همانا منصب فرمانداری برای تو وسیله آب و نان نیست، بلکه امانتی در گردن توست، باید از فرمانده و امام خود اطاعت کنی. تو حق نداری به رعیت استبداد ورزی و بدون دستور به کار مهمی اقدام نمایی.
مولای متقیان حضرت علی(ع) دائما به کارگزاران و مسئولان دولتی یادآوری می‌کردند که این شغل شما امانت و وثیقه‌ای است از جانب خداوند و نباید در برابر آن مغرور شوید. همچنین نباید به این کار به دید یک منصب بنگرید، بلکه باید به مردم تعهد بسپارید و امانتی را که به دست آنها سپرده شده است، به نحو احسن نگه دارید. آن حضرت در نامه پنجم از کتاب ارزشمند نهج‌البلاغه می‌فرمایند:
«و ان علمک لیس لک بطعمه ولکنه فی عنقک امانته و انت مسترعی لمن فوقک لیس لک ان تفتات فی رعیه، و لا تخاطر الا بوثیقه.»
«همانا منصب فرمانداری برای تو وسیله آب و نان نیست، بلکه امانتی در گردن توست، باید از فرمانده و امام خود اطاعت کنی. تو حق نداری به رعیت استبداد ورزی و بدون دستور به کار مهمی اقدام نمایی.» (نهج‌البلاغه، نامه 5)
