برخلاف انتظار و امیدواری اولیه «رسول خادم» نیز به عنوان سرپرست فدراسیون کشتی اعمال سلیقه رابر کشتی حاکم کرده و در نخستین اقدام با استعفای اجباری! حسن رنگرز موافقت کرد!
«خادم» به این هم بسنده نکرده و بلافاصله حکم نایب رئیسی فدراسیون کشتی را به «علیرضا رضایی» یکی از مربیان تیم ملی کشتی آزاد و دوست صمیمی‌اش داد تا همه را شگفت‌زده کند!
هر چند رسول خادم این انتخاب را با سلیقه و مسئولیت خود انجام داده اما پرسش اینجاست: علیرضا رضایی با کدام سابقه مدیریتی بعنوان نایب رئیس انتخاب شد؟ چه اشکالی داشت حسن رنگرز پس از دو سال زحمت و فعالیت در فدراسیون کماکان و تا انتخاب رئیس قطعی به عنوان نایب رئیس به کار خود ادامه می‌داد و علیرضا رضایی هم در تیم ملی ایفای نقش می‌کرد؟ بی تعارف در هیچ کجای دنیا سلیقه این چنین بر ضابطه تأثیر نمی‌گذارد! و شخص رسول خادم بهتر از هر کس دیگری به این موضوع واقف است.
همچنین انتخاب حمید نبی تمیم به عنوان دبیر فدراسیون کشتی و جانشین محمدرضا توپچی در راستای برخی تسویه حساب‌ها بود که از حوصله این بحث تا حدودی خارج است.
این در حالی است که دکتر «محمد گودرزی» به تازگی توانسته از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد بگیرد و دور از ذهن نیست وزیر جدید ورزش و جوانان برای بهتر شدن فدراسیون‌ها انتخابات مجمع را در دستور کار خود قرار داده و افراد جدیدی به ریاست برسند.
فدراسیون کشتی نیز از این قاعده مستثنی نیست و این امکان وجود دارد رئیس جدید با تفکراتی جدیدتر هدایت سکان کشتی را بر عهده بگیرد و بخواهد از نفرات مدنظر خود استفاده کند.
در چنین شرایطی تکلیف این انتخابات چه می‌شود!؟ ناگفته پیداست چنانچه رسول خادم احساسی برخورد نمی‌کرد و عجولانه تصمیم نمی‌گرفت فدراسیون کشتی با چالش جدید مواجه نمی‌شد و... به هر حال از رسول خادم بعید بود!
