سید حسین نقوی حسینی- در تاریخ روابط خارجی آمریکا با ایران که از دهه۳۰ به‌صورت پر رنگ آغاز شد؛ به جز دخالت، جنایت، تهدید، تحریم، کودتا، حمله نظامی و کشتار دسته جمعی و... چیزی مشاهده نخواهیم کرد، ما در تاریخ خود در روابط با آمریکا یک نکته مثبت و لکه سفیدی نمی‌بینیم. زمانی که آمریکایی‌ها با ایران قطع رابطه کردند، حضرت امام (ره) فرمودند اگر آمریکا در طول روابط سیاسی با کشور ایران یک اقدام مثبت انجام داد، همین است که با ما قطع رابطه کرد.
پس از پیروزی انقلاب نیز آنها دست از خباثت خود برنداشتند و شروع به جنایت کردند و اسناد و مدارک این جنایت در تاریخ ایران هنوز موجود است.
آمریکایی‌ها یکی از بزرگترین حامیان و محرک صدام بودند. حتی در پایان جنگ دست به یک جنایت آشکار زدند، هواپیمای مسافربری ما را که همه می‌دانستند زن و بچه در آن است و هیچ گناهی را مرتکب نشده‌اند، عامدانه مورد هدف قرار می‌دهد و به ژنرال ناو آمریکایی مدال اهدا می‌کنند.
بعد از جنگ هم با تحریم و تهدید و با فشار سیاسی و انواع توطئه‌ها علیه کشور ایران مضایقه نکردند. این تاریخ روابط سیاسی ایران و آمریکا است.
حالا آمریکایی‌ها به دنبال یک راه نفوذ هستند؛ به دنبال یک جای پا در کشور هستند، زیرا روی سفیدی در مقابل ملت ایران ندارند و رو سیاه هستند و تلاش دارند به هر بهانه‌ای این راه نفوذ را پیدا کنند.
مذاکرات یک میدان خوبی برای آنها بود؛ به گمان خود فکر می‌کردند اگر در مذاکرات به توافق برسند، تمام مشکلاتشان با ایران حل خواهد شد، تا دوباره بتوانند راه‌های نفوذ اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و نظامی خود را پیدا کنند. اما مقام معظم رهبری با هوشیاری بسیار از ابتدا این موضوع را مدیریت فرمودند؛ در طول مذاکرات چندین بار اشاره داشتند که ما با آمریکایی‌ها جز در موضوع هسته‌ای هیچ مذاکره‌ای نداریم و راه نفوذ آنها را بستند.
اگرچه متاسفانه عده‌ای در داخل علیرغم کارنامه سیاه آمریکایی‌ها در ایران، هنوز امیدوار به واشنگتن هستند؛ آنها گمان دارند که آمریکابه ایران کمک می‌کند حال این برخورد یا عامدانه است یا جاهلانه. اما این نگاه در داخل ایران واقعا جای تعجب دارد. وقتی اظهارنظرات آنها را می‌خوانیم با خیال خوش و رویاهای آنها مواجه می‌شویم؛ اما حضرت آقا با توجه به ضرورت زمان به این نکته توجه داشتند که ما به هیچ عنوان اجازه نمی‌دهیم این قدرتی که جز جنایت، جز خیانت، جزظلم و تجاوز، جز غارت و خونریزی، جز تهدید و کودتا چیز دیگری در تاریخ روابط سیاسی ما ندارد، به کشور ورود پیدا کند. برخی‌ها در داخل با بهانه‌های بسیارعام پسند، می‌گویند باید سفارتخانه‌ها فعال بشوند و حداقل در سطح کاردار فعالیت کنند و آمریکایی‌ها همانند دیگر کشور‌ها بیایند روابط داشته باشند، این بزرگترین ظلم در حق ملت بزرگ ایران است. آنها به دنبال جای پایی در ایران و منطقه هستند که حضرت آقا جلوی هر نوع منفذ آمریکایی‌ها را محکم بسته‌اند.
باید توجه داشت که در این برهه حساس کشور، ما دخالت‌های آمریکایی‌ها را در تحولات مهم کشورمان شاهد بودیم، در هر دور از انتخابات چه ریاست جمهوری، چه مجلس شورای اسلامی و چه خبرگان و شورا‌ها تاجایی که برای آنها امکان پذیر است، از طریق رسانه‌ها و یا دیپلماتهای درجه اول ارتباط برقرار و دخالت می‌کنند؛ در فتنه ۸۸ دخالت آنها بسیار آشکارا دیده شد. هنوز پرونده آقایان در فتنه ۸۸ باز است و اسناد توسط خود آمریکایی‌ها منتشر شده است، البته در اسناد ما بیش از آنچه که منتشر شد، موجود است؛ در همین کمیسیون امنیت ملی دو هزار سند موجود است که رابطه بین فتنه‌گران با بیرون از مرز‌ها چه نوع رابطه‌ای بوده است؛ آمریکایی‌ها خود این اسناد را منتشر کرده‌اند.
هم اکنون نیز در داخل متاسفانه ما کوتاهی‌هایی داریم و به شبکه BBC که جنایات آن در فتنه ۸۸ برکسی پوشیده نیست، مجوز فعالیت یک هفته‌ای می‌دهیم، تا در کشور ما آزادانه گزارش تهیه کنند.
آنها هم و غم خود رابه کار گرفته‌اند و زمینه‌هایی در حال فراهم شدن است که در انتخابات بعدی مجلس شورای اسلامی و به ویژه خبرگان که بسیار مهم است، دخالت کنند، عده‌ای در داخل نیز اسب خود را زین کرده‌اند تا مجلس خبرگان را بگیرند. آمریکایی‌ها از کسانی که ایران را با خواب و خیال حضور آمریکایی‌ها متصور هستند، حمایت می‌کنند تا شاید بتوانند کرسی‌های مجلس شورای اسلامی و خبرگان را تصرف کنند.
*سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی