متن بیانیه به شرح زیر می باشد:
سند برنامه همکاری های جامع راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین که در روزهای اخیر به امضای مقامات وزارت خارجه طرفین ایران و چین رسید برگ زرینی از همبستگی ملتهای شرقی در برابر استعمار غرب میباشد.
در حالی رسانههای غربی با تفسیر بسیار وسیع این سند راهبردی را حتی استعماری تصویر و آن را دستاویزی برای تضعیف اهمیت آن به ویژه در بدنه اجتماعی کشورمان قرار دادهاند که کشورهای غربی آرزوی براندازی نظام جمهوری اسلامی را آرزویی برباد رفته میبینند در حالی که این فرمایش امام راحل آویزه گوش و ذهنمان است که میفرمودند: «باید هیچ سستی نکنیم و از این ترس نداشته باشیم که فلان رادیو و یا دولت خارجی چه می گوید، رادیو ها باید به ما فحش بدهند. آن روزی که امریکا از ما تعریف کند باید عزا گرفت. آن روز که کارتر و ریگان از ما تعریف کنند معلوم می شود در ما اشکالی پیدا شده است.» (صحیفه امام، ج 18، ص 242)
برای اینکه درک درستی از ماهیت این توفق داشته باشیم، نیاز داریم تا دیپلماسی مشارکت را بشناسیم، زیرا الگو و هدف اساسی این توافق 25 ساله، ارتقای عملی و عینی مناسبات دو کشور به بیانیه «مشارکت جامع راهبردی» میباشد.
روابط کشورها در عرصه بینالمللی براساس دو عنصر منافع مشترک و منافع متعارض تعریف می گردد، اسناد راهبردی بلند مدت دو یا چندجانبه میان کشورها یکی از روش های نسبتا مطمئن میان کشورهاست که نوعی تضمین میان طرفین برای ایجاد همکاری های بلند مدت در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... را فراهم می نماید و زمینه لازم را برای سرمایه گذاری کشورها ایجاد می کند.تفاوت بین روحیه استعمارگر غربی خصوصا آمریکا که اگر توان و قدرت وجود داشته باشد از بیان و رفتار استعماری هیچ ابایی نداشته و همان کاری که بر سر سیاهان ساکن آمریکا در می آوردند بر سر سایر ملل جهان هم در می اورند و شعار "اول آمریکا” از آن صادر میشود و روحیه متواضع کشورهای آسیای شرقی خصوصا چین که شعار "آیندهای با سرنوشت مشترک برای همه ابناء بشر” را مبنای خود قرار داده بر کسی پوشیده نیست.رفتار همراه با احترام طرف چین که هیچگاه در امور داخلی ایران دخالت و اظهار نظر نکرده، به بهانه های واهی حقوق بشری و نظامات پوسیده بینالمللی، ایران را تحریم و متعرض نشده، به خاک ایران تعرضی نداشته و با متعرضان خاک ایران در دوران دفاع مقدس همپیمان نگشته، مسایل قومیتی داخل ایران مستمسک دخالت در امور داخلی کشور قرار نداده و در مجامع بین المللی هم بر خلاف اروپا و آمریکا در کنار ایران رای دادهاند، در کفه ترازو قابل مقایسه نیست. درسفر رسمی آقای شی جین پینگ، رئیس جمهوری خلق چین به تهران، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین با صدور بیانیهای، سطح روابط دو کشور را به مشارکت جامع راهبردی ارتقاء دادند و حسب پیشنهاد طرف ایرانی به منظور تنظیم روابط بلندمدت در بازه زمانی ٢٥ ساله با چین، طرفین در 6 بند بیانیه مذکور تمایل و آمادگی خود برای رایزنی و مذاکره جهت انعقاد سند همکاری بلندمدت را اعلام کردند.
مقام معظم رهبری در دیدار رئیس جمهور چین، توافق رؤسای جمهوری ایران و چین را برای یک روابط استراتژیک ٢٥ ساله، کاملاً درست و حکمت آمیز دانستند، مشارکت که پایه اصلی این قرارداد بوده به مفهوم همکاری دو کشور براساس احترام متقابل، اعتماد متقابل و برابر است و هر دو طرف تلاش میکنند تا یک رابطه برد-برد و تأمین کننده سودمند متقابل شکل دهند. ارتباطات دیرینه دو کشور ایران و چین و مذاکرات بین المللی چند ساله بین دو کشور نهایتا به توافق ۲۵ ساله بین این دو کشور ختم گردید.
