برخی اعراب که از اسلام تنها کلیدداری حرمین شریفین افتخار آنها است و از سرمایههای سرزمینی که رسول خدا و اولاد پاک و عظیمالشأن آن پیامبر خدا بر آن قدم نهاده است، هزینه نوکری آمریکا و دولتهای غربی را پرداخت میکنند آیا زمان آن نرسیده که اسلام واقعی به اجرا بگذارند و برای حل مسائل جهان اسلام به اتحاد روی آورند؟
سبحان برجی - وقتی نیمههای ماه ربیعالاول فرا میرسد بوی عطر رسول خدا فضای جهان را پر میکند و دلهای مسلمانان را با طراوت میکند. پیامبری که منادی زندگی بدون تفرقه هستند و این ایام را به هفته وحدت نامگذاری و ما باید از این فرصت استفاده کرده و به گسترش وحدت در جامعه مسلمانان بپردازیم تا اینکه جامعه اسلامی را از سرگردانی نجات دهیم و به حل مسائل جهان اسلام از جمله مسئله فلسطین مظلوم بپردازیم سرزمینی که هر روز اخبار کشته شدن زنان و کودکان بیگناه آن به گوش ما میرسد. این در حالی است که حدود 5/1 میلیارد مسلمان در سراسر جهان زندگی میکنند که اگر با یکدیگر متحد شوند مسئله فلسطین را برای همیشه حل خواهند کرد و دولت جعلی صهیونیستی را به زبالهدان تاریخ میفرستند و دشمن همواره با ترس از همین مسئله است که به دنبال ایجاد تفرقه در میان مسلمانان میباشد و نمیگذارد دلهای مسلمین جهان به یکدیگر نزدیک شود و مسئله دیگر جهان اسلام، مسئله شیعه و سنی است. مسئله شیعه و سنی را امروز آمریکاییها و انگلیسیها مطرح میکنند. این برای ما ننگ است. تحلیلگران آمریکایی و انگلیسی و غربی جزو مسائلی که مطرح میکنند و روی آن مطالعه میکنند روی آن تأکید میکنند این است که بیاییم اسلام سنی رااز اسلام شیعه جدا کنیم و بین اینها درگیری بهوجود بیاوریم. همیشه دشمنان اسلام سعی کردهاند از اختلافات مذهبی و قومی و جغرافیایی و منطقهای حداکثر استفاده را بکنند و امروز ابزارهای مدرن را در استخدام این امر به کار گرفتهاند این را ما باید توجه داشته باشیم. جمهوری اسلامی از اول تشکیل جزو سطور اول اصلی اهداف خودش یکی این را قرار داد: اتحاد مسلمانان و نزدیک کردن دلهای آنها به یکدیگر یکی هم مسئله فلسطین را.
وحدت جز با عقیده میسر نمیشود:
هدف مشترک و منافع مشترک و سرنوشت واحد و. . . گاه سبب وحدت است، ولی به شرط آنکه یک اندیشه مشترک واحدی وجود داشته باشد که همگان به آن متمسک باشند و سبب پیدایش نگرش مشترکی در برابر وضع موجود برای ایشان شود. اگر اندیشه مشترک و اندیشهورزی (ایدئولوژی) مشترک نداشته باشندکه همگان برای رسیدن به آن کوشش میکنند و مثلاً در حالت کنونی جهان که به دو گروه شرقی وغربی تقسیم شده مسلمانان اختلاف کوچک نژادی و مذهبی را که هیچ رابطهای با حقیقت اسلام ندارد، کنار نگذارند از زندگی تلخی که دارند هرگز نجات نخواهند یافت. باید بدانند که این اختلافات که دارند همه انحراف از اسلام راستین وانحراف از اعتصام به خدا و بلکه اعتصام به شیطان است. راههای وصول به مصلحت گوناگون است و ازهمین روی قرآن در باره اعتصام به ریسمان خدا (یعنی کتابخدا و رهبری بهوجود آمده از آن) برای تحقق یافتن وحدت تأکید میکند و برای مسلمانان از اوضاع و احواب اعراب پیش از اسلام چنین سخن میگوید: (آل عمران، 103) واذکروا نعمتالله علیکم اذ کنتم اعداء مألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته اخوانا – و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که با یکدیگر دشمن بودید و میان دلهای شما الفت ایجاد کرد، و به نعمت او بایکدیگر برادر شدید.
