مجلس

برخورد انفعالی با آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی پایان می‌یابد؟

در رابطه با این موضوع همه با هم انفعالی برخورد می‌کنند و همین برخورد انفعالی باعث شده که ورود به شبکه‌های مجازی در این مقطع زمانی مضر باشد. این نوع ورود، یک ورود مفیدی نیست. ما شاهد متزلزل‌شدن نهاد خانواده و سست‌شدن ارتباطات عاطفی و مهر و محبتی که میان اعضای خانواده بود، هستیم که این تکنولوژی نوین تأثیر گذاشته و حتی بر روند تغییر سبک زندگی نیز اثر گذاشته است.
این روزها، هجوم یکباره شبکههای اجتماعی به جامعه ایرانی سبب شکلگیری بیمها و امیدهای گوناگون در حوزه خانواده و اجتماع شده است. عدهای معتقد به استفاده آزادانه از این فناوریهای جدید هستند در حالی که عدهای نیز درست در جبهه مقابل آن قرار دارند و صراحتاً ورود این شبکههای اجتماعی و استفاده طیف وسیع جامعه بهویژه جوانان را مورد انتقاد قرار دادهاند و قائل به فیلترینگ هستند. در این میان گروه سومی معتقدند که این شبکهها در عین ماهیت تخریبی شرکتهای سازندهشان، میتوانند از طریق اتخاذ تدابیر صحیح از سوی ما در عین تهدیدزابودن تبدیل به فرصتی مغتنم شوند.

اما در خصوص بایدها و نبایدهای بهرهبرداری از این فناوری نوین ارتباطات، بیژن نوباوه که خود سالها در عرصه رسانه و ارتباطات فعال بوده است، امروز به عنوان یک نماینده مجلس شورای اسلامی این طور میگوید: شبکههای اجتماعی مانند یک شمشیر دو لبه است؛ به طور کلی رسانهها اگر برای مردم سودی نداشتند، به وجود نمیآمدند و مورد استقبال جامعه قرار نمیگرفت؛ ولی مردم باید بدانند در کنار این سودی که از این فناوری بهدست میآورند، آسیبهایی هم آنها را تهدید میکند.

وی افزود: اگر در کشور ما به موضوع با این نگاه بنگریم که این شبکهها هم آسیبزننده هستند و هم سوددهنده، در این راستا بهتر میتوانیم بهرهبرداری کنیم. دو تفکر در این زمینه وجود دارد که برخیها میگویند این مسئله نباید اصلاً در جامعه شکل گیرد؛ لذا ممکن است اجرای آن امکانپذیر نباشند. از طرفی، برخی میگویند این شبکه باید کاملاً باز باشد! تا آنها هم تفکرات خاصی را دنبال کنند؛ البته این تفکر صد در صد غلط است؛ زیرا از این تفکر نمیتوانند، دفاع علمی کنند.

نوباوه تصریح کرد: پدیدآورندگان این شبکههای اجتماعی، قطعاً صاحبان قدرتهای جهانی بهخصوص صهیونیستها هستند که از شبکههایی مانند وایبر، واتساپ و تانگو و... استفادههای سیاسی و امنیتی میکنند که اگر ما به این مسئله بیتوجه باشیم، آسیب میبینیم.

این کارشناس مسائل ارتباطی خاطرنشان کرد: این موضوع که برخی میگویند هیچ کشوری فیلتر نمیشود، باید بگویم در اشتباه هستند؛ چراکه در خود آمریکا بیشترین فیلتر میشود! همچنین در کشور کانادا که من از نزدیک شاهد بودم بیشترین فیلتر انجام میشود.

وی افزود: آیا غذایی را که میخواهیم، بخوریم؟! در آن میکروب میریزیم و میخوریم، غذا راهم ما باید پالایش کنیم و بخوریم؟! کتابی را که ما جلوی بچه میگذاریم هم باید فیلتر شود. ظاهر کلمه فیلترشدن به معنای سانسور است؛ ولی اساس و واقعیت آن در جهت سالمسازی هر نوع محصولی است.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: اگر این طور بنگریم خواهیم دید، میشود شبکههای اجتماعی را سالمسازی کرده و از آن استفاده کرد، مانند اینترنت، موسیقی، سینما و... اینها نیز نه به طور مطلق بد هستند و نه خوب؟! به نظر من هم دعوای بین قوه قضائیه و دولت هم در این راستا صحیح نیست؛ زیرا ما شورای عالی مجازی داریم که باید افراد اندیشمند بنشینند، فکر کنند و با آسیبشناسی آنچه را که به نفع کشور و فرهنگ ما است، مشخص کنند. من اطلاعی از خلأ قانونی در این موضوع ندارم؛ اما فکر میکنم، اختیارات شورای عالی مجازی به اندازهای است که این موضوع را حل کند.

