جناح‌بندی سیاسی برای دولت‌ها چه آفاتی دارد؟
اگر وارد این مقوله شویم که کسی را که از خود ما، جناح و نزدیکان ما است، بر سر کار بگذاریم، به اصل شایسته‌سالاری بی‌توجهی کرده‌ایم. لذا آنچه که در نظام اصل است که مدیریت جامعه را به عهده بگیرد، این است که وظیفه داریم کسی که اهلیت دارد، عهده‌دار مسئولیت شود. همان طور که در اسلام گفته شده کار را به کسی بسپرید، که بتواند آن را مدیریت کند وتخصصش باشد، در غیر این صورت به‌جای تصحیح امور قدم در تخریب آن‌ها برداشته‌ایم. این به کار لطمه می‌زند. یک موقع کار عادی داریم، ولی یک موقع هم امور مربوط به نظام است و وقتی به اصل شایسته‌سالاری توجه نکنیم، خیلی از مسائلمان به مشکل بر خواهد خورد. بنابراین همه باید به این اصل توجه کنند و این فقط مربوط به این دولت نیست. هر موقع همین طوری عمل کردیم، مشکلات زیادی به وجود آمده است.
البته مطالبی که آقا عنوان کردند پانزده قسمت بود که یکی از آن‌ها این بود که بهره وری کار در نظام جمهوری اسلامی پایین آمد، در مجموع اقتداری که باید در نظام رعایت شود، نشد. ما در ایران بنا داریم به عنوان بهترین ملت باشیم. یا در برنامه ۲۰ ساله‌مان می‌خواهیم در منطقه به جایگاهی برسیم که حرف اول را زده و بتوانیم الگو باشیم. نظام اسلامی با این شکل وارد شد و توقع دنیا غیر از این نیست و مبنا را بر این قرار داده است که کشور ما الگو باشد. اگر کسی شایسته نبود و او را در کاری وارد کردیم، نمی‌توانیم به عنوان یک الگو برای دولت‌ها و ملت‌ها قرار بگیریم، لذا حتماً باید به این مورد توجه کنیم.
چه منافعی شامل حال دولت می‌شود که دولت‌ها سراغ جناح‌های هم پیمانشان بروند و آن‌ها را در امور مد نظر قرار بدهند؟
بسته شدن کارنامه هر دولت بستگی به عملکرد آن دارد. عملکرد هر دولت هم می‌تواند منجر به موفقیت یا عدم موفقیت آن شود، لذا اگر افراد شایسته و عالمی در امور قرار بگیرند، طبیعی است کارنامه دولت خوب خواهد بود و در تاریخ به خوبی از آن یاد می‌شود. هر دولتی را با توجه به عملکرد آن بررسی می‌کنند و به آن نمره خواهند داد. نمره خوب مربوط به دولتی است که افراد و مدیران شایسته را در رأس امور قرار می‌دهد تا از پس کار‌ها بربیایند و کار‌ها را به نحو احسن انجام بدهند.
یک موقعی صحبت از یاران حضرت می‌شود، منظور یارانی است که در همه زمینه‌ها شایسته‌اند. اداره دنیا را به دست این ۳۱۳ نفر می‌دهند که بتوانند کار را به شایستگی انجام بدهند. لذا کارنامه خوب با افراد خوب بسته خواهد شد.
همیشه شاهد بوده‌ایم دولت‌های قبلی دچار این معضل بوده و نتوانسته‌اند جناح‌بندی سیاسی نکنند. این کار در دولت‌های مختلف چه ضررهایی را برای کشورمان داشته است؟
برخی‌ها موضوعی را به عنوان امتیاز یک دولت و برخی معضل برای دولت می‌دانند. چون مقام معظم رهبری به کلیات قضیه نگاه می‌کنند، همیشه گفته‌اند من دولت‌ها را حمایت کرده‌ام، می‌کنم و خواهم کرد. اشاره صریح مقام معظم رهبری است که مشی امام هم این چنین بود. دولت‌ها باید بدانند از چنین پشتیبانی بزرگی، یعنی رهبری برخوردارند و دقت کنند کاری نکنند که صدای ولی‌فقیه را در بیاورند. دولت‌های قبل و پیش از آن، متأسفانه همه دولت‌هایمان در نظام جمهوری اسلامی موارد این چنینی داشته‌اند. اگر به اوامر ایشان عمل کنند، به مشکل نخواهند خورد.
در انتصابات دولت‌های قبلی مطالبی داشتند. البته مقام معظم رهبری بر مبنای دلسوزی به همه دولت‌ها تذکر می‌دادند، نباید این چنین باشد که دولت‌ها به نصایح رهبری گوش نکنند و تا حدی پیش برود که مقام معظم رهبری ناچار شوند این چنین کتبی تذکر بدهند. گهگاهی دولت‌ها را صدا می‌کنند و به آن‌ها تذکر می‌دهند، وقتی دولت‌ها یک مقدار بی‌توجهی می‌کنند، به صورتی رسانه‌ای می‌شود و مطالبی را می‌فرمایند. بعضی مواقع دیگر از حد پیش‌تر می‌روند و برای اینکه در تاریخ بماند، تذکر کتبی داده می‌شود که به نظر من نباید دولت‌ها بگذارند تذکرات به این مرحله برسد.
احزاب و جناح‌ها چگونه می‌توانند کمک کنند؟ شاهد هستیم که در دولت‌های مختلف احزاب و گروه‌ها سهم‌خواهی می‌کنند.