وحدت استقرار یافته در میان مسلمانان وحدتی اصولی است و لذاجایز نیست که هوای نفسانی و مصالح خصوصی با آن بازی کند، و یکی از مسلمانان برای یکی از کفار بدتری و فضیلتی قایل شود وبهخاطر مصلحت یا هوای نفس او را نزدیکترین مردم به خود و دستگاه کار خویش قرار دهد، بلکه بایستی که مردان خود را از خود مسلمانان برگزیند حتی اگر از این بابت بهصورتی موقت زیانی نصیب مسلمانان شود و این ضرر قابل جبران است در حالی که کافران منتظر فرصتی هستند تا ضربهای هولناک به مسلمانان وارد کنند، ضربهای که ضرری غیر قابل جبران بر پیکر مسلمانان وارد کرده است کافران از هیچ ضرری بر مسلمانان جلوگیری نمیکنند و تفاوت ندارد این ضرر کم باشد یا زیاد چراکه با مسلمانان خلوص نیت ندارد و در واقع هر زمان گرفتاری برای مسلمانان پیشاید شادمان میشوند. خداوند در آیه 78 آل عمران میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا لا تتقذو ابطانه من دونکم یایالونکم خیالا و دواما عنتم قد بدت البغضاء من افواههم و ما تحقی صدورهم اکبر قد بینا لکم الایات ان کنتم تعقلون»ای کسانی که ایمان آوردهاید خبر از خود محرم و نزدیک مگیرید که بر تباهی کار شما کوتاهی نخواهد کرد چنان دوست دارند که به سختی گرفتار باشید و دشمنی از دهانشان آشکار است و آنچه در دلهایشان پنهان میدارند از آن مهمتر است. ما آیات (و راههای پیشگیری از شر آنها) را برای شما بیان کردیم اگر بیندیشید [البغضا من افواههم منظور در جایی است که دشمنان اسلام هر قدر در پوشیده نگاه داشتن مطلبی بکوشند و مطالب را غیر شفاف بیان کنند باز هم آنچه را که در سر ضمیر دارند آشکار میسازند و دشمنی آنها با مسلمانان برای همگان غیرقابل انکار و بین است].
کاش اعراب امروز نیز به یاد وحدت خود میافتادند و به ایمانی باز میگشتند که میان دلهای ایشان الفت ایجاد میکرد و آنان را برادرا راستین یکدیگر میساخت، برخی اعراب که از اسلام تنها کلیدداری حرمین شریفین افتخار آنها است و از سرمایههای سرزمینی که رسول خدا و اولاد پاک و عظیمالشأن آن پیامبر خدا بر آن قدم نهاده است، هزینه نوکری آمریکا و دولتهای غربی را پرداخت میکنند آیا زمان آن نرسیده که اسلام واقعی به اجرا بگذارند و برای حل مسائل جهان اسلام به اتحاد روی آورند؟
منابع:
1- قرآن
2- سخنان رهبر عظیمالشأن انقلاب حضرت آیتالله خامنهای
3- تفسیر نمونه
4- تفسیر هدایت، ج1
وحدت جز با عقیده میسر نمیشود:
هدف مشترک و منافع مشترک و سرنوشت واحد و. . . گاه سبب وحدت است، ولی به شرط آنکه یک اندیشه مشترک واحدی وجود داشته باشد که همگان به آن متمسک باشند و سبب پیدایش نگرش مشترکی در برابر وضع موجود برای ایشان شود. اگر اندیشه مشترک و اندیشهورزی (ایدئولوژی) مشترک نداشته باشندکه همگان برای رسیدن به آن کوشش میکنند و مثلاً در حالت کنونی جهان که به دو گروه شرقی وغربی تقسیم شده مسلمانان اختلاف کوچک نژادی و مذهبی را که هیچ رابطهای با حقیقت اسلام ندارد، کنار نگذارند از زندگی تلخی که دارند هرگز نجات نخواهند یافت. باید بدانند که این اختلافات که دارند همه انحراف از اسلام راستین وانحراف از اعتصام به خدا و بلکه اعتصام به شیطان است. راههای وصول به مصلحت گوناگون است و ازهمین روی قرآن در باره اعتصام به ریسمان خدا (یعنی کتابخدا و رهبری بهوجود آمده از آن) برای تحقق یافتن وحدت تأکید میکند و برای مسلمانان از اوضاع و احواب اعراب پیش از اسلام چنین سخن میگوید: (آل عمران، 103) واذکروا نعمتالله علیکم اذ کنتم اعداء مألف بین قلوبکم فأصبحتم بنعمته اخوانا – و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که با یکدیگر دشمن بودید و میان دلهای شما الفت ایجاد کرد، و به نعمت او بایکدیگر برادر شدید.
