. آمریکا به طمع این برجام فکر میکند میتواند به راههای مختلف به ایران نفوذ کند. لذا این تصور نهتنها برای کسانی است که در آمریکا هستند، بلکه متاسفانه برای تعدادی در داخل وجود دارد و متوجه این موضوع نیستند که آمریکا چه اهدافی را پشت پرده دارد. اینکه مقام معظم رهبری مکرر مسائل مختلفی را گوشزد میکنند، به این دلیل است که عمق جنایات را میدانند و بهخوبی آمریکا و اروپا را میشناسند. لذا با توجه به این شناخت به همه ما تذکر میدهند که اجازه ورود در زمینههای مختلف اقتصادی و فرهنگی را به آنها ندهیم. مسئولین و آحاد ملت باید این را بدانند که مجددا اجازه برگشت مسائل را نمیدهیم. اگر در این باره کوتاه بیاییم حضور آمریکا را در ایران امضا و تایید کردهایم. حضور آمریکا هم در هر جا جز فساد و ناآرامی عاید دیگری ندارد. سفارتخانه کار مشخصی دارد، ولی دیدیم سفارت آمریکا در ایران تبدیل به یک مرکز جاسوسی تمام عیار شد. بنابراین اجازه تکرار آن وقایع را نمیدهیم. مسئولینمان هم باید این موضوع را بدانند. در این زمینه منافعمان به خطر میافتد و متاسفانه دولتها توجهی ندارند و بعضی از این اصلاحطلبها اینطور تصور میکنند که اگر به طرف آنها رفتند دنیا و آخرتشان آباد خواهد شد. اتفاقا هر کسی به طرف آمریکا رفت هم دنیایش را نابود کرد و هم آخرتش را. لیبی تجهیزات هستهایاش را بهکلی از بین برد. آیا بعد از آن آمریکا به او کمکی کرد یا دولت لیبی به سمت نابودی و اضمحلال رفت؟ آمریکا در عراق آمد که کمک کند؛ ولی جز جنایت و آدمکشی کار دیگری نکرد. در همه کشورها نقشی جز این ندارد. لذا باید به تذکری که مکررا مقام معظم رهبری میدهند توجه کنیم. تسلط آمریکا بر ما با قدرتی که داریم اتفاق نخواهد افتاد و برای اینکه بر آمریکا مسلط باشیم باید قوی شویم.
در برنامههای این هفته آقای روحانی سخنرانی در مجمع سازمان را داشتیم. به نظر شما ادبیات گفتگو با ابرقدرتها باید چگونه باشد؟
تجربه نشان داده است هرجا با اقتدار صحبت و عمل کردیم موفق بودهایم. باید بدانیم هر نوع سستی چه پنهان و چه آشکارا به ضرر منافع مملکت است و به صراحت میگویم اینطور نباشد که در علن یک جور ادبیات داشته باشیم و در خفا جور دیگری، دوگانگی عملکرد باعث میشود دشمن از آن سوء استفاده کند. توصیهام این است که اولا ادبیات آشکار و پنهان یکی باشد، ثانیا از اقتدار و قدرت ایران صحبت کنند. اگر امروز آمریکا سر تعظیم فرود آورده و پای میز مذاکره نشسته است نشان میدهد قدرت ایران بالا رفته است. چرا به یمن حمله کردند؟ چون تشخیص دادند یمن قدرتمند شده است و به همین دلیل همه کشورهای عربی با حمایتهای اروپا علیه یمن صف کشیدهاند. هر کشوری باید از موضع قدرت صحبت و عمل کند و آنچه را که از دیگران میطلبد از خدا و ملتش بطلبد. یقینا این امر به صواب نزدیکتر خواهد بود. آقای روحانی هم فرد زیرکی است و دیده است هرجا کوتاه آمدیم کم آوردیم و هرجا با اقتدار ایستادیم حرفمان را پیش بردیم. اینکه دنیا مقابل ایران سر تعظیم فرود آورده به دلیل اقتدار رهبری و ملت است. علت اینکه چندان از گزینه نظامی صحبت نمیکنند، این است که میدانند دست روی ماشهبردن همان و هلاکتشان همان است. اگر ناوی بیاید آن را میزنیم، اگر موشکی بیاید در مقابل آن موشکهای متعددی برای دفاع خواهیم زد. دنیا باید اینها را بداند و حتما رئیسجمهور ما کرامت انسانی و عظمت نظام جمهوری اسلامی را با اقتدار حفظ خواهد کرد.
یکی از آرمانهای امام جذب ملل مستضعف به کشور و آرمانهای ماست. چگونه باید با ابرقدرتها گفتگو کنیم که به این آرمان مهم دست پیدا کنیم؟
اگر نظام، مردم، رهبر، سپاه و دولتمردان ما دست از روحیه استکبارستیزیشان بردارند اعتماد ملتها به ما سلب خواهد شد. عملا دیدهایم جاهایی توانستهایم پیش برویم که دشمن را بهخوبی معرفی کردیم. اگر در حرف یک جور صحبت و در عمل جور دیگری اقدام کنیم اعتقاد دولتهای ضعیف به ما سلب میشود؛ در حالی که وقتی حرف و عملمان یکی باشد آنها با روحیه قوی حرکت میکنند و میتوانند از تجارب ایران الگو بگیرند و بهتدریج تبدیل به کشورهایی شوند که آمریکا به آنها طمع نمیکند. الان یمن تقریبا این وضع را دارد. اگر همه دنیا از تجارب ایران استفاده کنند و ما هم روحیه استکبارستیزیمان را حفظ کنیم، انشاءالله وحدت بین ما و همه کشورهای مستضعف به وجود خواهد آمد.