از دیدگاه طب سنتی افراد از خوابیدن میان روز بعد از ناهار باید بپرهیزند؛ ولی در ماه رمضان چون افراد غذا نمی‌خورند در وعده ناهار خواب میان روز مناسب است به‌خصوص برای کسانی که سالمند هستند و همچنین برای کسانی که در سن جوانی و نوجوانی یعنی مزاج گرم و خشکی قرار دارند، مفید است. خواب روز برای کسانی که مزاج گرم و خشک یا غلبه‌گری‌و خشکی دارند، بسیار مناسب است چراکه از گرم‌شدن بیش از حد بدن در روزه‌داری می‌کاهد.
حسین رضایی‌زاده- احتمالا همه تجربه کردیم، اگر شخص در وقت سحر بلافاصله بعد از نماز صبح با شکم پر در ماه رمضان بخوابد، بعد از بیدارشدن بسیار احساس سنگینی می‌کند. یعنی عملً بین آخرین لقمه‌هایی که خورده و خوابیدنش متوسط 10 دقیقه فاصله داشته باشد؛ معمولا فرد ساعتی که برای رفتن به سر کار بیدار می‌شود،احساس سنگینی، سردرد، ثِقل بدن و کوفتگی خاصی می‌کند و مخصوصً سنگینی سر به او دست می‌دهد، بنابراین احساس بعد از بیدارشدن از آن، حس خیلی بدی است و معمولً شخص همان لحظه به خودش می‌گوید که «ای‌کاش نخوابیده بودم» یعنی اگر توانسته بودم مقاومت کنم، سرحال‌تر بودم. اگر شخص این فرصت را داشته باشد که حداقل نیم ساعت قبل از اذان وعده سحر را زودتر بخورد و استراحت یا مطالعه‌ای داشته باشند یا کارهای عقب‌مانده از شب قبل را انجام دهد و مثلً حداقل یک ساعت بین آخرین لقمه غذا با خوابیدن فاصله داشته باشد، معده فرصت هضم غذا را پیدا می‌کند و آن احساس سنگینی بعد از بیدارشدن بهتر می‌شود.
از دیدگاه طب سنتی افراد از خوابیدن میان روز بعد از ناهار باید بپرهیزند؛ ولی در ماه رمضان چون افراد غذا نمی‌خورند در وعده ناهار خواب میان روز مناسب است به‌خصوص برای کسانی که سالمند هستند و همچنین برای کسانی که در سن جوانی و نوجوانی یعنی مزاج گرم و خشکی قرار دارند، مفید است. خواب روز برای کسانی که مزاج گرم و خشک یا غلبه‌گری‌و خشکی دارند، بسیار مناسب است چراکه از گرم‌شدن بیش از حد بدن در روزه‌داری می‌کاهد.