***
کم کم به پایان دوران اقای ضرغامی در صدا و سیما نزدیک می‌شویم. ارزیابی دوران ریاست او در صدا و سیما باید با مهم‌ترین موضوع یعنی مخاطب آغاز شود.
بررسی و تحلیل عملکرد ده ساله آقای ضرغامی در صدا و سیما هم می‌تواند نقدی بر عملکرد گذشته و هم راهبردی برای فعالیت‌های آینده باشد. مهم‌ترین موضوع در حوزه رسانه ملی بحث مخاطب است و کسانی که این وظیفه را به عهده می‌گیرند بر این مهم آگاه‌اند. تمام رسانه‌های دنیا هم به دنبال این می‌گردند که با انواع و اقسام روش‌ها مخاطب خود را حفظ و اقناع کنند و هر روز بر تعدادشان بیفزایند. برای ارزیابی عملکرد ایشان باید دید آیا ایشان توانسته است مخاطب خود را نگه دارد یا افزایش بدهد یا موضع برعکسی داشته است؟
شما فکر می‌کنید که آیا صدا و سیما در 10 سال گذشته افزایش مخاطب داشته است؟
فکر می‌کنم در این زمینه اقدامات ایشان در مجموع قابل قبول است و مجموعه سریال‌ها و فیلم‌ها و تلاش‌هایی که در فضای تصویری صورت گرفته بازخورد مناسبی داشته است.
بعد از موضوع مخاطب به نظر شما چه موضوعی است که اهمیت دارد؟
موضوعی که اخیراً صدا و سیما با آن مواجه شده کمبودهای مالی و بودجه است که حجم زیاد تبلیغات نشان می‌دهد صدا و سیما در این حوزه با چالش‌های جدی روبرو است و باید در این باره فکری اساسی کرد.
در حوزه تولیدات، شما چه نمره‌ای را برای مجموعه رسانه ملی تحت پوشش ضرغامی در نطر می‌گیرید؟
در ادبیات سال‌های اخیر آقای ضرغامی و مسئولین صدا و سیما تولید آثار فاخر زیاد به گوش می‌خورد که محک خوبی برای ارزیابی مجموعه اقدامات ایشان است که شاید بشود حداقل در دوره نهم و دهم ریاست جمهوری که پشتوانه مالی خوبی داشت، نمره قابل قبولی به ایشان داد.
ما شاهد بودیم که کمیت در همه ابعاد آن در دوران ضرغامی توسعه داشت، ولی آیا این توسعه همراه با افزایش کیفیت هم بود؟ افزایش کانال و مراکز مختلف در صدا و سیما نباید یک افزایش کمّی باشد و بر کیفیت تأثیر بگذارد. آیا افزایش این تعداد از شبکه‌ها با محاسبه دقیق صورت گرفت؟
به نظر من با توجه به نظر کار‌شناسان و کسانی که در این بخش همکاری می‌کنند، شاید نشود یک نمره عالی به این بخش از مدیریت ایشان داد و به نظر من حوزه کار‌شناسی در زمینه گسترش شبکه‌ها حوزه کم‌اثر یا کم‌عمقی بوده است که قطعاً مورد نظر نفرات بعدی قرار خواهد گرفت. نکته‌ای که از همه مهم‌تر است این است که به نظر من صدا و سیما در زمینه تولید آثارش دچار حلقه‌ها و مدارهای بسته‌ای است و لذا خلاقیت و ابتکار چندانی در آن‌ها دیده نمی‌شود. فکر می‌کنم به این نکته هم باید توجه خاصی داشت که می‌تواند مسیری را که انتخاب می‌شود اصلاح کرد.
