نخست این که اگر گروه ما سخت بود، بازیکنان ما، بازیها را جدی‌تر می‌گرفتند و در فرصت‌های باقی مانده تا پایان مسابقات می‌توانستند، ضعف‌های خودشان را جبران کنند.

نکته بعدی این که اگر ما قبل از مسابقات جهانی چندین بازی تدارکاتی با برزیل برگزار می‌کردیم، قطعاً نتیجه مسابقات به گونه دیگری رقم می‌خورد. کسانی که در جریان ریز مسائل والیبال هستند به خوبی می‌دانند که بازیکنان ما حدوداً 30 درصد از عنوان و اسم برزیل ترسیدندکه اگر چند بازی تدارکاتی برگزار می‌کردیم، این ترس که یک نوع ترس کاذب بود از بین می‌رفت و تنها راه پیروز شدن بر برزیل بازی تدارکاتی است و راه دومی هم برای این موضوع وجود ندارد. تمامی اساتید و پیشکسوتان امر مربیگری می‌دانند که ابزار دست یک مربی تاکتیک و تکنیک است، اما موضوع غلبه بر برزیل یک مسئله روحی و روانی است. پس می‌توان نتیجه گرفت که اگر برای سطوح پایه ورزش کشور بیشتر سرمایه‌گذاری کنیم و وزارت ورزش و جوانان حمایت بیشتری از والیبال به عمل آورد در آینده می‌توانیم درخشش بهتری داشته باشیم.