بیژن مقدم در خصوص چرایی به کارگیری پروژه کشته سازی از سوی رسانه‌های معاند، گفت: این رفتار تکراری و از نظر ما سوخته است ولی کارکرد و تاثیراتی بر افکار عمومی دارد.
وی با اشاره به پیشینه این رفتار نخ نما شده رسانه‌های معاند از سال ۷۸ تا امروز، ادامه داد: یک مدل کشته سازی وجود دارد که غربی‌ها فردی را شناسایی کرده و مورد هدف قرار می‌دهند و پس از کشتن او تقصیر را بر گردن جمهوری اسلامی می‌اندازند؛ مدل دوم بر این مبناست که اساسا فردی کشته نشده است.
وی افزود: مثل سمیه آقاپور که در فتنه ۸۸ از سوی رسانه‌های فارسی زبان به عنوان فردی کشته شده معرفی شد ولی طی مصاحبه‌ای اعلام کرد از منزل ناراحت بوده که به فرار منتج شده و حالا هم به خانه برگشته است.
به گفته مقدم نوع سوم این پروژه مبنی بر معرفی نام افراد فوت شده به عنوانِ کشته شدگان در درگیری است؛ مثلا یکی در بیمارستان بر اثر تصادف فوت شده و دیگری خودکشی کرده است.
وی تصریح کرد: سوال اصلی این جاست که رسانه‌های معاند چرا درگیر این کار هستند؟ این رسانه‌ها نخست قصد تحریک کردن احساسات را دارند تا حرکت‌ها بعدی را با نفرت انگیزی به سمت خشونت بیشتر ببرند و استفاده از مرگ زنان و دختران و معرفی آن‌ها به عنوان کشته شدگانِ اغتشاشات اتفاقا یک نکته جالب توجه است؛ چون ۹۹درصدِ سوژه‌های کشته سازی که از بیمارستان پیدا می‌کنند یا فردی اقدام به خودکشی کرده است، بر دختران جوان تمرکز دارد.
مقدم افزود: حتی خانواده‌ای بود که نمی‌خواست به مسئله خودکشی فرزندش اشاره کند که دستگاه امنیتی از آن‌ها خواست فقط درباره مرگ فرزندشان اطلاع رسانی کنند ولی رسانه‌های غربی او را به عنوان کشته اغتشاشات مصادره کردند تا تحرکات اعتراضی و آشوب گرایانه را طول دهند.
وی ارائه تصویری خشن از حکومت و پلیس را از دیگر اهداف رسانه‌های معاند در این راستا معرفی کرد و گفت: در شهرهای مختلف افرادی کشته شده‌اند و با وجود این که پلیس می‌گوید گلوله جنگی ندارد، پس این افراد چگونه با گلوله جنگی کشته شده‌اند؟
مقدم تصریح کرد: این در حالی است که سطح رفتارهای آشوب گرانه در تهران بیش از سایر شهرها بوده ولی این شهر یک نفر کشته هم نداده و همه این کشته سازی‌ها دروغ است.