سینا مشرقی- ددستانی پرتوان، روحی بلند و شافی، اراده‌ای شکست ناپذیر و روحیه‌ای پولادین، از ویژگی‌های انکار ناپذیر پزشکان است. مردمانی که ابزار خدا برای احیا و شفای بندگان بیمار می‌شوند و دانش و آگاهی خویش را در راه عافیت و علاج بیماران صرف می‌کنند. اندیشمندان هوشیاری که سال‌های جوانی خویش را صرف مطالعه و مبارزه و جهاد در راه علم و دانش می‌نمایند و تمام محرومیت‌ها را به جان می‌خرند تا روزی بتوانند آنچه را کسب کرده‌اند به جامعه و همنوعان خویش ارزانی دارند و نعمت سلامتی مجدد را، نه رویایی محال، بلکه به آرزویی قابل وصال تعبیر کنند. پزشکان منادیان صحت و سلامت تن و روح هستند.
ظهور دانش پزشکی تاریخچه‌ای به بلندای آفرینش آدمی و پیدایش درد انسانی دارد. پزشکان جزء سرمایه‌های ملی هر کشور هستند که می‌توانند ملتی را از رنج‌های جسمی و روحی برهانند؛ و آنکه یک نفر را شفا دهد گویی نسلی را زنده کرده و شفا داده است.
روز اول شهریورماه، به پاس بزرگداشت پزشک حاذق و پرآوازه ایرانی ابو علی سینا، روز پزشک نامیده شده است، که انتخابی بس به جا و برازنده به شمار می‌رود. ابو علی سینا فرهیخته عرصه علم و اخلاق و از افتخارات عظیم ایران و ایرانی به شمار می‌روند. چنانچه از او در برخی فرهنگنامه‌های پزشکی به نام شاهزاده پزشکان یاد می‌شود و کتاب‌های بی‌نظیر او سرمشق و راهنمای دانش پزشکی در سراسر دنیا بوده و هست.
«اکنون که برای پرداختن به حرفه پزشکی آماده هستم از نخستین گام با ایمانی کامل و اعتقادی تمام به آفریننده بزرگ جهان هستی و کتاب آسمانی خود سوگند یاد می‌کنم که در حد قدرت و بر حسب قضاوت خویش قوانین این سوگند نامه را اجرا نمایم زندگانی خود را صرف خدمت به جامعه بشری نمایم استادان خود و کسانی را که به من دانش پزشکی آموختند گرامی بدارم و نسبت به آنان چنان که سزاوار است حق‌شناس باشم. همواره در را ه راست قدم بردارم و قداست و حرمت طبابت و تندرستی و سلامت بیماران و دردمندان را بر هر چیز بر‌تر بدانم. در برابر فریب مقام، ثروت و هوس از جاده صلاح و پاک‌دامنی انحراف نجویم و به کاری که با راه و رسم الهی و انسانیت و آیین پرهیزکاری و شرافت و اصول اخلاق پزشکی منافات دارد دست نیازم و آنچه را در حین انجام دادن حرفه و حتی خارج از آن درباره زندگی و بیماری مردم خواهم دید و یا شنید که نباید فاش شود به هیچ کس نخواهم گفت چرا که این قبیل مطالب را به گنجینه اسرار باید سپرد. هیچ‌گاه دانش پزشکی را بر خلاف قوانین انسانی بکار نبرم و هرگز بیماری را به خاطر مسایل مادی از خدمات پزشکی و دانش خود محروم نسازم همواره بیماران را محرم و رنجوران را غمخوار و اندوه گسار باشم و بکوشم تا در دوران زندگی همواره نزد وجدان بیدار و در پیشگاه خداوند نگهدار خود سربلند و سرفراز بمانم.»
سوگندنامه پزشکی بیش از آنکه دارای مضامین پزشکی و درمانی باشد، شامل مفاهیم اخلاقی است و تأییدی بر این مطلب که اخلاق با دنیای پزشکی رابطه‌ای دیرینه، تنگاتنگ و ناگسستنی دارد.
پزشکی از جمله حرفه‌های بسیار حساس است. چنانکه‌گاه کوچک‌ترین قصور یا کم توجهی می‌تواند جان بیماران را در معرض خطرهای جدی قرار دهد و پزشکان را به پای میز محاکمه بکشاند. از این رو پزشکان علاوه بر روحیه بالای شفادهی می‌بایست دارای وجدان و اخلاق و شرافت انسانی بالایی باشند و آنچنان که در سوگندنامه پزشکی یاد می‌کنند، تمام تلاش خویش را برای درمان بیماران به کار برند. به علاوه پزشکان می‌بایست از روحیه راز پوشی و رازداری بالایی برخوردار باشند و روح و قلب آن‌ها گنجینه اسرار و اقیانوسی عظیم برای حفظ رازهای بیماران باشد. این مفهوم هم در مورد پزشکانی که با روح و روان و حرف‌ها و اسرار بیماران سر و کار دارند و هم در مورد پزشکانی که در زمینه درمان جسم بیماران فعالیت دارند به یک اندازه صدق می‌کند.
و هستند پزشکانی که درمانگر روحند. در اینجا دستان توانگر و پر مهر آن‌ها کاری از پیش نمی‌برد. بلکه در چنین مواردی، اراده پولادین و گفتار بُرنده و درک و اندیشه پزشک چاقوی تیز جراحی را به دست می‌گیرد و شروع به شکافتن لایه‌های روح و درمان گره‌ها و نقص‌های روانی بیماران می‌کند.
غالباً عموم مردم پزشکان را علاوه بر داشتن شأن و شخصیت و جایگاه اجتماعی، افراد بسیار متمولی می‌دانند. ولیکن باید گفت پزشکان سال‌های مدیدی را صرف مطالعه و تحصیل در زمینه رشته مورد نظر خود می‌نمایند و در این زمان اکثر آن‌ها مصائب و محدودیت‌های مالی زیادی را تجربه می‌کنند، به خصوص آن دسته از کسانی که در این دوران تشکیل خانواده می‌دهند با مشکلاتی دو چندان در جهت تأمین نیازهای مالی و عاطفی خانواده مواجه می‌شوند.
مردان پزشکی که درگیر تحصیل در رشته‌های پزشکی می‌باشند به دلیل اشتغال به تحصیل قادر به کار و کسب درآمد نیستند، از این رو با مشکلات و محرومیت‌های بسیاری در هنگام تحصیل و یا سال‌های آغازین کار مواجه می‌شوند. پس امروز را به پزشکان بزرگوار و خبرگان شریف میهنمان تبریک می‌گوییم و روز پزشک را به یمن سوگندی که پزشکان برای پیمان با خدا و پیوند با جامعه ادا می‌نمایند، گرامی می‌داریم.
همه این تبریک‌ها اگرچه زیبا و دلچسب و آمیخته با کلان‌ترین و عمیق‌ترین احساسات، هدیه ناقابلی از سوی جامعه به پزشکان به منظور بزرگداشت آنان است. خوب می‌دانیم پزشکان جامعه نیز همچون سایر اقشار جامعه با مشکلات بسیاری دست به گریبانند و صمیمانه برای آن‌ها آرزوی موفقیت می‌کنیم.