حضور زنان در صحنه‌های انقلاب، نشان‌گر نفی نظریه «حجاب مانعی برای زن» بود. بدین ترتیب با اتخاذ حجاب، اولین گام‌های زنان ایران در ورود به مبارزات انقلابی برداشته شد. بدون شک اتخاذ پوشش اسلامی از سوی زنان ایرانی با پیروی از الگویی مانند حضرت زینب(س) بود. زنان به این درک رسیده بودند که در عین حفظ ضوابط و موازین شرعی، می‌توانند در سازندگی و ایجاد یک جامعه اسلامی سهیم باشند.
محدثه امیر آبادی- شاید در هر مبارزه‌ای این‌طور به نظر برسد که حضور فیزیکی مردان درست در وسط میدان مانع از دیده‌شدن حضور زنان می‌شود؛ اما بدیهی است اصول اولیه برای ایجاد مقدمات در قیام‌ها و مبارزات به نقش غیرمستقیم زنان مرتبط می‌گردد، زهرا صانعی کارشناس مطالعات زنان درباره حضور زنان در مبارزه به صورت عملی می‌گوید: «با توجه به شرایط موجود در دوره قبل از انقلاب اسلامی، تعیین الگو و سرمشق از سوی زنان ایرانی جهت شرکت در مبارزات انقلابی، ضرورت داشت. تبیین الگو در حرکت‌های اجتماعی در واقع به عنوان هدف و مسیری مشخص برای زنان ایران به شمار می‌رفت. بنابراین اولین توجه زنان مسلمان ایرانی و مبارز، توجه به امر حجاب و پوشش مناسب بود؛ به عبارتی زنان مبارز ایرانی، ارزش‌های مذهبی خود را از ارزش‌های مورد تبلیغ دوره پهلوی جدا کردند. می‌توان چنین اظهار کرد که شرکت زنان ایرانی در صفوف مقدم انقلاب اسلامی ایران، نشان‌دهنده عدم انطباق خواسته‌های فرهنگی آنان با فرهنگ رایج در جامعه ایران بود. حضور زنان در صحنه‌های انقلاب، نشان‌گر نفی نظریه «حجاب مانعی برای زن» بود. بدین ترتیب با اتخاذ حجاب، اولین گام‌های زنان ایران در ورود به مبارزات انقلابی برداشته شد. بدون شک اتخاذ پوشش اسلامی از سوی زنان ایرانی با پیروی از الگویی مانند حضرت زینب(س) بود. زنان به این درک رسیده بودند که در عین حفظ ضوابط و موازین شرعی، می‌توانند در سازندگی و ایجاد یک جامعه اسلامی سهیم باشند.»
الگوپذیری زنان ایران از حضرت زینب(س) در جریان نهضت اسلامی از زوایای گوناگونی قابل بررسی است؛ اما شاید مهم‌ترین زاویه وجود یک الگوی عملی به نام زینب کبری(س) است که باعث ایجاد جرأت و جسارت و روحیه انقلابی‌گری در زن مبارز مسلمان می‌شود. شکوه تهرانی فرد از مبارزین و فعال حوزه زنان در این باره می‌گوید: «یکی از اصول مهم، نقش رهبریت زنان در قیام و مبارزات انقلاب اسلامی است. نقش این امر به شکل افزایش روحیه نبرد و ایجاد نیروی شجاعت مردان نمودار است. به عبارتی، زنان در انقلاب اسلامی ایران با حضور در صحنه‌های مبارزه، نقش اصلی را در روحیه‌دهی به مردان ایفا می‌کردند. الگوپذیری زنان ایران از حضرت زینب(س) به حرکت آنها در انقلاب اسلامی ایران زیبایی و هدف داد. حضرت زینب(س) نه تنها در روند نهضت کربلا، با استقامت و بردباری خود باعث تثبیت روحیه خانواده خود در شرایط بحرانی شد، بلکه پس از کربلا نیز با سخنان قاطع خویش علیه حکومت یزید، موجب حیرت حاضرین شد. بر‌ملاکردن ریشه‌های فساد در دستگاه اموی و حکومت یزید از جانب حضرت زینب(س) نه تنها رجال حکومت یزید را به حیرت واداشت، بلکه هنوز نیز مورخین در حیرت‌اند که چگونه یزید جرأت نکرد سخنان حضرت زینب(س) را قطع کند. بدون شک زنان و دختران شهدای کربلا نیز با الگو پذیری از حضرت زینب(س) بردباری خود را حفظ می‌کردند. نطق حضرت زینب(س) باعث رشد آگاهی اذهان مردم شد. شورش مردم مدینه، قیام توابین و سپس قیام مختار، از نمونه‌های برجسته نتایج کربلا و گفتارهای قاطع حضرت زینب(س) است. به عبارتی، حضرت زینب(س) نه تنها به عنوان روحیه‌دهنده برای خانواده شهدای کربلا بود، بلکه با به‌دست‌گرفتن رهبری اسرای کربلا شجاعت را در روح مسلمین و به ویژه مردان دمید و استناد به این نقش در انقلاب اسلامی از سوی زنان همواره قابل رؤیت است.»
به هرحال آنچه مسلم است جریان انقلاب اسلامی با اقتدار ادامه دارد.
