آقای یکی یدونه- زندگی مدرن شده. ماشین ها زیاد شدن. آدم ها پول دار شدن. کارها زیاده دیگه کسی وقت نداره. می گویند آلودگی باعث شده شادی از شهرمون پر بکشه... و خیلی چیزهای دیگه که میشه کل صفحه اجتماعی هفته نامه شما رو با اون‌ها پر کرد. این همه چیز باعث اون همه مرض هم شده اما ما یکی از امراض را هدف گرفته ایم. گفتگو! نه فقط گفتگو که گفتن و شنیدن! امروزه کسی رو سراغ دارید که حوصله حرف زدن و حرف شنیدن داشته باشه؟ نگین سراغ دارم که احتمالاً اون هم یک مشاوره که باید ساعتی میلیون تومان تقدیمش کنی تا حرفات رو بشنوه! ببخشید که این همه دارم منفی بافی میکنم. ولی شما دقت کن! اگه حوصله گفتگو داشتیم برای یه تصادف ساده این جوری جلوی زن و بچه از خجالت هم در میومدیم؟ اگه حوصله گفتگو داشتیم آمار طلاق... آیا؟ اگر حوصله گفتگو داشتیم این همه اختلاف بین این نسل با نسل قبلی بیداد می کرد؟ اگه حوصله گفتگو داشتیم این مطلب نمی تونست طولانی تر از این باشه؟ ولی نمی تونه چون شما دیگه حوصله تون از این حرف ها سر رفته! ضمناً این همه هم گلایه یکی یدونگی ما رو نکنین! به این ها میگن دغدغه! حالا شما ناراحت نشین! با شما نبودم! به خودتون نگیرین!