روزنامه اعتماد در مطلبی نوشت:«از نظر روانشناسی اجتماعی «تجزیه‌هراسی ایرانیان» پدیده اجتماعی ریشه‌داری است که نه تنها در گفتمان رسمی حاکمیت‌ها، بلکه در گفتمان نخبه‌ها، مراکز علمی و دانشگاهی و حتی گفتمان عمومی ما ساری و جاری است. این گفتمان در جریان اعتراض‌های اخیر نیز به شکلی دیگر رشد یافته است؛ هرچند برخی طرح این گفتمان را نوعی انحراف تلقی می‌کنند و سنخیت چندانی در ماهیت اعتراض‌های اخیر با «گفتمان تجزیه‌هراسی ایرانیان» نمی‌بینند.»
در بخش دیگری از این مطلب آمده است:«"گفتمان تجزیه‌هراسی" در سطوح مختلف نیازمند بازخوانی و نگاه انتقادی عمیقی است و نویسنده فقط به بخش کوچکی از آن می‌پردازد. "گفتمان تجزیه‌هراسی" به جای درس گرفتن از گذشته، سنت واگرایی با کشورهای همسایه را تقویت می‌کند و ما را از منافع سیاست درست همسایگی محروم می‌کند. این گفتمان باعث می‌شود حس ما درباره همسایه‌هایی که روزگاری بخشی از ایران بوده‌اند...حس پدری باشد که از استقلال فرزندش ناراحت است»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«پرسش این است که مردم سرزمین‌های جدا شده از ایران چرا به رغم شباهت‌های زیادی که با مردم ایران داشتند تلاش جدی برای جدا شدن از حاکمیت کشور دیگر و قیام برای الحاق مجدد به ایران نکرده‌اند و به نوعی به این حاکمیت‌ها رضایت داده‌اند.»
ادبیات بکار رفته در این مطلب دقیقا همراستا با ادبیات و خط خبری رسانه های معاند و فعالین جریان برانداز است و آن چیزی نیست جز عادی انگاری و تطهیر تجزیه طلبی. در هفته های گذشته یکی از فعالین جریان برانداز، از تجزیه طلبی با عنوان «طلاق متمدنانه» نام برده بود.
