دروغ‌گویی و نسبت دروغ دادن به خداوند متعال دلیل بر بی‌ایمانی افراد است و انسانی که دروغ می‌گوید یقین داشته باشد که ایمان خود را از دست خواهد داد. وقتی دروغ‌گویی در جامعه رواج داشته باشد اعتماد و اطمینان افراد جامعه به یکدیگر از بین می‌رود که متأسفانه امروزه در جامعه ما عدم اعتماد -که نتیجه دروغ‌گویی است- رواج زیادی دارد، برای نمونه وقتی افراد می‌خواهند از یک فرد کاسب جنسی را بخرند تا زمانی که فرد فروشنده چندین قسم نخورد فرد اطمینان نخواهد داشت.
مردم در خریدهای خود اصل را بر دروغ‌گویی فروشنده می‌گذارند در حالی که اسلام تأکید زیادی دارد اصل باید بر صداقت و راست‌گویی باشد و قسم یاد کردن فروشنده برای اعتماد مشتری و برطرف کردن دودلی فروشنده در هنگام خرید کالا نشان از آن دارد که میان مردم اعتماد و اطمینان جامعه سلب شده است.
با اشاره به آیات قرآن می توان دریافت ضعف ایمان از مهم‌ترین عامل رواج گناهان در جامعه است و زمانی که در میان مردم ضعف ایمان و عدم توکل بیشتر شود، دروغ نیز رواج پیدا می‌کند، برخی افراد فکر می‌کنند با دروغ می‌توانند به اهداف خود برسند در حالی که هیچ انسانی تاکنون با فسق، دروغ و خیانت به اهداف خود نرسیده است. در روایتی آمده «تمام بدی‌ها در اتاقی جمع شده که کلید آن‌ها دروغ‌گویی است». تربیت از خانواده شروع می‌شود، اگر پدر و مادر خود راست‌گو باشند فرزندان نیز صداقت خواهند داشت ولی اگر والدین دروغ‌گو باشند فرزندان نیز تشویق می‌شوند دروغ بگویند. راست‌گویی موجب نجات فرد از دام شیطان شده و سبب حفظ آبروی اجتماعی فرد می‌شود، آبرو بهترین ارزش اجتماعی فرد است و این آبرو نیز در کنار صداقت و راست‌گویی به وجود می‌آید. اگر مسئولان با مردم در بیان مشکلات اقتصادی و غیره صداقت داشته باشند مسلما بیشتر مشکلات حل می‌شود چرا که مردم خود در حل مشکلات مسئولان را کمک و یاری می‌کنند.