آن روز‌ها همه جا صحبت از یکدلی و تعلم و انضباط کوچولوهای تیم ملی بود. بازیکنانی که افتخار می‌آفریدند و در زمین فوتبال حرف‌هایشان را می‌زدند اما این دوران خیلی زود تمام شد و رفت!
حالا شاگردان «علی دوستی مهر» و خاصه «پیام صادقیان» در رده‌های بالا‌تر به بازیکنانی خوب اما حاشیه‌ساز تبدیل شده‌اند. در مورد همین «پیام صادقیان» دیگر زبان قلم مو درآورد از بس در مورد جنجال‌ها و حاشیه‌سازی‌های‌گاه و بی‌گاه او نوشت. روزی با آرنج بازیکنان حریف را می‌زد و روزی دیگر داور را هل داد و همه تصور می‌کردند محرومیت ۲ ماهه این جوان را سرجایش بنشاند اما هیهات!
«پیام صادقیان» که وعده داده بود پرسپولیسی‌ها «من پیام سه ماه پیش نیستم» و «پیام صادقیان» جدیدی را خواهند دید. خیلی زود وعده‌اش رابه فراموشی سپرد و با اعتراض شدید به تعویض خود در بازی با پیکان و ترک نیمکت به سمت رختکن همه را از خود نا امید کرد!
ستاره جوان همان شب در اقدامی احساسی در صفحه شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد، «در نیم فصل از پرسپولیس می‌رود» اما فردای آن روز در تمرینات حاضر شد و جلوی چشم سرمربی و عکاسان خمیازه‌های بلند کشید تا همه را شگفت‌زده کند!
سرمربی پرسپولیس نیز از سرناچاری به دلیل کمبود بازیکن در آستانه «دربی» مجبور به تحمل این حرکات شد! اما به راستی سوال اینجا است؛ چه کسی در ماجرای «پیام صادقیان» مقصر است!؟
مدیران فوتبال که پول میلیاردی به حساب یک جوان شهرستانی واریز کردند؟ ما رسانه‌ها که سکه شهرت برای امثال صادقیان ضرب کرده و می‌کنیم؟ مربیان که هنوز نتوانسته‌اند نقش معلمی برای این جوانان ایفاء کنند؟ شاید هم همه مقصریم!
چه بسا تمامی این دلایل و بی‌ظرفیتی خود «پیام صادقیان» کار را به جایی رسانده که دیگر هیچ امیدی به آینده این جوان وجود نداشته باشد. جوانی که دوروبرش خیلی شلوغ شده و هر روز بیشتر از دیروز در حاشیه و زرق و برق پایتخت غرق می‌شود!
