میثاق بدیعی مقدم
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
                                                                                      طعنه ها گر میزند خار مغیلان غم مخور
این بیت که در یکی از معروفترین غزلیات حافظ آمده است، حکایت از سختی هایی دارد که حجاج و معتمرین در گذشته در راه رسیدن به وصال معنوی ترین سفر این کره خاکی متحمل می شده اند. سفرهایی که با چهارپایان و در بیابان های بی آب و علف حجاز صورت می گرفت. و حال با گذشت قرن ها از آن زمان و اختراع هواپیما و ساختن هتل های مجهز و ... کسی دیگر فکر نمی کند که از آن مشکلات که در کتابهای پیشینیان خوانده ایم و یا از پدربززگ هایمان شنیده ایم خبری باشد. ولی انگار در زمانه ما این آزار ها نه تنها کم نشده بلکه زیادتر هم شده است، فقط اتفاقی که این میان رخ داده نوع این آزارها تغییر کرده و این بار این بی مدیریتی و بی درایتی متولیان سازمان حج است که روح و روان کسانی که را که با هزار امید و چشم انتظاری قصد تشرف به سرزمین وحی را دارند هزاران بار بدتر از خارهای مغیلان صحرای حجاز را می گزد و این بار هم مردم نجیب ایران  -که به فرموده امام راحل بهتر از مردم عصر رسول الله (ص) و عصر امیر المومنین(ع) هستند- به حرف شاعر شیرازی گوش داده وحداقل گلایه را از این خارهای مغیلان دارند.
حکایت این روزهای ثبت نام های اعزامی عمره را دیگر همه شنیده اند چه آنها که خود برای ثبت نام در سرمای صبح 16 دی ماه ساعتها پیش از آغاز ثبت نام اولیه در مقابل دفاتر زیارتی صف ایستاده بودند و چه آنهایی که نقل آن را از آشنایان و دوستان خود شنیده بودند. سازمان حج و زیارت پیشتردر فراخوانی از اولویت های 1 تا 230 خواسته بود برای ثبت نام در کاروان های مورد نظر! خود به دفاتر زیارتی مراجعه نمایند. طبق برنامه اعلام شده قرار بر این بود که ثبت نام از 8 صبح و با نظارت ناظرین صورت گیرد، اما مراجعه کنندگان که حتی از 7 صبح مراجعه می کردند با لیست هایی مواجه می شدند که گویا از روزهای قبل آماده شده بود و هر اعتراضی هم با این مسئله مواجه می شد که «آقا باید زودتر میامدی!» البته از اسامی حاضر در لیست بیشتر آنها نزدیک ساعت 8  کم کم به دفاتر مراجعه می کردند! طبعا اکثر کسانی که اول وقت مراجعه می کردند، به دلیل مشغله های خود خواهان تشرف در ایام تعطیلات بوند و به این دلیل حاضر شده بوند در سرمای زمستان در صف های طولانی بایستند. اما گویا دست سامانه ثبت نام سرنوشت دیگری را برای آنها رقم زده بود! چرا که حتی افرادی که راس 8 صبح شروع به ثبت نام کردند موفق به نام نویسی در ایام مورد نظر خود نشده بودند و گویا سامانه ثبت نام سازمان حج این تاریخ های اعزامی را برای کسانی که ظاهرا مشغله بیشتری دارند رزرو کرده بود! هنوز ساعت به 8:30 دقیقه نرسیده بود که گویا هیچ تاریخی که حتی یک روز هم با تعطیلات نوروز  تقارن داشته باشد موجود نبود. پیش بینی که مسئول ثبت نام در یکی از دفاتر زیارتی با خونسردی کامل آن را در ابتدای صبح به افراد منتظر در صف یادآوری کرده بود.
این نحوه نامنویسی انبوه افرادی را که گویا برای سفر خود برنامه ریزی کرده بودند با نا امیدی روانه منزلهایشان کرد. حکایت دیگری که خاطره خوشی از سازمان حج و زیارت را در سال 90 در اذهان ایرانی ها به جای گذاشت، ثبت نام از افراد متقاضی اعزام عمره  در نیمه سال جاری بود. 24 شهریورماه روزی بود که به عنوان روز آغاز ثبت نام اعلام شده بود و این در حالی بود که به اذعان مسئولین سازمان مذکور هنوز بیش از 1.5 میلیون نفر در صف اعزام منتظر بودند، رقمی که حداقل تا سال 1392 اعزام آنها به سفر عمره مفرده به طول می انجامد. سوالهای مردم و اصحاب رسانه برای این که این ثبت نام پیش از موعد به چه دلیل صورت می گیرد از سوی مسئولین مربوطه بی پاسخ می ماند ، اما در این بین ظاهرا اقتصاددانان به جای مسئولین سازمان حج پاسخ مردم را می دادند: «جمع آوری نقدینگی از بازار» اقتصاددانان این طور استدلال می کردند که با فرض این که به گفته مسئولان سازمان حج 6 میلیون نفر و هر نفر 800 هزار تومان سپرده در بانکها گذاشته باشند رقمی نزدیک به 4800 میلیارد تومان سپرده در یک بازه زمانی کوتاه در 2 بانک دولتی سپرده گذاری می شود که رقم قابل توجهی است. حال سوال مردم این است که آیا نمی شد برای ثبت نام اولیه (که هنوز معلوم نیست آیا بعد از قرعه کشی همای سعادت روی دوش چه کسانی می نشیند) مبلغ کمی در حدود 10 هزار تومان برای هزینه های ابتدایی ثبت نام از متقاضیان اخذ کرد؟  آیا نمی شد به مانند کشورهایی که  مثل ما متقاضی زیادی دارند (از جمله ترکیه) ثبت نام و قرعه کشی سال به سال صورت بگیرد ؟ آیا بهتر نیست افرادی که هنوز در عمر خود یک بار هم توفیق زیارت حرم نبوی را پیدا نکرده اند نسبت به کسانی که به دفعات پیاپی مشرف شده اند، در اولویت قرار بگیرند و به فرض بودن ظرفیت خالی از این افراد ثبت نام به عمل بیاید. آیا سیاست کنترل نقدینگی بازار با بانک مرکزی است یا با سازمان حج و زیارت؟ آیا بهتر نیست سازمان حج و زیارت که به عنوان یکی از سازمانهایی که با امور معنوی مردم در ارتباط است، سعی داشته باشد حداکثر اعتماد سازی و شفافیت را در برنامه های خود بگنجاند؟ بیش از 4 ماه از سپرده گذاری مردم در بانکها می گذرد و مسئولین محترم پس از وعده واهی نیمه آذر و اول دیماه، 28 ماه جاری را به عنوان تاریخ قرعه کشی اعلام کرده اند آیا این زمان برای برنامه ریزی یک قرعه کشی ساده کافی نیست؟ آیا بانکهای عامل ملت و ملی که برای هر روز تاخیر در پرداخت وام ها جریمه سنگینی از مشتریان خود می گیرند، حاضرند برای این سپرده گذاری هایی که حکم توفیق اجباری را برای مشتاقان زیارت حرم امن الهی دارند سود منصفانه ای به آنان دهند؟ این سوالهایی است که همچنان در ذهن مردم نقش بسته و مسولان ساختمان آجری خیابان آزادی از پاسخ به آنها طفره می روند.