وحدت استقرار یافته در میان مسلمانان وحدتی اصولی است و لذاجایز نیست که هوای نفسانی و مصالح خصوصی با آن بازی کند، و یکی از مسلمانان برای یکی از کفار بدتری و فضیلتی قایل شود وبهخاطر مصلحت یا هوای نفس او را نزدیکترین مردم به خود و دستگاه کار خویش قرار دهد، بلکه بایستی که مردان خود را از خود مسلمانان برگزیند حتی اگر از این بابت بهصورتی موقت زیانی نصیب مسلمانان شود و این ضرر قابل جبران است در حالی که کافران منتظر فرصتی هستند تا ضربهای هولناک به مسلمانان وارد کنند، ضربهای که ضرری غیر قابل جبران بر پیکر مسلمانان وارد کرده است کافران از هیچ ضرری بر مسلمانان جلوگیری نمیکنند و تفاوت ندارد این ضرر کم باشد یا زیاد چراکه با مسلمانان خلوص نیت ندارد و در واقع هر زمان گرفتاری برای مسلمانان پیشاید شادمان میشوند. خداوند در آیه 78 آل عمران میفرماید: «یا ایها الذین آمنوا لا تتقذو ابطانه من دونکم یایالونکم خیالا و دواما عنتم قد بدت البغضاء من افواههم و ما تحقی صدورهم اکبر قد بینا لکم الایات ان کنتم تعقلون»ای کسانی که ایمان آوردهاید خبر از خود محرم و نزدیک مگیرید که بر تباهی کار شما کوتاهی نخواهد کرد چنان دوست دارند که به سختی گرفتار باشید و دشمنی از دهانشان آشکار است و آنچه در دلهایشان پنهان میدارند از آن مهمتر است. ما آیات (و راههای پیشگیری از شر آنها) را برای شما بیان کردیم اگر بیندیشید [البغضا من افواههم منظور در جایی است که دشمنان اسلام هر قدر در پوشیده نگاه داشتن مطلبی بکوشند و مطالب را غیر شفاف بیان کنند باز هم آنچه را که در سر ضمیر دارند آشکار میسازند و دشمنی آنها با مسلمانان برای همگان غیرقابل انکار و بین است].
کاش اعراب امروز نیز به یاد وحدت خود میافتادند و به ایمانی باز میگشتند که میان دلهای ایشان الفت ایجاد میکرد و آنان را برادرا راستین یکدیگر میساخت، برخی اعراب که از اسلام تنها کلیدداری حرمین شریفین افتخار آنها است و از سرمایههای سرزمینی که رسول خدا و اولاد پاک و عظیمالشأن آن پیامبر خدا بر آن قدم نهاده است، هزینه نوکری آمریکا و دولتهای غربی را پرداخت میکنند آیا زمان آن نرسیده که اسلام واقعی به اجرا بگذارند و برای حل مسائل جهان اسلام به اتحاد روی آورند؟
منابع:
1- قرآن
2- سخنان رهبر عظیمالشأن انقلاب حضرت آیتالله خامنهای
3- تفسیر نمونه
4- تفسیر هدایت، ج1