وی افزود: هر دو این موضوع در یکدیگر تاثیر متقابل دارند. اقتصاد بدون فرهنگ موجب تکبر، زیاده‌روی اسراف، تبذیر، تجمل‌گرایی، استثمار دیگران، و زورگویی، خریدن انسان‌ها و مزدور کردن آن‌ها رشوه و اختلاس و فساد و عیاشی و رواج همه زشتی‌ها می‌باشد.
نایب رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری خاطر نشان کرد: در نظام جمهوری اسلامی که هدف یک جامعه نمونه و متعالی است باید اقتصادش اقتصاد شرافتمندانه و ابزار استقلال و جهاد فی سبیل الله و انفاق، و کمک کار رفع محرومیت‌ها و استضعاف‌ها و ساختن جامعه‌ای نو باشد. سلامت و قدرت اقتصادی سالم و فرهنگ متعالی، موجب رضایت خاطر مردم و خدا و همه انسانهای ارزشگرای الهی و انسانی می‌گردد.
بادامچیان اضافه کرد: در نظام جمهوری اسلامی باید اقتصاد و فرهنگ توام حرکت کنند؛ یک اقتصاد شکوفای سراسر بی‌نیازی و بدون فقر، کشوری ثروتمندِ اسلامی، بدون تجمل و اسراف می‌سازد. وی افزود: هر فرد اعم از پیر، جوان، فرهنگی، دانشگاهی، مسئولین و... باید احساس مسئولیت کنند تا اراده ملی و عزمی ملی پدید آید؛ همانگونه که در حوزه هسته‌ای چنین عزمی پدید آمد.
وی تاکید کرد: این اقتصاد و آن فرهنگ و هر دوی آن‌ها نمی‌تواند فقط توسط حکومت پدید بیاید. اقتصاد یک کشور و ملت مهم‌تر از اقتصاد فرد است؛ بنابراین همه باید با عزم ملی تلاش کنیم به اقتصادی خودکفا و کمک کننده به دیگر ملت‌ها دست یابیم.
بادامچیان گفت: اگر عزم ملی وجود نداشته باشد، گرفتار ظلم و جور خواهیم شد. در اینجا نقش خواص پررنگ‌تر است، خواص خاصه در بخش فرهنگی نمی‌توانند بی‌تفاوت بمانند، حتی امیر مؤمنان هم در عین اینکه اسوه اقتصاد سالم و فرهنگ علوی بود و خود و خانواده‌اش، اما چون توده‌های مردم یکپارچه با علی همراهی نکردند و اقتصاد اموی برخی از خواص و برخی مردمان را علیه علی و خلافت عدل شوراند؛ نتوانست آن جامعه نمونه اسلامی را پدید آورد و تنها توانست فرق جامعه و حکومت علی‌گونه را برای جهانیان یادگار بگذارد.
بادامچیان خاطرنشان ساخت: کسانی که می‌توانند عزم ملی و فرهنگ و اقتصاد کشور را اداره نمایند باید سعی کنند، مثل مدیران زمان جنگ همواره در سنگر حضور داشته باشند.
