وی افزود: مهم ترین مسئله استفاده بهینه و روشهای نوین آبیاری در این حوزه است که شاید این اولین گامی است که در حوزه کشاورزی باید برداشته می شد. مسئله دیگری که باید در نظر گرفته شود، زمین های کشاورزی باید از حالت خرده مالکی و کوچک خارج شوند.
این بدین معنا نیست که مالک کوچک حذف شود، بلکه آنهایی که زمین های قطعه کوچک دارند، با یکدیگر به صورت واحد آبیاری نوین برای آنها به صورت یک قطعه صورت گیرد که این امر بازدهی کشاورزی را بالا می برد.
عمرانی تصریح کرد: استفاده از بذرهای مرغوب همان منطقه در کشاورزی بسیار حایز اهمیت است. یعنی اگر کشاورزی ما ناظر علمی داشته باشد، طبیعی است که بذرهای مرغوب مربوط به همان منطقه و متناسب با همان آب و هوا کشت می شود. به طور مثال بذر گندم منطقه معتدله در منطقه سردسیر و بالعکس کاشت نمی شود.
وی افزود: به نظر می رسد مهمترین چیزی که برای کشاوزان می تواند تاثیر گذار باشد، این است که آموزش و تحقیقات نوین به مزرعه منتقل شود و کشاورزان آموزش ببینند، نه آنکه در حد کتاب و پژوهش باقی بماند، این وظیفه جهاد کشاورزی و خانه های ترویجی است که در روستا ها وجود دارند که باید به جد فعال تر بشوند و همه کشاورزان را پوشش بدهند. اگر این امر به صورت کاربردی با حضور ناظر صورت گیرد، می توانیم بهترین محصول را با
بهره‌وری بالا برداشت کنیم.
عمرانی بااشاره به طرح کاداس جهت ساماندهی کشاورزی اظهار داشت: یکی از طرحهایی که جهت ساماندهی کشاورزی دولت موظف شده آن را اجرا کند، طرح کاداس است که متاسفانه به علت کمبود بودجه به اتمام نرسیده است.
وی افزود: طرح کاداس به نوعی طرح آمایش سرزمین است، به عبارتی در حوزه کشاورزی، مشخص می شود که چه مقدار زمین کشاورزی داریم؟ چه مقدار آن ملی است؟
چه میزان آن قابلیت کشت دارد با چه نوع کشت ومحصولی؟ اینها مواردی است که باید دقیقا بر روی نقشه مشخص شود و طوری در سیستم الکترونیک وارد شود و به راحتی افراد و ارگانهای مربوطه دسترسی داشته باشند و این یک کنترل بسیار خوبی می تواند در حوزه کشاورزی باشد.
نماینده مردم سمیرم خاطر نشان کرد: ما امروز آمار دقیقی از جزئیات کشاورزی نداریم.
این یک واقعیت است زیرا آمارها بسیار ضد و نقیض است. بعضا کشاورزان زمینهایی که در دست کشت دارند هنوز ثبت نکرده اند و حتی نوع محصول آنها مشخص نیست.
عمرانی بابیان یکی دیگر از معضلات کشاورزی گفت: یکی از مشکلات در بخش کشاورزی آن است که گاهی در یک فصل با ازدحام محصول مواجهه
می‌شویم به طوری که آن محصول از بین می رود اما در سال بعد با کمبود شدید همان محصول روبه رو می شوی .
مانند ماجرای سیب زمینی و پیاز که بارهادر کشور تکرار شده ولی متاسفانه مسئولین اجرایی ما هنور به یک خط و مش واحدی نرسیده اند که چگونه این را کنترل کنند. در حقیقت ظرفیتهای بالقوه و بالفعل شده در حوزه کشاورزی از بین می رود.
وی خاطر نشان کرد: بنده این مسئله را بارها درجلسات مختلف و کمیسیون مطرح کرده ام؛ در حقیقت کشاورزی ما باید از این حالت رها شده و از حالت بدون کنترل و نظارت خارج شود.
کشاورز ما باید بداند که چه محصولی نیاز است و چه میزان لازم است؟ این امر به عهده وزارت جهاد کشاورزی است که باید با یک برنامه ریزی دقیق به مزارع ورود پیدا کند.