در نظام جمهوری اسلامی مناصب و پست‌ها طعمه نیست که تشکل‌ها و احزاب سهمشان را بخواهند. اگر به عنوان تکلیف به قضیه نگاه کنیم، باید ببینیم نظام در کجا به ما احتیاج دارد و در چه جایی توان داریم تا بتوانیم به اعتلای نظام کمک کنیم؟ در آن زمینه حق نداریم هیچ‌گونه کوتاهی کنیم، نه اینکه بخواهیم خودمان را تحمیل کنیم. جایی که لازم است وارد شویم، بشویم و آنجایی که لازم نیست یا توانش را نداریم باید خوشحال باشیم برای اینکه ما را در آنجا قرار نداده‌اند.
به نظر من سهم‌خواهی حتماً در جمهوری اسلامی کار غلطی است. در اسلام اگر تشخیص دادیم دیگری بهتر از ما می‌تواند کاری را اداره و مدیریت کند، تکلیف شرعی ما است کار را به او بسپاریم، در صورتی که تحویل ندادیم، اصلاً بخشی از خیانت ما است. لذا اگر به این صورت باشد، اصلاً سهم‌خواهی معنی ندارد.
آیا در این زمینه توصیه خاصی برای دولت فعلی که سر کار است، دارید؟
بحثی راجع به دولت‌های قبلی ندارم، ولی نظام ما نشان داده است، آنهایی که بیشتر از دیگران به نصایح و تذکرات مقام معظم رهبری ـ که به‌حق ورودشان در تمام زمینه‌ها و همه هم قبول دارند می‌تواند بهتر از دیگران باشد ـ توجه می‌کنند، حتماً اثرات خوبی در دولتشان می‌بینند.
در مقابل آنهایی که گوش نکردند یا مخالف خواسته مقام معظم رهبری عمل کردند، سرنوشتشان را دیده‌ایم، لذا این بهترین تجربه است و توقع مردم ما هم همین است که واقعاً به‌طور دقیق گوش به زنگ باشند و به خواسته‌های مقام معظم رهبری توجه کنند، در غیر این صورت به نظر می‌رسد آن دولت زمام خود را از دست خواهد داد و هر مقدار بیشتر تبعیت کنند، مردم هم بیشتر حمایت خواهند کرد. دولت می‌بایست به این موضوع توجه کند. مسئله اسلامی‌اش هم این است که رأس حکومت ما ولی‌فقیه است و همه امور باید به رضایت ایشان باشد و رضایتمندی ایشان باعث توفیق بیشتر نظام و دولتی است که بیشتر تبعیت می‌کند و هر قدر بیشتر پیروی کند، موفق‌تر خواهد بود.
به نظر شما دولت‌هایی که در جناح بندی‌های سیاسی روز مشارکت می‌کنند چه اهدافی را برای حضور در قدرت آینده دنبال می‌کنند؟
اگر دقت کنیم و عبرت بگیریم از دولت‌های قبل خوب است. آن‌ها در اوج قدرت فکر کردند که می‌توانند از این نمد کلاهی برای خود بسازند. کارگزاران و مشارکت و رایحه خوش که هر کدام در زمان یکی از دولت‌ها به وجود آمد محصول همین تفکر است. با کنار رفتن قدرت، همه آنان که تا قبل از آن فکر می‌کردند می‌توانند از قدرت بهره ببرند هم کنار رفتند. این دولت درس بگیرد که از فرصت‌هایش باید به نفع اسلام و تعالی نظام اسلامی استفاده کند. این‌ها اگر دوست دار قدرتند بدانند که قدرت با درست کار کردن و تبعیت از ولایت به دست خواهد آمد. همان گونه که دولت‌های قبل هم رفتند و اثری هم از آنان نیست جز انتقادات! بنابر این دولت تدبیر و امید باید عبرت بگیرد. یادمان نرفته که در دولت قبل هم برخلاف فرموده رهبری، حرکت برای قدرت آغاز شد و منفورترین فرد دست در دست رئیس جمهور برای ثبت نام آمد. در حالی که مقام معظم رهبری گفته بودند که هیچ کجا از وی استفاده نشود. بنابر این استفاده از قدرت مستقر برای تضمین قدرت آینده نامشروع است.
با توجه به بازگشت دوباره اصوگرایان به هیئت رئیسه شورای شهر آیا این موفقیت را چشم انداز روشنی فراروی اصولگرایان می‌دانید؟
شورای شهرجایگاه خاص خودش را دارد لذا باید افراد فنی وارد شورا شوند البته وضعیتی پیش آمده که افراد مشهور هم می‌توانند وارد شورای شهر شوند درحالی که ضروری است تمام کار‌شناسان اجتماعی در زمینه‌های مختلف عضو شورا شوند.
در انتخابات گذشته به خاطر مسائلی که پیش آمد تقریبا تعداد اصلاح طلبان و اصولگرایان شورای شهر
۵۰-۵۰شد که در مرحله اول ازآنجایی که اصلاح طلبان به تعهداتشان نسبت به خودی‌ها نیز عمل نکردند. بنابراین زمینه شکستشان در این دور فراهم شد. در دومین سال کاری شورای شهر اصولگرایان با حمایت تعدادی از اصلاح طلبان به هیئت رئیسه بازگشتند البته آقای چمران زیاد سیاسی عمل نمی‌کند و عملکرد وی لازمه شورای شهر است. در شورای شهر مسئله لشکرکشی نفعی به حال مردم ندارد بنابراین نباید مسائل به گونه‌ای شود که پست‌ها و جایگاه‌ها حواشی ایجاد کند چراکه این پست‌ها همواره دست به دست می‌شود لذا مسئله مهم تکلیف و وظیفه شرعی است که امیدواریم هر دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا به آن عمل کنند و پیروزی در انتخابات هیئت رئیسه و امثالهم را فرصتی برای خدمت بدانند نه ملاکی برای موفقیت.
