«بندگان خدا، بدانید که مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى برد مگر آنکه به نفس خود بدگمان است، هماره از خود عیبجویى مى کند، و خواهان افزایش کار نیک از نفس است. در امر دین چون گذشتگان که پیش از شمابودند، و رفتگانى که دربرابر شما از دنیا رفتند باشید، از دنیا خیمه برکندند همچون خیمه برکندن کسى که کوچ مى کند، و آن را طىّ کردند چنانکه منازل را طى کنند.»
مولای متقیان حضرت علی (ع) می فرمایند:
«بندگان خدا، بدانید که مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى برد مگر آنکه به نفس خود بدگمان است، هماره از خود عیبجویى مى کند، و خواهان افزایش کار نیک از نفس است. در امر دین چون گذشتگان که پیش از شمابودند، و رفتگانى که دربرابر شما از دنیا رفتند باشید، از دنیا خیمه برکندند همچون خیمه برکندن کسى که کوچ مى کند، و آن را طىّ کردند چنانکه منازل را طى کنند.»
بخشی از خطبه 175 نهج البلاغه