در این میان، اما نگاه قانونمحور به مسئله این ارتباط مجازی میتواند راهگشا باشد. از همین جهت که سیدرمضان شجاعی کیاسری عضو کمیسیون و امور داخلی کشور اظهار میدارد: در این رابطه صد درصد خلأ قانونی وجود دارد؛ بنابراین دادستان قوه قضائیه بهعنوان مدعیالعموم میتواند در این مورد ورود پیدا کند. در این یکی- دو ماه اخیر هم تأکید بر فیلترینگ شد؛ اما بعد از آن خبری نشد.

وی افزود: طبیعتاً باید راهکارهایی که معمول و متعارف باشد، ارائه شود؛ به طوری که هم استفاده کمی و کارشناسی صورت بگیرد و هم در مباحثی که از جهت فرهنگی برای کشور خسارتزا است، فیلتر صورت بگیرد.

شجاعی خاطر نشان کرد: در این راستا که خلأ قانون وجود دارد، وزارت ارتباطات باید لایحه را تنظیم کند و به مجلس ارائه بدهد تا مجلس بعد از بررسی ورود پیدا کند.

به هر رو، شاید این چالش ارتباطات نوین از طریق تجویز وطنی در مقام ابزاری برای رشد و ارتقا جامعه به کار رود. محمد اسماعیل سعیدی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس اظهار کرد: شبکههای اجتماعی در این عصر نوین راه و روش ارتباطی جدیدی است؛ لذا در این عرصه ما باید قوانین را به روز رسانی کنیم تا تلقیها و برداشتهای متفاوتی که مسئولین امر در این زمینه دارند به یک مفهوم مشترک برسد و برخی از سیستمهای ما نیز در این راستا باید تغییر کند.

وی افزود: اولین سیستمی که باید در راستای شبکههای اجتماعی تغییر کند، نظام آموزشی ما است. من معتقدم که ما هرچه در رابطه با منع استفاده از این شبکهها ورود پیدا کنیم؛ با توجه به نرمافزارهای مختلفی که هر روزه منتشر میشود، موارد فیلترشده، شکسته میشود!! لذا باید راهکار جدیدی برای آن بیابیم.

نماینده مردم تبریز ادامه داد: با توجه به واقعیتهایی که در شبکههای اجتماعی وجود دارد، نحوه ورود جوان و خانواده ما در این شبکهها چگونه باید باشد؟ با بررسی مزایا و معایب و میزان درصد آن باید مورد ارزیابی قرار گیرد؛ بنابراین نظام آموزشی ما در توجیه جوانان ما و خانواده وظایفی دارد که باید آن را شناسایی کند.

وی تصریح کرد: متأسفانه در رابطه با این موضوع همه با هم انفعالی برخورد میکنند و همین برخورد انفعالی باعث شده که ورود به شبکههای مجازی در این مقطع زمانی مضر باشد. این نوع ورود، یک ورود مفیدی نیست. ما شاهد متزلزلشدن نهاد خانواده و سستشدن ارتباطات عاطفی و مهر و محبتی که میان اعضای خانواده بود، هستیم که این تکنولوژی نوین تأثیر گذاشته و حتی بر روند تغییر سبک زندگی نیز اثر گذاشته است.

این کارشناس مسائل اجتماعی گفت: بهنظر میرسد در نظام آموزشی باید تحقیق و تفحص کنیم و دستگاه فرهنگی ما مسئولانه ورود پیدا کنند و احساس خطر را جدی بگیرند. از طرفی هم اگر ما فقط صرفاً فیلترینگ داشته باشیم، نتیجه آن مشخص است و مطمئناً مشکل حل نخواهد شد. ما باید این پدیده را بهصورت منطقی و معقول بررسی و تبیین کرده و بهصورت منطقی برخورد کنیم.

در این راستا هم مسئولین فرهنگی ما و هم نظام آموزشی و هم مجلس مسئول است. کمیسیون فرهنگی مجلس باید بهروز باشد؛ یعنی هر اتفاقی در جامعه میافتد باید به نسبت آن تدابیر و تصمیماتی داشته باشد و خود را گرفتار این روزمرگیها و به موضوعات مهمی پرداخته شود.

https://shoma-weekly.ir/RnbbEP