خبر تعطیلی کارخانه ارج را شنیده‌اید؟
بله، اما تعطیلی موقتی است نه دائمی؛ آن‌طور که من شنیده‌ام این کارخانه بدهی‌های معوق داشته و به همین دلیل به‌صورت موقت تعطیل شده است.
بدهی به کارگران؟
هم حقوق عقب‌افتاده کارگران و هم بدهی به سیستم بانکی. مطمئن هستم دولت در این زمینه فکری می‌کند که دوباره بازگشایی شود، 
زیرا این کارخانه یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های کشور است که از دهه 50 تاکنون فعال بوده، بعلاوه تعداد زیادی کارگر دارد. من قبل و بعد از انقلاب از خط تولید این کارخانه بازدید کرده‌ام. این کارخانه اول وابسته به سرمایه‌داران غربی بود و بعد دولتی شد؛ اما چه قبل و چه بعد از انقلاب تولید بسیار خوبی داشت و کارش ارزشمند بود. در خانه ما قدیمی‌ها هنوز هم یخچال ارج هست. این کارخانه حتی قبل از صنایع «حاج‌آقا برخوردار» شروع به کار کرده بود و ما آن زمان آرزو می‌کردیم که ای کاش چهار، پنج کارخانه مانند ارج در ایران ایجاد شود که حاج‌آقا برخوردار وقتی فوت کرد افتخارش این بود که 53 کارخانه لوازم خانگی در ایران ایجاد کرده است.
گفتید این کارخانه به‌صورت موقت تعطیل شده؛ اما واقعیت این است که این کارخانه سال‌ها بود که دیگر آن تولید قبل را نداشت. بازگشایی کارخانه‌ای که نمی‌تواند کار کند چه فایده‌ای دارد؟
شما فکر می‌کنید این فقط مشکل کارخانه ارج بود؟ چون ارج معروف است شما به خبر تعطیلی‌اش حساس هستید. 40 درصد از کارخانه‌های ما بهدلیل همین موضوع بدیهی و نداشتن نقدیندگی تعطیل شده‌اند. آنهایی هم که کار می‌کنند با ظرفیت 20، 25 درصد کار می‌کنند و این یعنی کارخانه عملا تعطیل است، دلیلش هم رکود است. دولت در چند سال اخیر هم عزم خودش را گذاشته برای ازبین‌بردن تورم و به همین دلیل نتوانسته رکود را از بین ببرد. از طرف دیگر قرار بود بخشی از بدهی‌های ایران که به کشور وارد می‌شود، به تولید اختصاص پیدا کند؛ اما دولت به این دلیل که گرفتاری‌های بسیاری داشت این پول را اختصاص نداده است.
فارغ از مسائل کلان اقتصاد، اگر بخواهیم درباره خود کارخانه ارج صحبت کنیم، فکر می‌کنید این کارخانه که روزی برند بود، چرا نتوانست عنوان نیک خود را حفظ کند؟
این مسئله هم از همان مسائل کلان اقتصادی جدا نیست؛ درحال‌حاضر در کشور همه سرمایه‌های مردم به بانک‌ها می‌رود و سرمایه‌های بانک‌ها هم به شرکت‌های دولتی می‌رود. این شرکت‌های دولتی باید برچیده شوند و از سرمایه‌های مردم برای رونق تولید داخلی استفاده شود. امروز متأسفانه همه می‌گویند سرمایه‌گذار خارجی بیاید. سرمایه‌گذار خارجی نمی‌تواند تولید را درست کند، شما باید سرمایه‌گذار داخلی را تشویق کنید. در کنار این نباید بهدلیل بدهی کارخانه‌ای بسته شود؛ باید به کارخانه‌ها مهلت بدهند و بدهی‌هایشان تقسیط شود، زیرا بسته‌شدن کارخانه یعنی بی‌کاری که خودش آفت است. اکنون در کشور شش‌میلیون‌و 500 هزار بی‌کار داریم که بخش بزرگی از آنها در نتیجه همین تعطیلی‌ها از کار بی‌کار شده‌اند.
شما به‌عنوان نماینده کارفرمایان در اتاق بازرگانی برای حل این مشکل چه خواهید کرد؟
پیگیر این داستان هستیم که ان‌شاءالله راه بیفتد. امیدوارم وزارت صنعت و معدن برای حل این مشکل وارد شود و بتوانیم وزارت کار را ترغیب کنیم که بیمه بی‌کاری کارگران و حقوق‌بگیران این کارخانه را بدهد.
