آقای یکی یدونه- گاهی ما از شدت تخصص و تعهد دچار عارضه‌ای می‌شویم، که همه مان را از شدت همان تخصص و ارائه نظرات کارشناسانه دچار تفریط می‌کند. یعنی از فرط افراط دچار تفریط می‌شویم. اگر تا به حال متوجه ماجرا نشده اید، حالا دیگر وقت حرف های صریح است. گاهی افراط در اظهار نظرهای ما خصوصا آنهایی که بر اساس تخصص و گاهی ادعای تدین ما ارائه می شود، باعث

می‌شود هم خود و هم دیگران را دچار شبهات کنیم. و خدا نکند این شبهه در کار ما باشد و نان ماهیانه ما را شبهه ناک کند. آفت ارائه نظر فراتر از قوانین مکانی که در آن مشغول کاریم، فقط از شخصی بر می آید که آن قدر به خود مطمئن است که چنین نظر فراقانونی می دهد. مثلا می‌گوید ما در طول روز وقتی فلان ساعت مشغول کار هستیم، حتما به استراحت فراوان در طول کار نیاز داریم. و خودش هم همین نظریه را به اجرا در می آورد. این است نتیجه کار کسی که خودش را بیش از دیگران متخصص و متدین و با عجب زیاد، متعهد می‌خواند.