ظاهر شناسنامه های جدید خیلی شیک و شکیل و تمیز است اما ای کاش ضمن صدور مجدد، صفحه مهر انتخاباتش را به هر کس می دادند تا با نگاه کردن به آن صفحه تمام خاطرات و لذت اولین رأی را که هربار شناسنامه را باز می کردیم برایمان همراه با لبخند و غرور تداعی شود.
آن روز در ثبت احوال بعد از پیگیری به مسئول مربوطه مراجعه کردم. مردی در صف جلوی من ایستاده بود و از مسئول بابت کمک فکری در انتخاب اسم کودکش مصرانه تشکر می کرد.
کنجکاو شدم و نام کودک را که داخل شناسنامه بود خواندم و ناباورانه به اسم کودک نگاه کردم؛ ماهیت اسم طوری بود که حداقل من نفهمیدم که جنسیت کودک دختر است یا پسر؟!
مسئول مربوطه که با تعریف های مراجعه کننده بادی به غبغبش انداخته بود شروع کرد به گفتن این جمله که «نامی که خود شما برای کودک انتخاب کرده بودید برای دختر و پسر کارایی دارد، و نامی که من پیشنهاد دادم اسم امروزی نیست بلکه این اسم برای بیست سال آینده خوب است و تأکید کرد این اسم ، اسم ایرانی اصیل است و عربی نیست.» من اما گیج و مبهوت مانده بودم که بالاخره فرزند دختر است یا پسر؟ آیا این اسمی که معلوم نیست از کدام ناکجا آباد به ذهن کارمند سمج آمده بود بعدها باعث سرخوردگی صاحب نام با توجه به معنی که با تفحص و تحقیق به آن پی بردم نمی شد؟!
یکی از سنت های اسلام نامگذاری نیکو برای کودک است به گونه ای که سفارش شده است اولین هدیه والدین که درواقع جزو اولین حقوق کودک نیز به حساب می آید انتخاب نام نیکو برای اوست.
از آیات قرآنی برمی آید که اسم باید به گونه ای انتخاب شود که موجب تمسخر نشود، از این رو از هر گونه لقب‌گذاری زشت پرهیز داده شده است، چه رسد که برای شخص نام زشتی انتخاب شود که موجب تمسخر او شود.