تنها یک مدال برنز!
نمایندگان اعزامی کشتی کشورمان در میدان یاد شده پس از دو روز مبارزه تنها با یک مدال برنز به خانه بازگشتند. مدال برنزی که «مصطفی حسین خانی» پس از کسب نتیجه یک بر یک مقابل حریف بلغاری خود به حکم داوران دریافت کرد و چه بسا این مدال با امتیاز مساوی به دست‌اندرکاران برگزاری مسابقات بود که به خاطر دست خالی نماندن کشتی ایران به ما تقدیم شد!
در هر حال چه با این وصف و چه اینکه کشتی‌گیر ما با شایستگی توانست عنوان سومی مشترک را به دست آورد، این نتیجه نمی‌تواند دوستداران و علاقه‌مندان کشتی را راضی کند! این در حالی است که روس‌ها به عنوان اصلی‌ترین رقیب ما دو طلا و یک برنز به دست آوردند، آمریکا، آذربایجان، گرجستان، قزاقستان و حتی مولداوی به جهت مرغوبیت مدال شرایط بهتری نسبت به ما پیدا کردند،نکته جالب اینکه از جمع چهار ملی پوش اعزامی ما دو نفر عنوان‌دار جهانی بودند و دو نفر دیگر از جمله مدال‌آوران آسیا، در چنین شرایطی کادر فنی و کشتی‌گیران ما بدون دستیابی به مدال ارزشمند و جایگاه در خور به خانه بازگشتند! از جمله نکات جالب توجه این دوره ازمسابقات آنکه به سبب شرایط خاص، رقابت‌های جهانی امسال تنها در دو وزن غیرالمپیکی بود برگذارشد به همین دلیل همه کشورهای جهان پای در میدان نگذاشته بودند و همین امر می‌توانست راه رسیدن ملیپوشان ما را به مدال‌های مرغوب هموار کند اما با این وجود همانطور که ذکر شد،
دست ملیپوشان ما از رسیدن به مدال‌های مرغوب کوتاه ماند!
فدراسیون کشتی باید پاسخگو باشد
فدراسیونی که ادعا می‌کند، بهترین برنامه‌ها و تدارکات را در نظر گرفته و مسئولین آن خود را تافته جدا بافته می‌دانند، از سال 2015 و رقابت‌های جهانی لاس‌وگاس تا المپیک ریو و همین میدان بوداپست مجارستان تنها یک مدال طلا به دست آورده که آن هم توسط حسین یزدانی حاصل شد. حسن یزدانی که از وی به عنوان یکی از نوابغ و پدیده‌های کشتی یاد می‌شود. در واقع آقایانی که دور فدراسیون کشتی را حصار کشیده و از حضور کارشناسان و اهل فن به این مکان دل خوش ندارند، باید پاسخ بدهند حاصل هزینه‌های چند ده میلیاردی آنها چه بوده و چرا کشتی ایران طی قریب به دو سال تنها یک مدال طلا به دست آورده است؟ تردیدی نیست که کادر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی کارنامه قابل قبولی نگرفتند و چنانچه مسئولین فدراسیون کشتی نخواهند شکست بوداپست را به گردن بگیرندف حداقل باید در جمع کادر فنی خود تغییراتی ایجاد کنند. کادر فنی که برخی از ایشان تنها نقش مارکوپولو را بازی می‌کنند.
و مدام از این کشور به آن کشور سفر می‌کنند بی آنکه تأثیری در روند پیشرفت فنی کشتی‌گیران داشته باشندف مربیانی که صرفاً به خاطر اطاعت بی چون و چرا توانسته‌اند سر از مربیگری تیم ملی در آورند!
رسانه‌ها و کارشناسان بی خاصیت
حق این است که رسانه‌های گروهی درخصوص عملکرد فدراسیون کشتی و کادر فنی تیم‌های ملی به نقد منصفانه بپرداند، این در حالی است که متأسفانه برخی از این رسانه‌ها و کارشناسان برجسته که همچون مرغ عزا و عروسی در تمام برنامه‌های حضور دارند هرگز لب به اعتراض و نقد در خصوص عملکرد فدراسیون کشتی نمی‌گشایند چون احتمالاً به نوعی سفارش شده‌اند و نباید حرفی بر خلاف بزنند! عجیب اینکه همین افراد پیش از مسابقات مهم مدام بر بوق موافقت با عملکرد فدراسیون و رئیس آن می‌دمند و پس از ناکامی تیم نیز همان رسانه‌ها بار دیگر از همین آقایان جهت توجیه شکست مدد می‌گیرند! یکی نیست به این آقایان بگوید، چرا باید فردی که از موفقیت احتمالی فدراسیون سخن به میان می‌آورد پس از ناکامی هم باید برای توجیه به برنامه ورزشی تلویزیون دعوت شود؟
