گفتگو: علیرضا حاجی میرزابابا- با توجه به ظرفیت های بالای مشهد مقدس و حضور بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) در این شهر و بار فرهنگی و دینی که مشهد داشت مسابقات جام تختی امسال در مشهد برگزار شد. اما به زعم منصور برزگر با توجه به اینکه امسال تازه المپیک را پشت سر گذاشتیم و تیم ها بعد از المپیک پوست اندازی می کنند اکثر تیم های حاضر در این رقابت با کشتی گیران اصلی خود شرکت نکردند. منصور برزگر صحبت های جذاب و خواندنی با «شما» انجام داد که در ادامه می خوانید:
انتقادات به سطح کیفی رقابت های جام تختی در مشهد بسیار زیاد بود و به نظر حق هم با منتقدین بود؟
امسال جام تختی پس از بازیهای المپیک برگزار شد و همانطور که میدانیم تیمها در دنیا پس از المپیک پوست اندازی کرده و با ترکیب و نفرات جوان در تورنمنتهای پیش رو شرکت میکنند تا بتوانند کشتیگیران جدیدی را برای رقابتهای جهانی سال آینده و نهایتا المپیک شناسایی کنند.
این دوره مسابقات جام تختی ملی پوشان کمی در تیم ها بودند و اکثر تیم ها چه داخلی و چه خارجی با نفرات گم نامی شرکت کرده بودند، علت فقط المپیک بود؟
احتمال دارد در سالهای آتی همین کشتیگیران خارجی و جوان داخلی حاضردر جام تختی بتوانند در مسابقات پیشرو ملیپوش شوند. از سوی دیگر برخی چهرههای شاخص کشتی دنیا مانند برخی کشتیگیران المپیکی ما شرکت در تمام تورنمنتهای بینالمللی را در برنامههای فنی خود ندارند و برای شرکت در مسابقات هدفگذاریهای مختلفی دارند مانند برنامهریزی کادرفنی که نخواست علیرضا کریمی و حسن یزدانی در جام تختی با هم رو در رو شوند و یا برخی کشتیگیران که قصد دارند از کشتی خداحافظی کنند.
جام تختی قرار نیست به صورت تیم به تیم به جای نفر به نفر برگزار شود؟
شیوه تیم به تیم طرحی نو از سوی کشتی ایران است که به اتحادیه جهانی ارائه شده و از سوی دیگر در مسابقات مختلف ما اجرایی شده است؛ هدف این طرح گسترش و توسعه این ورزش در دنیا و در نهایت حفظ کشتی در المپیک است. قطعا هر طرح در دل خود ایراداتی دارد و فدراسیون کشتی نیز در این راستا آزمایش طرح برگزاری مسابقات انفرادی همزمان با رقابتهای تیم به تیم را در مسابقات پیش روی خود در برنامه دارد و احتمالا از سال آینده رقابتهای جام تختی به صورت تیم به تیم و انفرادی برگزار خواهد شد که البته این مسابقات باید از نظر زمانی حداقل در 3 روز برگزار شود تا در سطح مناسب و بدون فشردگی انجام شود.
خودتان جام تختی را به چه جام های بین المللی دیگری می توانید مقایسه کنید؟
اگر در مقام مقایسه برآییم مثلا جام دیوید شولتز آمریکا در سال گذشته با سه تیم و جام یاریگین در روسیه که یکی از معتبرترین تورنمنتهای دنیا است با حضور 5 کشور برگزار شد، اما امسال 14 کشور دنیا در جام تختی شرکت کردند؛ بنابراین این مسابقات از نظر کمی روند رو به رشدی داشته است و از نظر کیفی باید تلاش شود تا به جایگاه خوبی برسد.
چه علتی دارد که روس ها در مسابقات و تورنمنت های ما شرکت نمی کنند؟
روسها با تیمهای خوب خود در رقابتهای نوجوانان و جوانان ما شرکت میکنند، اما در رده سنی بزرگسالان به دلایل مختلف بهخصوص مسائل فنی تمایلی به حضور در ایران ندارند و به نظرم شیوه فدراسیون کشتی نیز در اعزام نکردن نفرات شاخص خود به روسیه کار درستی است. قرار نیست وقتی ما با روسها از نظر فنی در یک رقابت شدید هستیم و به قول معروف جنگ داریم و آنها به مسابقات ما نمیآیند ما مهرههای اصلی خود را راهی تورنمنتهای آنها کنیم؛ بالاخره اتوبان همکاری یک طرفه نمیشود.
در خصوص نتایج ضعیف تیم نوجوانان و جوانان ما در مسابقات جهانی برای خوانندگان ما کمی توضیح دهید؟
دو مساله در تیمهای جوانان و نوجوانان ما پیش آمد که در نحوه نتیجهگیری تیمی تاثیر گذاشت و آن نیز همگروهی دو کشتیگیر ما با رقبایی از رژیم صهیونیستی بود. همان مساله باعث شد تا امتیازات زیادی را از دست بدهیم. مشکل دیگر مافیای روسهاست که متاسفانه ۱۰ تا ۱۲ تیم در یک میدان مهم بین المللی با هم هماهنگی و تبانی میکنند تا نتایج دلخواهشان به دست آید.
به نظر شما در تیم ملی انتصاب خوب است یا انتخاب کشتی گیر؟
هیچ وقت طرفدار انتصاب ملیپوشان نبوده و نیستم. ما باید همچون آمریکاییها و روسها ملیپوشان خود را از دل رقابتهای انتخابی، برگزینیم. خودم هر وقت سرمربی تیم ملی بودم این کار را انجام میدادم و فقط دریک یا دو وزن با سنجیدن شرایط دست به انتصاب میزدم.
حرف آخر؟
هیچگاه پیروزیهای رسول خادم و عباس جدیدی مقابل ماخاربک خاداراتسف، علیرضا دبیر مقابل تری براندز، امیر خادم مقابل کنی ماندی و علیرضا حیدری مقابل الدارکورتانیدزه را فراموش نمی کنم. شکست عباس جدیدی مقابل کورت انگل و علیرضا حیدری مقابل رسلان شیخاف خیلی ناراحتم کرد.خاداراتسف و سایتیاف کشتیگیرانی بودند که واقعا روی تشک با قدرت ظاهر می شدند. هر حرکتی سایتیاف بوی فنون کشتی را می داد.کشتیگیران ایرانی بسیاری وجود دارند که من از مبارزاتشان لذت می بردم؛ اما نمیتوانم نام آنها را به زبان بیاورم. شاید نام دیگران از قلم بیفتد که این مساله صورت خوشی ندارد.