زنان

واسطه گری بهتر از رابطه گیری

واسطه گری در امر ازدواج را ترویج کند زیرا بر مبنای این گونه شیوه همسریابی میتوان شاهد استحکام و دوام زندگی مشترک بود ضمن اینکه در این الگو با تلفیق سنت و مدرنیته میتوان سبکی جدای از سبکهای نوین همسریابی نظیر ازدواج مجازی و دوستی های خیابانی که منجر به ازدواج میشود که این ازدواج ها در بیشتر مواقع بیش از چند ماه دوام ندارد و به دلیل شناخت کمی واسطه در ازدواجهای سنتی از طرفین، ارائه داد که طبیعتاً نوعی استحکام تضمینی وجود دارد.
مهدیس رادفر- این روزها شنیدن خبرهای گوناگون ازهم پاشیدگی زندگی های مشترک بیش از آنکه خود را به شکل حادثه نشان دهد، تبدیل به یک فاجعه شده است و با یک کندوکاو در این فاجعه درمی یابیم که سبک ازدواج  در جامعه امروز دچار دگردیسی شده است و این دگردیسی را میتوان ناشی از تب مدرنیته دانست زیرا جامعه ایران در گذار از سوی سنت به مدرنیته است و به تبع این گذار تأثیراتی برای جامعه ایرانی در پی دارد. ازدواج یکی از مواردی است که تحولاتی در آن بهوجود آمده، مادربزرگها و پدربزرگهای ما پیشترها تا زمانی که پای سفره عقد مینشستند، گاهی همدیگر را ندیده بودند و خانوادهها را زنی و یا مردی بههم معرفی کرده بود اما این روزها دیگر کمتر کسی خطر معرفی کردن دختر و پسری را بههم می پذیرد.
از یکسو شهرها بزرگتر شده است و شناخت افراد از هم کمتر و از دیگر سو یکی از آموزههای مدرنیته، ازدواج براساس عشق و علاقه متقابل بین زن و مرد است که ازدواج های سنتی را کمرنگ کرده. هرچند هنوز ازدواج های سنتی صورت میگیرد و هستند زنانی که شغلشان واسطهگری در امر ازدواج است و کارشان تهیه لیستی از مشخصات دختران و پسران دم بخت. برخی حتی عکسهایی هم ضمیمه دفتر و دستک خود میکنند و قبل از اینکه قرار مراسم خواستگاری گذاشته شود، این عکسها را به خانوادهها نشان میدهند.
واسطهگری در امر ازدواج رسم خوبی بوده که اکنون در حال کمرنگ شدن است. معمولاً فردی که در چنین ازدواجهایی پا درمیانی میکرد شناخت متوسطی از هر دو خانواده داشت. امکانات و روحیات پسر و دختر را میدانست و بر همین اساس افراد را به هم معرفی میکرد. ازدواجهایی که اینچنینی شکل می گرفتند مستحکمتر و عقلانیتر از ازدواج هایی هستند که گاهی اوقات صرفاً براساس احساسات شکل میگیرند.
این امر هنوز در روستاها و برخی از مناطق شهری جریان دارد اما در شهرهای بزرگتر یا حتی برخی از شهرستانها این سنت کمتر شده چرا که اعتماد بین مردم کمرنگتر از سابق شده است. معرفی کردن افراد به هم برای واسطه مسئولیتآور است و برخی اوقات اگر ازدواجی مناسب نباشد واسطهها دچار لعن و نفرین خانواده ها هم می شوند. اصولاً ما دو نوع اعتماد در جامعه داریم؛ اعتماد افقی و اعتماد عمودی. اعتماد افقی، اعتماد بین شهروندان است و اعتماد عمودی اعتماد بین دولت و شهروندان است. این روزها از یکسو مادیات در جامعه پررنگتر از معنویات شده و روابط افراد جامعه صوری و شناخت هم بهتبع آن ضعیفتر شده است و از سوی دیگر ساخت فیلم و برنامههای تلویزیونی با توجه به گستره مخاطبانی که رسانه ملی دارد، میتواند
واسطه گری در امر ازدواج را ترویج کند زیرا بر مبنای این گونه شیوه همسریابی میتوان شاهد استحکام و دوام زندگی مشترک بود ضمن اینکه در این الگو با تلفیق سنت و مدرنیته میتوان سبکی جدای از سبکهای نوین همسریابی نظیر ازدواج مجازی و دوستی های خیابانی که منجر به ازدواج میشود که این ازدواج ها در بیشتر مواقع بیش از چند ماه دوام ندارد و به دلیل شناخت کمی واسطه در ازدواجهای سنتی از طرفین، ارائه داد که طبیعتاً نوعی استحکام تضمینی وجود دارد.

* مشاور خانواده

https://shoma-weekly.ir/KKfuwr