ایدئولوژی خود تعریف کرده و چهارچوب‌هایی را برای پیروان خود ترسیم نموده‌اند.
یکی از این جریانات پست مدرنیسم است. هرچند پرداختن به این موضوع در مجال اندک نخواهد گنجید، لکن به اختصار اشاره‌ای به دیدگاه این جریان در خصوص سبک زندگی اشاره‌ای گذرا می‌اندازیم. در ابتدا باید بدانیم این واژه به چه معناست؟
پست مدرنیسم در واقع جریانی است که بعد از مدرنیسم شکل گرفته است. البته در نوع رابطه مدرنیسم و پست مدرنیسم اختلاف است. عده‌ای هم آن را بازگشت به سنت اصطلاحی می‌دانند. یکی از اصول مهم در بین پست مدرنیسم‌ها این است که در پشت اندیشه و ذهن افراد، حقیقت دیگری وجود ندارد و هرچه هست تصورات انسان هاست.
خلاصه کلام اینکه این جریان چهارچوب‌هایی را برای زندگی معین نموده که در واقع همان سبک زندگی و نوع حیات بشر معتقد به پست مدرنیسم را مشخص می‌کند.
یکی از مهم‌ترین این چهارچوب‌ها، بی‌اعتقادی به هر چهارچوبی است! یعنی معتقدند هیچ ارزشی، دارای ارزش نیست! آن‌ها حتی هیچ احترام و ارزشی برای خانواده قائل نیستند و آن را شایسته نابودی می‌دانند.
دیگر اعتقاد این جریان بی‌دینی است. جامعه بی‌دین و سکولار، مدینه فاضله مورد نظر آنان است.
جامعه پست مدرن نه برای ارزش‌ها ارزش قائل است و نه برای دین و اعتقادات و نه برای فرهنگ و باور‌ها.
محققان بر این باورند که مصرف زدگی و مصرف گرایی و آزادی مصرف از پایه‌های جریان پست مدرن است. لایون می‌گوید: اگر پسامدرنیته معنایی داشته باشد، آن معنا، جامعه مصرفی است. اگر این موضوع درست باشد، در واقع چیزهای بسیاری تغییر کرده‌اند و به نظر می‌رسد که نتیجه آن، وضع اجتماعی بی‌سابقه است.
به زبان ساده این جریان بر این باور است هیچ فردی نباید خود را در قید و بند سنت‌ها و باور‌ها محدود کند. همه آزادند تا هر چیزی را در دنیا تجربه کنند. هر چیزی هم که در برابر این تفکر باعث محدودیت شود مذموم است. لذا نوعی آرزومندی طول و دراز در افراد پیش می‌آید.
دیگر باور حاصل از تفکر پست مدرن نفی هر الگویی است. چرا که آن‌ها اعتقاد دارند هیچ فردی بر دیگری از هیچ منظری برتری ندارد پس الگو در این تفکر معنایی نخواهد داشت!
یکی دیگر از نکات مورد توجه پست مدرنیسم، نفی هر نوع تفاوت و تمایز بین زن و مرد است. شعار آن‌ها نفی هرگونه الزام بر تمایز جنسی، هویتی، رفتاری و اجتماعی بین زن و مرد است.
همه این دیدگاه‌ها و برخی دیدگاه‌های دیگر که در این مختصر ذکر نشدند می‌تواند تشکیل دهنده نوعی قواعد و اصول برای حیات بشر باشند که می‌توان از آن به سبک زندگی نام برد. اینکه ما دم از سبک زندگی اسلامی می‌زنیم در واقع اشاره به اصول زندگی بر پایه فرامین اهل بیت داریم. سایر ادیان و فِرَق نیز برای خود قواعد و سبکی دارند. مهم این است که نمی‌شود مسلمان بود، ولی با تفکر غربی زیست! در حقیقت تا وقتی که ما نتوانیم سبک زندگی‌مان را بر پایه آموزه‌های وحیانی تغییر دهیم و با روش‌های مختلف غربی و شرقی و... زندگی کنیم نمی‌توانیم ادعا نماییم که مسلمان واقعی هستیم. مسلمان حقیقی کسی است که همه امور زندگی‌اش با آموزه‌های دین مبین اسلام تنظیم شده باشد.
