علیرضا رضایی - تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در المپیک لندن در مجموع کارنامه خوبی از خود نشان داد و اگر با چند بدشانسی مواجه نمی‌شدیم، نتایج ما از این بهتر می‌شد.
به عنوان مثال رضایزدانی با کشتی‌هایی که قبل از کشتی آخرش گرفته بود، یکی از امیدهای مدال طلا بود، اما متأسفانه با پارگی ربات پای چپ مواجه شد و از دست یافتن به مدال محروم شد، یا برخی از کشتی‌گیران اگر با قرعه خوب روبرو می‌شدند، ما شرایط بهتری می‌داشتیم.
نکته جالب توجه این است، کشتی‌گیران در تمرینات بسیار عالی بودند، به همین علت از لحاظ توانمندی بدنی در سطح بسیار مطلوبی قرار داشتند و در هیچ مقطعی سابقه نداشته است که تا این اندازه کشتی‌گیران ما کشتی رو به جلو و حالت جنگندگی داشته باشند. بچه‌های ما تا آخرین لحظه کشتی از لحاظ بدنی هیچ کم نیاوردند و در صحنه کشتی خیلی قدرتمند ظاهر شدند.
پس از پایان بازیهای المپیک 2012 لندن عده ای این سئوال را مطرح می‌کنند که جهت تداوم موفقیت‌های کشتی در سطوح آسیایی، جهانی و المپیک چه باید کرد؟ در پاسخ باید گفت: نخست می‌بایست ضعف‌ها را از بین برد و برای مسیر آینده کشتی برنامه‌ریزی دقیق کرد و مسئولین استعدادیابی کشتی در این زمینه خیلی فعال شوند تا کشتی به عنوان ورزش اول کشورمان نقش و جایگاه خودش را حفظ کند.
اگر موارد مذکور انجام شود و توجه مسئولین به این رشته افتخارآفرین بیشتر باشد باز هم می‌توانیم شاهد کسب مدال توسط رشته کشتی در سطح بین‌المللی باشیم.