موقعیت ما در برزیل
4 سال قبل و در مسابقات لندن کشتی‌گیران تاریخ‌ساز شدند. کسب سه مدال طلا توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی در اوزان 59،66 و 98 کشتی فرنگی و چند سال توسط آزادکاران چنان شوقی در میان کاروان ورزشی ما ایجاد کرد که بی سابقه بود. همین موفقیت و پیروزی‌های دلاورمردان کشتی که حاصل تلاش فدراسیون «محمدرضا یزدانی خرم» بود توقعات مردم را از این رشته ورزشی روزافزون کرد. امروز نیز مردم انتظار دارند کشتی‌گیران بتوانند یکبار دیگر پیروزی‌های المپیک 2012 را تکرار کنند.
موفقیتی که دستیابی به آن در شرایط کنونی بسیار دشوار می‌نماید. نگاهی به استخوان‌بندی تیم‌های کشتی در حال حاضر گویای این واقعیت است که ترکیب احتمالی به المپیک، ترکیبی نسبتا مسن خواهد بود. در واقع اغلب نفراتی که در المپیک 4 سال قبل لندن به میدان رفتند در ریو برزیل نیز حاضر خواهند بود. این در حالی است که روس‌ها به عنوان مدعی اصلی قهرمانی و رقیب اصلی ما و دیگر کشورهای صاحب کشتی جهان تغییرات عمده‌ای در ماهیت و اساس تیم‌های خود ایجاد کرده‌اند.
انتظارات مردم از کشتی
کشتی ورزش ملی و سنتی ما ایرانیان است. تاکنون هیچ رشته ورزشی چون کشتی نتوانسته مدال‌ها و موفقیت‌هایی را که این رشته ورزشی در بازی‌های المپیک به دست آورده از آن خود کند. درست به همین دلیل مردم بیش از هر ورزشی چشم به عملکرد کشتی‌گیران در برزیل دوخته‌اند. اکنون قریب به 4 سال است که رسول خادم هدایت تیم ملی کشتی آزاد را در دست دارد، وی همزمان کسوت ریاست فدراسیون را نیز در بردارد، در طول چهار سال گذشته با وجود هیاهوی بسیار اتفاق خارق‌العاده‌ای در کشتی رخ نداده، چراکه موفقیت کشتی فرنگی در المپیک گذشته حاصل تلاش فدراسیون یزدانی خرم بود؛ اما میوه این تلاش‌ها را رسول خادم چید! البته در لندن تیم فرنگی افتخارآفرینی کرد و کشتی آزاد به سبب تغییر کادر فنی آن و سپرده‌شدن زمام امور به دست رسول خادم حتی یک طلا کسب نکرد! در سال 2013 هم که تیم آزاد ما قهرمان جهان شد، حاصل ایجاد تغییرات بود. این در حالی است که مطابق عادت چند ساله خادم، با نفرات المپیکی خود به جهانی بوداپست رفتیم و البته در غیاب مدعیان قهرمان شدیم.
حاصل کلام اینکه المپیک پیش رو کارنامه واقعی فدراسیون کنونی را نشان خواهد داد هر چند همان‌طور که پیشاپیش ذکر شد ترکیب هر دو تیم آزاد و فرنگی کنونی را غالبا همان نفرات 4 سال گذشته تشکیل می‌دهند. چهره‌هایی که در زمان فدراسیون گذشته ساخته و پرداخته شدند. با تمام این احوال مردم چندان به مسائل ریز و درشت پشت پرده کار ندارند، آنان از کشتی مدال می‌خواهند و انتظار دارند، قهرمانان ملی کشور بار دیگر بتوانند از سکوی المپیک بالا بروند، سکویی که اعتبار و مرتبه آن بسیار فراتر از هر مسابقه دیگری است. اینک همه چشم فروگذاشته‌اند تا هنگامه المپیک فرا برسد و قهرمانان کشتی پای در میدان گذارند. میدانی که بسیار سخت و دشوار خواهد بود. در برزیل همه مدعی هستند، هیچ‌کس برای وقت‌گذرانی و زنگ تفریح به ریو 2016 نمی‌رود.
