وی با بیان اینکه زمینه انجام امر به معروف و نهی از منکر و احیای اسلام در دوران امام حسین(ع) پدید آمد، تصریح کرد: زمینه انجام این واجب، در زمان امام حسین(ع) پیش آمد که تا پیش از ایشان و پس از آن حضرت این زمینه ایجاد نشده بود؛ بنابراین ایشان از مکه به سمت کوفه همراه با خانواده حرکت کردند.قهرمانی افزود: در زمان امام حسین(ع) احکام الهی به واسطه حکومت، مردم و علما و گویندگان دین زایل و جامعه منحرف شد و در این زمان فرصت و موقعیت قیام در جامعه ایجاد گردید؛ یعنی جامعه پذیرای تغییر در وضع موجود به نفع و صلاح اسلام شدند.
این مدرس حوزه علمیه خواهران منظور از پذیرش عمومی جامعه نسبت به قیام را آگاهی فضای جامعه اسلامی برای رساندن پیام امام حسین(ع) به گوش انسان‌ها در همان زمان و در طول تاریخ دانست و گفت: اگر در زمان معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیام او دفن می‌شد. این به خاطر وضع حکومت در زمان معاویه است. سیاست‌ها به گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقانیت سخن حق را بشنوند؛ لذا همین بزرگوار، ده سال در زمان خلافت معاویه، امام بود، ولی دست به قیام و اقدام نزد؛ زیرا موقعیت آنجا مناسب نبود.
وی تأکید کرد: امام حسین(ع) قیام کرد تا واجب بزرگ تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی را در مقابل انحراف بزرگ آل امیه و شبکه صهیونیسم آن‌ها احیاء کند و این مصداق بارزی از امر به معروف و نهی از منکر است، البته گاهی این مهم به نتیجه حکومت می‌رسد و گاهی منتهی به شهادت می‌شود، در انقلاب اسلامی که متأثر از انقلاب سرخ عاشورا بود این نتیجه به تشکیل حکومت منتهی شد.
قهرمانی در پایان با اشاره، تلاش برخی افراد و جریان‌ها برای انحراف انقلاب اسلامی از مسیر حقیقی خود گفت: مسئله انحراف از طریق استحاله و نفوذ همواره از سوی دشمن خارجی و عوامل داخلی مطرح بوده است در انقلاب اسلامی نیز که بر اساس الگوی انقلاب عاشورا رخ داد این مقوله به چشم می‌خورد؛ تغییر در اهداف و آرمان‌ها و شعارها و تولید نوعی از گفتمان لیبرالیسم در جامعه مصداقی از تلاش‌های بنی‌امیه‌وار برای تخریب انقلاب است.
