نامزدهای انتخاباتی باید صداقت را در صحبت های خود رعایت کنند و درصدد فریب مردم و رای دهنگان نباشد چرا که فریب مردم نوعی ضایع کردن حق الناس است.

افرادی که نامزد شدند از نظر شرعی کار بسیار سنگینی بر دوش دارند. باید تبعات هر رای مثبت و منفی به طرح‌ها و لوایح، را بسنجند. هر مشکلی که بعدها پیش بیاید اگر در دنیا هم بتواند از مسئولیت آن فرار کند، اما در قیامت که راه فراری ندارد. شاید با رایی که می‌دهند مردم را بیچاره کنند. ما نمایندگانی مثل مرحوم موحدی ساوجی، کم داشتیم. هیچ قانون و لایحه‌ای نبود که درباره آن اظهارنظر الکی انجام دهد. بر روی تمام موارد مطروحه در مجلس شبانه‌روزی کار می‌کرد. اگر کسی نمی تواند دین خود نسبت به آرای اکتسابی از مردم را ادا کند، نباید به مجلس برود. نمی شود که چون فردی از صندلی خود پا شد، او نیز به تبع او از جای خود برخیزد یا بنشیند؛ مجلس که جای نشستن نیست!

اگر نشستن روی کرسی های مجلس جایگاهی باشد که فقط با ارتباطش با سازمانهای مختلف بخواهد رانتی را به وجود آورد که منافعی را برای خودش داشته باشد بدون اینکه منافع مردم را تامین کند، حق الناس را رعایت نکرده است.
حضور چهره های جنجالی در لیست فهرست های انتخاباتی مجلس عدول از حق الناس است. مجلس جای قانونگذاری است و جای بده و بستان، جنگ و دعوا نیست! برخی در مدتی که نماینده بودند، همواره در مقام التهاب آفرینی قرار گرفتند و آنجا را از شأن مجلس بودنش خارج کردند. مجلس باید با فکر، مذاکره و کار علمی پیش برود. حضور چهره های افراطی در لیست های انتخاباتی که با درگیری و فحاشی جامعه را از آرامش خارج می کنند به نفع کسی نیست. مجلسی که باید با فکر باز و آرامش مسیر تصویب قانون را طی کند زمانی که از مسیر عقلانی خود خارج شود در واقع حق الناس را ضایع کرده است.

درباره تندروها که سخن می‌گوییم باید مراقب باشیم که اشتباه تلقی نشود. افرادی که در بیان نظریات رهبری و قواعد اسلامی جدیت دارند و پافشاری می‌کنند، تندرو نیستند بلکه کسانی که از حدود الهی پا را فراتر می‌گذارند و از خط اصیل امام خمینی فاصله گرفته و گفتمان رهبری را قبول ندارند و به اصطلاح مسلمان تر از رهبر انقلاب هستند را تندرو می‌دانیم.

برای حفظ این حق الناس ها باید به سراغ روحانیت رفت. امام (ره) فرمودند هر وقت در کارهایتان به مشکل برخوردید از جامعه مدرسین مشورت بگیرید.

ما معتقدیم مجموعه مدرسینی که علمای بزرگی در آن حضور دارند، کسانی هستند که قیامت خود را به این دنیا نمی‌فروشند. از این رو جمع مشورتی این ها می‌تواند کمک بزرگی به ما کند و چکیده نظر جمعی آنها برای ما قابل احترام است. کلیت جامعه مدرسین تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند و منافع نظام را بر منافع اشخاص ترجیح می‌دهند.

شاید از اول انقلاب تا کنون برای انقلابیون اصیل این حرف آخر را جامعتین (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) می‌زدند. این امر را هم باید مدنظر داشت که اگر اصولگرایان گرد هم نشستند تا برای ائتلاف و وحدت فکری کنند، باید از برخی خواسته های خود بکاهند. خاصیت انفرادی عمل کردن تشکل یک چیزی است و در مجموعه قرار گرفتن چیز دیگری است. از این رو طبیعی است که افراد در جمع باید از برخی خواسته‌های خود دست بردارند.

نباید گذاشت بیگانگان در مسائل داخلی و جناحی ایران دخالت کنند، اگر حزبی برای استکبار این گونه تداعی شود که می تواند با تایید برخی نیروها برای گرفتن این جایگاه و کرسی ها منافع خود را تضمین کند و بجای تامین منافع مردم منافع بیگانگان را تامین کنند و اجازه دهند که بیگانگان برای رسیدن برخی از گروهها هزینه کنند خیانت به مردم و ضایع کردن حق الناس است.