هنگامی که خبر حضور زنان در وزرشگاه از حد یک شایعه به سوی یک خبر حقیقی سوق یافت اعتراضات گوناگونی از سوی مجامع مختلف اندر مضرات این طرح به هوا برخواست و در چرایی عدم مخالفت با این طرح دلایلی نظیر مناسب نبودن جو ورزشگاه به دلیل حضور برخی افراد به اصطلاح تماشاگرنما در بازیهای فوتبال و هتک حرمت و فحاشی در این محیط ذکر شد و این طرح شاید مانند طرحهایی که در سالهای گذشته نسبت به تضعیف شخصیت زن مسلمان و با افکار فمنیستی شکل یافته بود مسکوت ماند اما در هفته‌ای که گذشت یک سلسله از طرحهای ذکر شده و در همان راستا طرحی با عنوان تأسیس قهوه‌خانه ویژه بانوان از سوی رئیس اتحادیه صنف قهوه خانه‌داران مطرح شد و انگیزه مطرح نمودن این مسأله از سوی عباس علائی اینگونه اعلام شد که: مدتی است که گرایش مردم به قهوه‌خانه‌ها زیاد شده است و این نشان می‌دهد که مردم سنتت خود را دوست دارند و گذشتگان خود را همیشه به خوبی یاد می کنند. نکته قابل تأمل در این اظهارات این است که آیا در گذشته و به تعبیر بهتر در زمان تأسیس و شکل‌گیری نخستین قهوه‌خانه‌ها که می‌توان تاریخ آن را به دوران صفویه و قاجار مربوط دانست زنان تا چه حد در اماکنی نظیر قهوه‌خانه‌ها حاضر می‌شدند که اکنون به خاطر دلبستگی به سنت گذشته خود راغب به حضور در قهوه‌خانه و به تبع آن انگیزه تأسیس قهوه‌خانه زنانه شوند.
از سوی دیگر در جهان امروز که علم حرف نخست را می‌زند به اثبات رسیده که دود ناشی از قلیان به دلیل نداشتن فیلتر این دخانیات را به مراتب خطرناکتر و مضرتر از سیگار کرده و تأثیر دود ناشی از آن بر ذهن و روان مصرف کننده  ثابت شده است. حال با این اوصاف اگر یک زن باردار به استعمال و استنشاق این عامل دخانی اقدام بورزد تأثیر آن برجنین وی خطرناکتر از تأثیراتش بر مادر است در مرحله اول با توجه به گرایش و مصرف مواد مخدر در بین دختران و زنان جوان چه تضمینی وجود دارد که این افراد که بعضاً مادران آینده به حساب می‌آیند از این امر آسیب نبینند و علاوه بر آن چه تضمین دیگری وجود دارد تا زنان باردار در این اماکن حضور نیابند؟ اصلاً اگر قهوه‌خانه با ماهیتی که امروز به خود گرفته است مکان خوبی برای ترویج سنت و فرهنگ ما است پس چرا می‌بایست به دور از مراکز آموزشی نظیر مدارس دخترانه، دانشگاه‌ها، مساجد و بانکها تأسیس شود؟!
از سوی دیگر همواره در دهه‌های اخیر قهوه‌خانه به عنوان پاتوقی برای تجمع افرادی خاص شناخته شده است هر چند تأسیس قهوه‌خانه زنان مطابق اظهارات رئیس اتحادیه این صنف منوط به بررسی دقیق و ملاحظه شرایط آن است با این وجود آیا تشکیل این مکان با توجه به ماهیت ذکر شده امروزیش بیشتر در جهت بزهه اجتماعی زنان گام نخواهد برداشت؟
به هر روی پاسخگویی به هر کدام از این مسائل توسط متولیان امر قطعاً پیشنهاد دهنده و اجرا کننده این طرح را به نتیجه‌ای مشابه نتیجه‌ای که در خصوص بحث حضور زنان در ورزشگاه رهنمون خواهد ساخت و آنها به این مهم پی خواهند برد که منزلت زن ایرانی مسلمان بیش از این است که برای حفظ سنت و فرهنگ خود پا به اماکنی نظیر قهوه‌خانه بگذارد.