آقای یکی یدونه- بنده اصلا با اصل این که تو این روزها همه چیز فوتبالی باشد مشکل ندارم! اصل مشکل بنده با این اصل هست که بابا این دیگه چه وضعشه؟ حالا جام جهانیه قبول! تیم ما هم هست قبول! با نیجریه مساوی کردیم باشه! آرژانتین رو له کردیم خوب حله!... همه شبکه‌های رسانه ملی غیر از یکی دوتا با قدرت کامل در مسیر جام جهانی قرار گرفته اند. از این هم می‌گذریم... تبلیغات بازرگانی را چه کنیم؟ آن قدر گفتند و گفتند و گفتند تا بالأخره گل پسرها و حتی دخترخانم‌های خردسال ما رو هم فوتبالی کردند. با این هم مشکلی نداریم. این تبلیغات بچه‌های ما را فوتبالی کردند تا چیپس و پفک به آنها بفروشند. هر تبلیغی را که می‌بینی یا می‌شنوی صحبت از جام جهانی دارد. یعنی بچه‌های ما فکر می‌کنند اگر در هر محصولی را باز کنند یا مسی از توی آن می‌پرد بیرون یا رونالدو! این‌ها که نباشد اقلا اشکان دژاگه که هست! برای همین بازار صنایع غذایی چیپس و پفک و رفقا این روزها حسابی سکه است. چون مخاطب کودکان هستند. چه می‌دانند بیچاره‌ها؟ خیال می‌کنند هرچه از جعبه جادویی با ساز و آواز پخش می‌شود راست است و جز این نیست! حالا معلوم شد بنده با کدوم اصل مشکل دارم؟ البته شما راحت باشید آقای رسانه ملی! جون ما ناراحت نشین یه وقت به خودتان بگیرید‌ها!