وقتی بیانات مقام معظم رهبری در سفر به قم را مطالعه می کردم به یک نصیحت شنیدنی از معظم له برخوردم که جایی در میان مقاله نداشت ولی در عین حال درسی مهم برای همه محسوب می شود. حیفمان آمد از شنیدنش محروم شویم لذا در این ستون آوردیم.
«یکى از چیزهایى که خیلى مهم است، برخورد مسئولان رده‌هاى مختلف دستگاه‌ها با مردم و با مراجعین است؛ روى خوش، روى خوش. گفت:
چون وا نمی کنى گرهى خود گره مباش
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست
گاهى یک مسئولى نمی تواند توقعى را که از او هست، انجام دهد. یک دستگاهى اعتباراتش کم است، امکاناتش کم است؛ مانعى ندارد؛ اگر چنانچه به قدر توان اما با روى خوش، با ابروى گشاده، با آغوش باز و صمیمانه با مردم برخورد شود، مردم خشنود می شوند، راضى می شوند. گاهى به دفتر ما در تهران مراجعاتى می شود. کسى درخواستى دارد، براى ما عملى نیست. می گویند بله، درخواست شما رسید، اما نمی توانیم این کار را بکنیم؛ یا خلاف قانون است، یا مشکلات دیگرى دارد. آن طرف می گوید من همین اندازه که شما به درخواست من توجه و رسیدگى کردید، راضى‌ام؛ ولو این کار انجام نگرفته. با مردم ابروگشاده باشیم؛ این از مهمترین کارهایى است که بر عهده ماست، بر عهده همه مسئولین است.»
