اگر کشتی کشورمان به آرامش نرسد و کماکان غرق در حاشیه باشد، باید قید مدال و طلا را در مسابقات جهانی بوداپست زد و این یک هشدار کاملاً جدی است!
امید توکلی - اگر کشتی کشورمان به آرامش نرسد و کماکان غرق در حاشیه باشد، باید قید مدال و طلا را در مسابقات جهانی بوداپست زد و این یک هشدار کاملاً جدی است!
1- همه ما از دیدن خبرها و گزارش‌هایی در باره حواشی کشتی شگفت‌زده شده‌ایم. رشته‌ای که ورزش اول مملکت‌مان به شمار می‌رود و در طول تاریخ بیشترین مدال‌های جهانی و المپیکی را برای ایران به ارمغان آورده اما این روزها بد جوری درگیر حواشی شده است. یک روز موضوع قهر محمدبنا تیتر یک مطبوعات می‌شود در روزی دیگر آشتی همین مربی شناخته شده روی جلد جراید می‌رود. فلان مربی با بهمان مربی قهر است و رئیس فدراسیون کشتی از بابت زیرآب زنی برخی‌ها گلایه‌ها دارد... و خلاصه آن که هر دم از این باغ بری می‌رسد و انگار حواشی و جنجال‌های کشتی تمامی ندارد. در این شرایط آیا نباید کسی پاسخگو باشد؟
2- تا دیروز تصور می‌کردیم هیچ ورزشی به اندازه فوتبال جنجالی و پرحاشیه نیست. فکر می‌کردیم فوتبالیست‌ها و مربیان فوتبالی پرسروصداترین آدم‌های ورزشی هستند و رقیبی هم ندارند اما ظاهراً ما اشتباه می‌کردیم. وقتی شنیده‌های خود از ورزش اول مملکت را کنار هم می‌چینیم به این نتیجه می‌رسیدم که در شرایط فعلی کشتی توانسته در مسابقه حاشیه‌سازی با فاصله نسبتاً قابل توجهی فوتبال را پشت سر بگذارد و این ورزش جنجالی پیشی بگیرد. باور نمی‌کنید همین امروز یک سری به نشریات ورزشی و سایت‌های مختلف خبری بزنید تا همه چیز دستگیرتان شود.
3- متأسفانه مشکلات کشتی یکی دو تا نیست و آخرین آن بحث تعلیق احتمالی این رشته است. گویا برخی از بدخواهان کشتی که همواره در لباس دوست ظاهر شده‌اند به تازگی نامه‌هایی به مقصد فیلا (فدراسیون جهانی کشتی) ارسال کرده و تا می‌توانسته‌اند در این نامه‌ها از کشتی و فدراسیون بدگویی کرده‌اند تا زمینه دخالت خارجی‌ها را به کشتی باز کنند. به نظر هم می‌رسید این افراد منفعت‌طلب تا حدودی به خواسته خود رسیده‌اند و اگر متولیان ورزش و شخص دکتر عباسی در خصوص ورزش کشتی اقدام عاجلی انجام ندهد، امکان دارد حتی تعلیق شویم! رشته کشتی به گونه‌ای است که رشد آن یک دفعه و با سرعت حاصل نشد، بلکه طی سالیان گذشته و پس از ناکامی در المپیک 2008 پکن با شیب ملایمی جلو آمده ولی به سرعت می‌تواند به حاشیه رانده و خدای ناکرده سقوط کند.
بنابر این ضرورت دارد دکتر عباسی و سایر مسئولین ورزش با برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون کشتی و انتخاب فرد برگزیده – هر کسی باشد فرقی نمی‌کند! – نه تنها به حواشی این رشته پهلوان پرور خاتمه بدهند، بلکه دست بدخواهان کشتی را کوتاه کرده و نقشه‌های آنان را نقش برآب کنند.
1- همه ما از دیدن خبرها و گزارش‌هایی در باره حواشی کشتی شگفت‌زده شده‌ایم. رشته‌ای که ورزش اول مملکت‌مان به شمار می‌رود و در طول تاریخ بیشترین مدال‌های جهانی و المپیکی را برای ایران به ارمغان آورده اما این روزها بد جوری درگیر حواشی شده است. یک روز موضوع قهر محمدبنا تیتر یک مطبوعات می‌شود در روزی دیگر آشتی همین مربی شناخته شده روی جلد جراید می‌رود. فلان مربی با بهمان مربی قهر است و رئیس فدراسیون کشتی از بابت زیرآب زنی برخی‌ها گلایه‌ها دارد... و خلاصه آن که هر دم از این باغ بری می‌رسد و انگار حواشی و جنجال‌های کشتی تمامی ندارد. در این شرایط آیا نباید کسی پاسخگو باشد؟
2- تا دیروز تصور می‌کردیم هیچ ورزشی به اندازه فوتبال جنجالی و پرحاشیه نیست. فکر می‌کردیم فوتبالیست‌ها و مربیان فوتبالی پرسروصداترین آدم‌های ورزشی هستند و رقیبی هم ندارند اما ظاهراً ما اشتباه می‌کردیم. وقتی شنیده‌های خود از ورزش اول مملکت را کنار هم می‌چینیم به این نتیجه می‌رسیدم که در شرایط فعلی کشتی توانسته در مسابقه حاشیه‌سازی با فاصله نسبتاً قابل توجهی فوتبال را پشت سر بگذارد و این ورزش جنجالی پیشی بگیرد. باور نمی‌کنید همین امروز یک سری به نشریات ورزشی و سایت‌های مختلف خبری بزنید تا همه چیز دستگیرتان شود.
3- متأسفانه مشکلات کشتی یکی دو تا نیست و آخرین آن بحث تعلیق احتمالی این رشته است. گویا برخی از بدخواهان کشتی که همواره در لباس دوست ظاهر شده‌اند به تازگی نامه‌هایی به مقصد فیلا (فدراسیون جهانی کشتی) ارسال کرده و تا می‌توانسته‌اند در این نامه‌ها از کشتی و فدراسیون بدگویی کرده‌اند تا زمینه دخالت خارجی‌ها را به کشتی باز کنند. به نظر هم می‌رسید این افراد منفعت‌طلب تا حدودی به خواسته خود رسیده‌اند و اگر متولیان ورزش و شخص دکتر عباسی در خصوص ورزش کشتی اقدام عاجلی انجام ندهد، امکان دارد حتی تعلیق شویم! رشته کشتی به گونه‌ای است که رشد آن یک دفعه و با سرعت حاصل نشد، بلکه طی سالیان گذشته و پس از ناکامی در المپیک 2008 پکن با شیب ملایمی جلو آمده ولی به سرعت می‌تواند به حاشیه رانده و خدای ناکرده سقوط کند.
بنابر این ضرورت دارد دکتر عباسی و سایر مسئولین ورزش با برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون کشتی و انتخاب فرد برگزیده – هر کسی باشد فرقی نمی‌کند! – نه تنها به حواشی این رشته پهلوان پرور خاتمه بدهند، بلکه دست بدخواهان کشتی را کوتاه کرده و نقشه‌های آنان را نقش برآب کنند.
