اول از همه از دکتر «محمود گودرزی» شروع می‌کنیم. با وجود آنکه سه ماه از روی کار آمدن وزیر ورزش و جوانان و گرفتن رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی می‌گذرد اما متأسفانه اوضاع و احوال ورزش کماکان نابسامان است.
جناب دکتر گودرزی پس از چند ماه وزارت هنوز بر امور ورزش مسلط نشده و از طرفی فدراسیون‌ها به عنوان مهم‌ترین بخش گسترش ورزش قهرمانی همچنان از کمبود منابع مالی و بدهی‌های فراوان رنج می‌برند.
از سوی دیگر تنها ۸ ماه دیگر به آغاز بازیهای آسیایی «اینچئون» کره جنوبی باقی مانده و به نظر می‌رسد اغلب فدراسیون‌ها هیچ برنامه‌ای برای حضور مقتدرانه در این رقابت‌ها ندارند. جالب آنکه وقتی ما رسانه‌ها به این موضوع می‌پردازیم، بلافاصله یک جواب مشترک و نومید کننده می‌شنویم: «پول نداریم!»
این نشانه‌ای از ضعف و ناتوانی متولیان ورزش قهرمانی در کشور است و مسلم است در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار مدال و درخشش در بازیهای آسیایی داشت.
عیب دیگر این است که با این بی‌پولی دست فدراسیون‌ها برای ناکامی احتمالی باز خواهد بود. رؤسای این فدراسیون‌ها به رانندگانی می‌مانند که وقتی وارد شهری بزرگ – بخوانید بازیهای آسیایی – می‌شوند چون اطلاعات و پشتوانه محکمی ندارند با جریمه پلیس مواجه شده و آن‌گاه لب به گلایه و شکایت می‌گشایند که پول نداشتیم، امکانات نداشتیم والخ!
باری، به نظر می‌رسد خود وزارت ورزش هم برنامه‌ای برای این مسابقات هم نداشته باشد. به عبارت دقیق‌تر جهت حضور مقتدرانه در بازیهای آسیایی «اینچئون» هدف‌گذاری نکرده است. شاید هم دوستان نمی‌دانند ما قرار است در این رقابت‌ها از عنوان چهارمی خود در بازیهای آسیایی گوانگ ژو دفاع کنیم. عنوانی پرطمطراق که با ۲۰ مدال طلا، ۱۵ نقره و ۲۴ برنز حاصل شد و حداقل انتظار جامعه ورزش دفاع از مقام چهارمی است اما آیا می‌توانیم!؟
باید اعتراف کرد کار بس دشواری است. چین، کره جنوبی و ژاپن که جایگاه محکمی دارند و قزاقستان،
هنگ‌کنگ، چین تایپه، ازبکستان، قطر و... هم با شتاب جلو می‌روند و ایران... نمی‌دانیم؟!
مسئله بعدی بحث کمیته ملی المپیک است. متأسفانه آخرین بازمانده‌های دولت نهم و دهم چنان به صندلی این کمیته چسبیده‌اند که جدا شدنی هم نیستند!
هم اکنون این کمیته که باید بر کار آماده‌سازی تیم‌های ملی مختلف جهت شرکت در بازیهای آسیایی «اینچئون» نظارت داشته باشد، اسیر اختلافات شدید مدیریتی است. دوستان به جای کمک به هر چه بیشتر آماده شدن ملی پوشان ایرانی در حال برنامه‌ریزی و مهندسی انتخابات کمیته ملی المپیک هستند تا به قول یکی از دوستان چهار سال دیگر هم چوب لای چرخ ورزش ایران بگذارند!
