اقتصاد مقاومتی علاوه بر فلج کردن ماشین جنگ اقتصادی آمریکا و غرب، الگوی دقیق برای به فعلیت رساندن ظرفیت‌های فوق العاده اقتصادی ایران اسلامی است، ظرفیت هایی که معتقدم عنایتی ویژه از سوی خداوند متعال برای مردم ایران است.
اقدامات مثبت دولت شامل برخی برنامه‌های جاری و برنامه‌های خاص و اقدامات منفی شامل انحراف از برنامه‌های اقتصاد مقاومتی و ضدیت اقدامات با مقوله اقتصاد مقاومتی است.
ابلاغ سیاست‌های کلی معاون اول ریاست جمهوری توسط رئیس جمهور، آغاز کار شورای اقتصاد مقاومتی دولت و جمع بندی برنامه‌های دستگاه های اجرایی از جمله برنامه‌های خاص و در زمره عملکرد مثبت دولت در اقتصاد مقاومتی بود.
متاسفانه برخی مسئولان هنوز معنای اقتصاد مقاومتی را براساس تحلیل خود تعبیر می‌کنند، اما این سیاست به آن معناست که اقتصاد در برابر هجمه‌های خارجی و تحریم ها مقاوم باشد.
ضدیت برخی برنامه ها با سیاست های اقتصاد مقاومتی یکی از اشکالات این برنامه ها است. کلی بودن برخی از پروژه ها، عدم اجرای بسیاری از برنامه های مناسب، طرح ریزی صوری برخی از پروژه ها برای عدم اجرا به نحوی است که برخی از برنامه ها شروع نشده اند و برخی از دستگاه ها هم حاضر به ارائه گزارش نیستند.
در مقابل نقاط قوت؛ تأکید بر فروش بیشتر نفت خام و در نتیجه وابستگی روز افزون کشور به در آمدهای نفتی، بزرگ نمایی تحریم ها در برنامه ها، تأکید بیش از حد اندازه روی منابع سرمایه خارجی از جمله اقدامات منفی دولت در اقتصاد مقاومتی است.
نگارش برنامه ها با پیش فرض رفع تحریم ها، تأکید مطلق بر آزادسازی نرخ قیمت ها، غفلت از موضوع شفاف سازی و مبارزه با فساد، تعارض برخی از پروژه ها با سیاست های کلان اقتصادی و بی توجهی به مقاوم سازی اقتصاد و مسئله تهدیدها از جمله برنامه هایی منفی دولت است.تحریف مفهوم اقتصاد مقاومتی، تضعیف تولید ملی، افزایش شکنندگی اقتصادی و تحریف فرهنگ اقتصادی از اقدامات ضد اقتصاد مقاومتی دولت است.واردات بیش از اندازه کالا و خدمات، واگذاری فعالیت های پیمانکاری به شرکت های خارجی با وجود توان داخلی نفت و گاز و کترینگ قطارها، تشویق مصرف کالاهای خارجی، معطل گذاشتن ظرفیت های تولیدی به امید مذاکرات و سرمایه گذاری خارجی ازموارد مهم تضعیف تولید ملی توسط دولت است.یکی از ارکان اقتصاد مقاومتی تقویت تولید ملی است. با تقویت تولید ملی از یک سو قدرت اقتصادی کشور افزایش می یابد و از سوی دیگر شکنندگی های کشور در مقابل تهدیدات اقتصادی خارجی کاهش می یابد .تقویت تولید ملی پایدارترین روش برای کنترل گرانی، افزایش فرصت های شغلی، تقویت منابع مالی دولت، کاهش وابستگی به فروش نفت خام، کاهش نیاز به ارز (پول خارجی از جمله دلار) و عامل اصلی افزایش رفاه همه مردم در داخل کشور است.برای تقویت تولید ملی لازم است شش عامل تقویت شود که اولین آنها «بازار» است. در راستای تقویت عامل بازار، لازم است از فرصت های صادراتی استفاده شود و بهترین فرصت های صادراتی مربوط به کشورهای همسایه است . بزرگنمایی تحریم ها و ربط دادن همه مشکلات و بحران ها به تحریم ها یکی از محورهای افزایش شکنندگی اقتصاد ملی است. الگوی جدید قراردادهای خارجی، افزایش وابستگی به غربی ها و وابستگی کشور به فروش نفت خام به خصوص به غرب از دیگر عوامل شکنندگی اقتصاد ملی هستند.یکی دیگر از اقدامات ضد اقتصاد مقاومتی دولت، تخریب فرهنگ اقتصادی است. القاء فرهنگ ما نمی توانیم، بی ظرفیتی در المپیک، تخریب کشور با یک بمب و آبگوشت بزباش از مهمترین عواملی هستند که اقتصاد را نابود و انگیزه نخبگان را له می کند.تفاخر برخی از مسئولان به مصرف کالاهای لوکس خارجی یکی از مهمترین عوامل تخریب فرهنگ اقتصادی است. بیش از ۷ هزار واحد تولیدی در کشور تعطیل هستند.
یکی از تولید کنندگان کالاهای لوکس آلمان گفته بود که ورود کالاهای لوکس به اقتصاد ایران اهمیتش از برداشتن دیوار برلین بالاتر است، ارائه مجوز واردات برخی از کالاهای لوکس در فرهنگ مهاجم از دیگر موادری است که فرهنگ اقتصادی را تخریب می کند.
