یهود معتقد به جنگی است که در دوره آخر الزمان میان جبهه حق و باطل صورت می گیرد و دوباره مسیح علیه السلام به زمین فرود می آید. در آستانه میلاد صاحب الزمان (عج) فرصت را غنیمت شمردیم تا عقاید یهودیت در خصوص آخرالزمان را بیشتر شکافته و تفاوت های نگاه آنان با نگاه شیعه را بیان کنیم تا بیشتر بدانیم چرا یهود به دنبال جنگ با شیعه است. برای این منظور به ریشه این بحث در یهودیت نگاهی انداختیم که خالی از لطف نیست.
کلمه «آرماگدون» از کجا آمده است؟
کلمه عبرى «هار» یعنى کوه، که با مجدو، هار مجدوا را مى‌سازد. واژه هارمجدون تنها یک بار در انجیل ثبت شد، و این همانى است که در کتاب یوحنا، باب شانزدهم، آیه ۱۶ آمده که چنین است: و ایشان (مسیح) را به موضعى که آن را در عبرانى هارمجدون مى خوانند، فرود مى آورد. هنگامى که مسیح دوباره به زمین یا هارمجدو بازگردد و از آسمان ها به ارض اورشلیم نزول کند، همه تاریخ به یک معنى، توسط خداوند رقم مى خورد و چون همه تاریخ مربوط و متمرکز است بر امت اسرائیل که تخم چشم و برگزیده محبوب خداوندند، از این جهت، در نبرد بزرگ آخرالزمان، خداوند با نزول مسیح و به کمک یهودیان دوباره زمام تاریخ بشر را به دست خود مى گیرد. جنگ آخرالزمان مسیحیان صهیونیست، در مجدو روى مى دهد. در زمان هاى قدیم، مجدو شهر بسیار مهمى بود. این شهر در محل تقاطع دو جاده مهم استراتژیک نظامى و کاروان رو قرار داشت، جاده باستانى ساحلى که مصر را از راه مجدو به دمشق و مشرق مربوط مى ساخت، از این دره مى گذشت، از این رو، این محل همیشه میدان جنگ بوده است. حتى، برخى از تاریخ نویسان، اعتقاد دارند که در اینجا، بیش از هرجاى دیگر در جهان، جنگ روى داده. فاتحان کهن، همیشه مى گفتند هر فرماندهى که مجدو را داشته باشد، مى‌تواند در برابر همه مهاجمان پایدارى کند.
کلمه Armageddon یا هرمجدون واژه اى است اصلاً یونانى که بنا به تعریف واژه نامه هاى آمریکایى همچون فرهنگ وبستر به معنى نبرد نهایى حق و باطل در آخرالزمان است. همچنین این واژه نام شهرى است در منطقه عمومى شام و جنگى عظیم در آنجا رخ مى دهد و مرحله حاضر از زندگى بشر در آن زمان پایان مى یابد. به عبارتى نبرد مذکور مقدمه تحولى بزرگ است که سرنوشت نهایى آدمى بر روى کره زمین به آن بستگى دارد. و در جایى دیگر آمده است: آرماگدون واژه عبرى و به معناى تپه شریفان است و آن تپه بزرگى واقع در شمال فلسطین است.
تبلیغات آمریکا و اسراییل روی آرماگدون
مؤسسات دینى به همراه رسانه هاى دیدارى و شنیدارى آمریکا، از سال هاى دهه 80 میلادى مردم خود را به ایمان جمعى به وقوع حادثه اى بزرگ در سرزمین شام که به نبردى هسته اى خواهد انجامید توجه دادند و مردم را به ایمان به این نکته فرا مى خوانند که به زودى لشکرى از دشمنان مسیح که از میلیون ها نظامى تشکیل یافته، از عراق حرکت مى کند و پس از گذشتن از رود فرات که در آن زمان به خشکى گراییده است به سوى قدس رهسپار مى شود. اما نیروهاى مؤمن به مسیح راه این لشکر را سد کرده و همگى در آرماگدون با یکدیگر برخورد خواهند کرد و درگیرى سختى در این مکان اتفاق مى افتد و سپس مسیح براى بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود مى آید و زمام رهبرى جهان را در دست گرفته و صلح جهانى را برقرار مى کند و این مهم را از مرکز فرماندهى خود در قدس عملى مى سازد.
مؤسسات دینى آمریکایى این نکته را روشن ساخته اند که سپاهى که ازعراق به سوى قدس رهسپار خواهد شد از نظامیان عراق، ایران، لیبى، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل مى‌شود. جنگى جهانى که به مرگ میلیون ها نفر غیریهودى و غیرمسیحى بینجامد؛ چیزى شبیه اعتقاد غلط برخى افراد در کشور خود ما که تسریع ظهور حضرت حجت (عج) را به دامن زدن به فساد و تباهى منوط مى دانند. ایستگاههاى ماهواره اى، جنگ آرماگدون را در آمریکا و اسرائیل تبلیغ مى کنند، شبکه چهارم تلویزیون اسرائیل، دائماً از آرماگدون و جنگ آینده خبر مى دهد.
