مهدی یکتا- ساده‌انگاری است اگر ورزش را یک رویداد معمولی و فارغ از مباحث سیاسی بدانیم. در دنیای امروز اغلب کشور‌ها ورزش را یک جنبش وسیع اجتماعی می‌دانند که سوای لذت بردن عوام از آن می‌توان مقاصد سیاسی را نیز در آن دنبال کرد.
با چنین تعبیر و تفسیری از رویدادهای ورزشی، روشن است کشور امارات هم با هدف‌گذاری سیاسی مسابقات جام بین قاره‌ای فوتبال ساحلی را در دبی میزبانی کرد.
رقابت‌هایی که بر خلاف مسابقات اخیر جام قهرمان قهرمانان والیبال زیر نظر فدراسیون جهانی برگزار نشده وتورنمنتی با جوایز نسبتاً قابل توجه است تا به نوعی برای کشور امارات تبلیغ شود.
متأسفانه مدتی است این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس در حال جعل اسم این خلیج پارسی و نفی حقایق تاریخی است. اظهارات پراکنده، گنگ و سراسر شیطنت‌آمیز مسئولان سیاسی و ورزشی امارات به همراه نامگذاری لیگ جعلی این کشور همه و همه گوشه‌ای از تلاش عرب‌ها بود که هرگز برای نفی «خلیج همیشه فارس» کافی نبوده و نخواهد بود.
در این شرایط تیم ملی فوتبال ساحلی ایران به عنوان قهرمان آسیا به این مسابقات دعوت شد تا به زعم اماراتی‌ها با شکست در جام بین قاره‌ای و موفقیت میزبان در تله عرب‌ها بیافتد! اما در شرایطی که کمتر کسی شانس قهرمانی برای تیم کشورمان قائل بود؛ بازیکنان فوتبال ساحلی کشورمان کولاک کردند.
«اوکتاویو» که حالا به یک مربی موفق در ایران مبدل شده و شناخت کافی از پتانسیل و روحیات بازیکنان کشورمان دارد با علقه‌ای بیشتر و تلاشی افزون‌تر تیم ایران را به سکوی اول رقابت‌ها رهنمون ساخت.
تیم فوتبال ساحلی ایران در این مسابقات و به رغم برخی ناداوری‌ها خیلی خوب درخشید و توانست برزیل، ایتالیا و روسیه (۲بار) را شکست دهد و در جدال با امارات نیز جواب دندان‌شکنی به عرب‌ها بدهد.
شاگردان پابرهنه! اوکتاویو با این عنوان قهرمانی نه تنها حقانیت خود را به اثبات رساندند بلکه پرچم ایران را در ساحل جنوبی خلیج فارس به اهتزاز در آوردند تا همه نقشه‌ها نقش بر آب شود. دیدن چهره مسئولین اماراتی پس از قهرمانی ایران هم در نوع خود جالب توجه بود!