در این سند راهبردی دو تمدن کهن آسیایی با تاریخی دیرینه و همکاری نزدیک در عرصههای تجاری، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، دفاعی و امنیتی بر یک نقشه راه و افق بلندمدت روابط در عرصه های مختلف برای تحقق مشارکت جامع راهبردی و ارتقای عملی آن توافق نمودهاند، به رسمیت شناختن اشتراکات فرهنگی، تقویت چندجانبه گرایی، حمایت از حق دولتها برای برخورداری از حق حاکمیت برابر و تاکید بر بومی بودن مدل توسعه از جمله موارد ذکر شده در سند میباشد. همچنین اشتراک نظر دو کشور در ارتباط با بسیاری از مسائل منطقهای و بینالمللی به ویژه مبارزه با یکجانبه گرایی زمینه لازم برای بسط همکاریها در عرصه بینالمللی بین ایران و چین را فراهم آورده است.طرفین ضمن ارتقای تبادلات، رایزنی و همکاریهای نزدیک خود در موضوعات مورد نظر و در نهادهای منطقهای و بینالمللی را افزایش می دهند، همچنین طرفین زیرساختهای دفاعی، مقابله با تروریسم و همکاری در عرصه های مختلف دفاعی را تقویت خواهند کرد.
با توجه به اتفاق نظر دو کشور بر اینکه ظرفیتهای بالقوه برای همکاریها فراتر از وضعیت کنونی است، ایران و چین همکاریهای اقتصادی خود را به ویژه در پیوند دادن ایران به زنجیره ارزش محور از طریق تکمیل زنجیرههای مکمل فرآوری داخلی و تولید مشترک به منظور تامین بازارهای داخلی دو کشور و کشورهای ثالث و در نهایت بهره برداری از ظرفیتهای ایران از جمله نیروی کار جوان و ماهر تاکید می کنند.
همکاری در حوزههای نفت، صنعت و معدن و حوزه های مرتبط با انرژی، نیرو، انرژیهای تجدیدپذیر و مبتنی بر دغدغه های توسعه ملی پایدار و زیست محیطی در سند مورد تاکید قرار دارند، همچنین با هدف بهرهبرداری از مزایای ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیک، بر مشارکت موثر ایران در ابتکار کمربند-راه طرف چینی تاکید شد و همکاری در زمینههای زیرساختی، ارتباطی ( ریلی، جاده ای، بندری و هوایی)، مخابراتی، علمی-فناوری، آموزشی و سلامت مورد تاکید قرار گرفت.
تسهیل همکاری های مالی-بانکی، گمرکی، مقررات زدایی، و همکاری در توسعه مناطق ویژه و آزاد تجاری و صنعتی از جمله در سواحل مکران و تقویت همکاریهای غیرنفتی با تمرکز بر حوزه کشاورزی و دانش بنیان از نکات ارزنده این سند میباشد.
در سند مذکور بر افزایش شناخت متقابل از طریق ارتقاء تبادلات مردمی (گردشگری)، رسانه ای، سازمان های مردم نهاد، انجمن های دوستی و همکاری دانشگاهی تاکید شده است، همچنین طرفین در این رابطه سرمایه گذاری و کمک به تکمیل زیرساختهای لازم برای ارتقاء همکاریهای فرهنگی در حوزههای مختلف از جمله صنعت گردشگری را مدنظر قرار داده اند.
حزب مؤتلفه اسلامی ضمن تاکید بر وظیفه مسئولین ذی ربط مبنی بر آگاه سازی مردم و اقناع سازی ذهنی نخبگان تاکید می دارد علیرغم انتشار کلیات تواقق میان دو کشور به علت تخاصم آمریکا و رقابتهای سیاسی و اقتصادی واحدهای سیاسی موجود در نظام بین الملل طبیعی است که این تفاهم نیز مانند دیگر تفاهمات دو و چند جانبه که میان کشورهاست بیش از پیش رسانه ای نشود. به علاوه در شرایطی که میهن اسلامی در تهاجم همه جانبه اقتصادی دولت متخاصم آمریکا قرار دارد هر گونه طرح علنی همکاری های اقتصادی موجب کشف روش های خنثی نمودن تحریم و در نهایت قطع سرپنجه های تنفس اقتصادی کشور می گردد و بدیهی است که حکمرانی روشمند و سیاست ورزی عاقلانه در عرصه روابط بین الملل ایجاب می کند که جمهوری اسلامی از عیان نمودن اسرار همکاری های اقتصادی خود به دشمن استنکاف بورزد و رویه های موجود خود برای تقویت اقتصاد سیاسی بین الملل کشور جهت خنثی سازی تحریم ها را حفظ نماید.
