گفتگویی با خویشتن

اما تکیه‌گاه که می‌ریزد، همه چیز فرو می‌افتد. حتی دل نیز فرو می‌ریزد... دلم که فرو ریخت، انگار کن که لیوان آب را وارونه کنی؛ چگونه هوا...

باران شامگاه عید چه ترنم زیبایی داشت. دانه های سردش که بر گونه هایم پایین می غلطید، و خنکای مهر تو را در میان گرمای عشق من شیرین می کرد؛...