(گریس- هال- سل) که یک نویسنده مسیحى- آمریکایى است در کتاب تدارک جنگ بزرگ مى نویسد: شبکه چهارم تلویزیون اسرائیل همواره مى کوشد مردم را متقاعد سازد که لازم نیست در راه اصلاح بکوشند بلکه باید به جاى آن، جنگ را بخواهند زیرا خواست خداست، آن را چنین توجیه مى کنند که خداوند در ازل مقدر فرموده که دقیقاً ما مردمانى که در این نسل زندگى مى کنیم، باید به جنگ هسته اى دست بزنیم آیاتى از انجیل و گوشه هایى از کتاب حزقیال و دانیال نبى را نقل مى‌کنند تا اثبات کنند که ما در دوره آخرالزمان هستیم. آنان هیچ گاه به یاد مردم نمى آورند که مسیح، پیام صلح به همراه داشت و از جنگ و خونریزى متنفر بود.
اهمیت آرماگدون برای تبلیغات جهانی
با نگاهى به تاریخ اروپا و آمریکا در مقاطعى حساس، رهبران آنان با اشاراتى کوتاه و بسیار مبهم مطالبى را بیان مى داشتند که بیانگر اندیشه هاى درونى حاکم بر آنان بوده است. ناپلئون وقتى به دشت جزرال میان حلیلى و سامریه در حوالى کرانه غربى رود اردن رسید، گفت: این میدان بزرگترین نبرد جهان است. وى این مطلب را براساس آموزه هاى انجیلى ابراز داشت. جمس برونهام در کتاب خودش به نام مبارزه براى جهان نوشته: هدف ما ایجاد دولت جهان آمریکایى است، به گونه اى که با دولت هاى جهان به مبارزه برخیزد. به هر حال حادثه شریف ظهور، حادثه ای بزرگ است و قدرتهای بزرگ جهان، سیاست خارجی خود را بر مبنای حوادثی که پیش از آن رخ می دهد جهت داده و نقشه‌های نظامی خود را به شکلی سامان داده اند که آمادگیهای لازم برای این حادثه در آن لحاظ شده باشند. این در حالی است که مؤسسات دینی و رسانه های این دولتها نیز، مردم خود را برای پیشباز این حادثه آماده می سازند .
یک بررسی انجام گرفته از سوی مؤسسه «تلسن» که در اکتبر سال 1985 م . به چاپ رسیده است، نشان می دهد که در حال حاضر 61 میلیون آمریکایی در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده اند و این در حالی است که ذکر مؤسسات دینی و ایستگاههای رادیو تلویزیونی که به این مهم پرداخته اند، در این مجال کوتاه میسر نیست .
آرماگدون یا قرقیسیا؟
آرماگدونی که این عده از آن سخن می گویند، همان حادثه عظیمی است که پیش از ظهور مهدی، عجل الله تعالی فرجه، رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگی که ائمه ما، علیهم السلام، نام «قرقیسیا» را بر آن اطلاق کرده اند . ائمه ما، علیهم السلام، از این نکته خبر داده اند که میلیونها نظامی از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه، مصر و دول مغرب عربی به اضافه سربازانی از سرزمین شام شامل کشورهای سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و سرزمینهای اشغالی همگی در ناحیه ای در این محدوده تحت عنوان «قرقیسیا» با یکدیگر برخورد کرده و پس از حصول درگیری، این سفیانی است که در پس آنکه همگی را چونان کشتزاری درو شده درهم می کوبد و از صحنه نبرد پیروز بیرون می آید . در صحیفه میسر از امام باقر، علیه السلام، نقل است که فرمود:
«ای میسر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟» عرض کردم: «همین نزدیکیها در ساحل فرات قرار دارد.» پس فرمودند: «اما در این ناحیه واقعه ای اتفاق خواهدافتاد که از زمانی که خداوند متعال آسمانها و زمین را آفریده بی سابقه بوده، چنانکه تا وقتی آسمانها و زمین برپا هستند هم، واقعه ای همچون آن اتفاق نخواهد افتاد ... سفره ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می شوند.» امثال این روایات از امام صادق، علیه السلام و سایر ائمه نقل شده است . حادثه «قرقیسیا» همان حادثه بزرگی است که پیش از ظهور حضرت حجه بن الحسن العسکری، علیهماالسلام، رخ می دهد و این حادثه به سفیانی ارتباط دارد و سفیانی از علایم حتمی ظهور امام زمان علیه‌السلام است.
به نظر می رسد در چنین شرایطی که یهود این گونه در خصوص مبحث آخرالزمان سرمایه گذاری می کند و غیرمستقیم به جنگ علیه شیعه پرداخته است، مسلمانان به ویژه شیعیان نیز هر چه جدی تر به موضوع مهدویت بپردازند و اجازه ندهند تفکر شیعی در این باب مهم و جهانی مورد غفلت واقع شود.
