سادگی فوق‌العاده شیخ عباس
آیت‌الله عباس کاشانی نقل می‌کند: روزی شیخ عباس قمی را دیدم با لباس مندرس و عمامه‌ای که به جرأت می‌گویم دو متر نبود. (غالبا اندازه پارچه عمامه علما از هفت متر به بالاست) با عصایی از چوب خرما که حتی تراشیده هم نشده بود. لباس‌هایی ژنده؛ اما تمیز داشت. صورتش چنان نورانی بود که حد نداشت. او را در یک کتابفروشی دیدم و اتفاقا در حضور خودش هر چه کتاب مفاتیح بود را فروختند. خریدار با حرارت از نویسنده کتاب تعریف می‌کرد، در حالی که ایشان را رو‌به‌روی خود می‌دید و نمی‌شناخت. این صحنه آثار عجیبی بر من گذاشت.نکته: هرچند همگان شیخ عباس را با کتاب ارزشمند مفاتیح الجنان می‌شناسند؛ اما این عالم با اخلاص کتب دیگری نیز به رشته تحریر در آورده که از جمله آنها کتاب زیبا و خواندنی منازل الاخره است. خود او در ابتدای این کتاب می‌نویسد: «اینک ما به بعضى از آن عقبه‌هاى سخت و منزل‌هاى هولناک اشاره مى‌کنیم و بعضى از چیزها که براى سختى و هول آن محل سودمند است به‌طور اختصار در ضمن چند فصل ذکر مى‌کنیم...» این کتاب حاوی روایات و داستان‌های شنیدنی درخصوص احوالات قبل و بعد از مرگ و اعمال سودمند برای راحتی و آسایش در عالم آخرت است. چاپ جدید این کتاب در کتابفروشی‌ها موجود است. ضمن اینکه متن آن در سایت‌های مختلف نیز برای دانلود گذاشته شده است.
الهی باطنی داریم به‌خواب غفلت آلوده
خواجه عبدالله انصاری نخستین نویسنده‌ای است که معانی بلند عرفانی را در قالب نثر مسجّع بیان داشته است. اکثر این مناجات‌ها و برخی از قطعات آنها، علاوه بر موسیقی بیرونی، از موسیقی درونی نیز برخوردار است و در آنها آهنگ خوش کلام و معانی بلند عرفانی و دینی درهم آمیخته است.
در عجبم از کسی که کوه را می‌شکافد تا به معدن جواهر برسد؛ ولی خویش را نمی‌کاود تا به درون خود راه یابد!
الهی ظاهری داریم بس شوریده و باطنی داریم به‌خواب غفلت آلوده و دیده‌ای پر آب؛ گاهی در آتش می‌سوزیم و گاهی در آب دیده غرق.
الهی! خواندی تاخیر کردم. فرمودی، تقصیر کردم. عمر خود بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم. اگر گوییم ثنای تو گوییم. اگر جوییم رضای تو جوییم.
