دیگر دستمان آمده که وقتی در رسانه های خبری دنیا در مورد حقوق فردی و اجتماعی زنان در مقابل مردان صحبت می شود، حتما بویی از فمنیسم به مشام می رسد
نفیسه اقبال- دیگر دستمان آمده که وقتی در رسانه های خبری دنیا در مورد حقوق فردی و اجتماعی زنان در مقابل مردان صحبت می شود، حتما بویی از فمنیسم به مشام می رسد، جنبشی که با دلارهای متفکران ساختگی اش پای زن را از خانه و خانواده به اجتماعی خشن باز کرد و در یک مدت زمان کوتاه زن تبدیل به موجودی شد که برای بودن در عرصه سیاست و اجتماع تلاش بسیاری می کرد و در یک بازده زمانی کوتاه موج زنان پارلمان نشین، وزیر، وکیل و مشاغلی که قبل از آن در انحصار کامل مردان بود در جوامع غربی و شرقی سر به فلک گذاشت و بعد از مدتی دنیا شاهد زنانی بود که حاضر بودند به هر قیمتی جایگاه خود را حفظ کنند و به همین دلیل بود که یکی از مقامات زن در کشوری اروپایی در حالی که باردار بود از رژه نیروهای ارتش سان می دید و سعی می کرد با اقتداری مردانه، خودش را از تک و تای زن بودن بیاندازد و تیتر اول روزنامه ها و رسانه های صبح فردا بشود و در یک کلام وقتی دنیا حرکت شتاب زده خود را به سوی تساوی و حتی برتری زن بر مرد با عجله بیشتری دنبال کرد، دیگر زن بودن تبدیل به یک کابوس لاینحل شد، زیرا این زنان قدرت گرا برای اینکه برتری بر جنس مخالف خود را به اثبات برسانند، دیگر حاضر نبودند زن باشند و به بیان بهتر شرایطی که متفکران توطئه فمنیسم برای آنها طراحی کرده بودند آن ها را از تمام ویژگی هایی که خداوند به عنوان یک نعمت به آنها ارزانی داده بود محروم کرد.
بازی سیاسی سیاست بازان نسبت به جامعه زنان آنچنان ادامه پیدا کرد که خود را در بعدی فراتر نشان داد، این بار نوبت به حضور زنان در عرصه بین الملل بود، البته درخشش زنان در این عرصه نه از جهت اقتدار علمی و یا فرهنگی بود بلکه حضور یک زن در منسبی بزرگ بود که با موشکافی در عمق آن می شد به این نکته پی برد که آنها در اصل می خواهند زنی رأس کار باشد تا در حکم سخنگو و تریبونی برای بیان عقاید و آرایشان گردد.
نمونه بارز این رفتار در شخصیت و رفتارشناسی سیاسی کاترین اشتون نماینده اتحادیه اروپا دیده می شود زیرا او تنها مأمور است تا هرآنچه بزرگان دنیای سیاست اروپا قرقره
می کنند، بیان کند، او سعی می کند با ژستی کاملا مردانه در میادین سیاسی حاضر شود بدون آنکه لحظه ای به یاد داشته باشد دستاویزی برای قدرت نمایی و جنگ نرم غرب علیه زنان جهان شده است و در حقیقت او به این دلیل انتخاب شده که زنی است که حاضر است از محور زن بودن خارج شود و درست شبیه یک رسانه نامحسوس به ترویج تفکر برتری زن بر مرد و یا تساوی حقوق در جهان بپردازد.
حال باید دید غائله بازی با زنان در عرصه بین الملل به کجا خواهد انجامید و چه سرنوشتی برای زنانی که دوست ندارند زن باشند متصور است این در حالی است که تجربه ثابت کرده هرجا از قانون طبیعت و البته شرع مقدس که نسبت به احترام به زن و در نظر گرفتن جایگاهی والا برای او اهتمام هرچه تمام دارد، قدمی جلوتر گذاشته شده، متضرر اول جریانی است که می خواهد بر خلاف جهت رودخانه حرکت کند.
